 |
| (Zdjęcie ma charakter ilustracyjny, fot. flickr) |
Kapap to system walki wręcz, który stanowił plan treningowy dla żołnierzy służących w Palmach.[1] Nazwa jest skrótem utworzonym od Krav Panim El Panim, co znaczy „walka twarzą w twarz”.[2] Techniki kapap wywodzą się z innych sztuk i systemów walki.[3]
Naczelnymi instruktorami byli: Gershon Kopler, którego dyscyplinami
wiodącymi były boks i jujutsu; Yehuda Marcus, zajmujący się jujutsu oraz
Mishel Hurwitz, który specjalizował się w walce pałką i kijem.[4]
W 1942 r. do oddziału Palmach został przyjęty Imi Lichtenfeld.[5] Istnieją rozbieżności w kwestii osoby, przez którą został powołany. Zdaniem Noaha Grossa[6] był to Musa Zohar,[7]
natomiast w podręczniku napisanym przez samego Lichtenfelda, osobą,
przez którą został zwerbowany jest Icchak Sadeh, dowódca Hagany.[8]
Lichtenfeld urodził się w Budapeszcie w 1910 r. Od dzieciństwa związany
był ze sportami walki, uprawiał takie dyscypliny jak zapasy, boks,
akrobatyka. Odnosił sukcesy na zawodach krajowych oraz międzynarodowych.
Kilkakrotnie zdobywał tytuł mistrza Słowacji w zapasach. Już jako
dziecko miał styczność z treningami samoobrony. Jego ojciec, jako główny
detektyw, prowadził treningi i uczył różnych metod obrony, które można
wykorzystać w sytuacji zagrożenia życia. W czasie II wojny światowej
służył w Legionie Czeskim, który dowodzony był przez Armię Brytyjską.
W 1942 r. dostał zgodę na przyjazd do Izraela.[9]
Zgodnie z wersją wydarzeń przedstawioną przez Noaha Grossa, Musa Zohar
usłyszał o Lichtenfeldzie w opowieściach działaczy grup samoobrony,
które funkcjonowały w Bratysławie.[10]
W drugim wariancie, zaprezentowanym w podręczniku Lichtenfelda, generał
Icchak Sadeh dowiedział się o nim, ponieważ członkami Hagany byli jego przyjaciele i uczniowie.[11]
Po wstąpieniu do Palmach, został
przeszkolony z zakresu metod treningowych stosowanych w tym elitarnym
oddziale. W ten sposób Imi Lichtenfeld został instruktorem kapap. W roku
1948, kiedy istniało już państwo Izrael i jego armia, został włączony
w struktury I.D.F. Tam razem z siedmioma innymi instruktorami, tworzył
zespół odpowiedzialny za fizyczne wyszkolenie żołnierzy. Ze względu
na ogromne doświadczenie, jakie posiadał w innych sportach walki, bardzo
szybko zyskał szacunek i był uważany za jednego z najlepszych trenerów.
W ciągu dziesięciu lat stał się wiodącym instruktorem kapap.
Imi Lichtenfeld dołączając do grona
instruktorów wszedł w strukturę, która miała już opracowany
i sformalizowany program kształcenia w zakresie walki wręcz. Określenie
krav maga zaczyna pojawiać się w dokumentacji z 1948 r., co zbiega się
z jego dołączeniem do I.D.F., jednak nie oznacza, że doszło do jakichś
gwałtownych zmian w stosowanym treningu. Faktem jest, że Lichtenfeld
to najbardziej doświadczony instruktor, który zajmował się programem
treningowym armii od 1942 r. do 1960 r. Przez tyle lat pracy miał wpływ
na udoskonalanie technik, czy wprowadzanie nowych, jak obrona 360[12],
która nie była znana we wcześniejszych latach. Kapap i krav maga są
używane zamiennie od 1958 r. Po przejściu na emeryturę Lichtenfeld
założył pierwszy klub, w którym uczono krav maga ludnośc cywilną.
Wówczas nikt nie zastanawiał się nad nazwą systemu. Dla jednych był
to kapap, a dla innych krav maga. Dzięki swoim niezwykłym
umiejętnościom, które poparte były ogromnym doświadczeniem, Lichtenfeld
stał się autorytetem w dziedzinie walki wręcz. Jako pierwszy wyprowadził
krav maga poza wojsko i zaczął uczyć cywili. Zdaniem Noaha Grossa
właśnie dlatego jest postrzegany na świecie jako prekursor krav maga,
która stała się nowym system walki.[13]
[1] J. Dworzecki, Taktyka i techniki interwencji, Gliwice 2010, s. 49.
[2] http://www.ikf-cqb.pl/ [dostęp 11.01.2018 r.].
[3] J. Dworzecki, dz. cyt., s. 49.
[4] N. Gross (w rozmowie z M.A. Gasconem ), Interview with Noah Gross about the history of israeli martial arts, http://a-c-t.co.il/interview-with-noah-gross-about-the-history-of-israeli-martial-arts/ [Dostęp 11.01.2018 r.].
[5] I. Lichtenfeld, E. Yanilov, Krav maga jak się obronić przed uzbrojonym napastnikiem, Warszawa, s.226.
[6]
Historyk sztuk walk w Pre-state Israel, swoje badania poświęca głównie
walce wręcz. Związany ze sztukami walki od ponad 30 lat. Zob.
http://a-c-t.co.il/instructors/ [dostęp 12.01.2018 r.].
[7] Zob. N. Gross, dz. cyt. [dostęp 12.01.2018 r.].
[8] Zob. I. Lichtenfeld, E. Yanilov, dz. cyt., s.226.
[9] I. Lichtenfeld, E. Yanilov, dz. cyt., s. 224 – 226.
[10] N. Gross, dz. cyt. [dostęp 11.01.2018 r.].
[11] I. Lichtenfeld, E. Yanilov, dz. cyt., s. 226.
[12]
Zablokowanie uderzenia przedramieniem zgiętym pod kątem 90 stopni.
W ten sposób możliwa jest obrona przed ciosami uderzanymi pod różnymi
kątami. Zob. G.B. Keren, dz. cyt., s. 68-83.
[13] N. Gross, dz. cyt. [dostęp 11.01.2018 r.].