Katechizm św. Piusa X
ROZDZIAŁ VI: O WIELKIM POŚCIE
Co to jest Wielki Post?
Wielki Post to czas postu i pokuty, ustanowiony w Tradycji Apostolskiej przez Kościół.
W jakim celu został ustanowiony Wielki Post?
Wielki Post został ustanowiony: po 1, aby zrozumieć obowiązek, jaki mamy
do czynienia pokuty przez cały czas naszego życia, który, według Ojców, w
Poście jest zawarty; po 2, aby naśladować w pewien sposób surowy post
przez czterdzieści dni, jaki Jezus Chrystus praktykował na pustyni; po
3., aby przygotować się przez ćwiczenia pokutne do pobożnego świętowania
Wielkanocy.
Dlaczego pierwszy dzień Wielkiego Postu nazywany jest Środą Popielcową?
Pierwszy dzień Wielkiego Postu nazywany jest Środą Popielcową, ponieważ w
tym dniu Kościół stawia na głowie wiernego ślad świętego popiołu.
Kościół, na początku Wielkiego Postu, nakłada na głowy wiernych święty popiół, aby przypomnieć nam, że sami jesteśmy wykonani z prochu i w proch się obrócimy po śmierci, a więc póki mamy jeszcze czas, musimy ukorzyć się i czynić pokutę za grzechy nasze.
Jakie obowiązują przepisy tych, którzy otrzymują święty popiół?
Otrzymujemy święty popiół ze skruszonym sercem i w poniżeniu, pobożnie, aby spędzić Wielki Post w pracach pokuty i umartwienia.
Na czym polega wartość postu?
Wartość postu polega na przysposobieniu nas do lepszej modlitwy, na
ułatwieniu pokuty za dawne grzechy i pomaga uniknąć grzechów w
przyszłości.
Na czym polega post i abstynencja?
Post polega na spożywaniu jednego posiłku dziennie, a abstynencja na powstrzymywaniu się od niektórych potraw, mięsa i bulionu.
Czy w dni postne, poza jednym posiłkiem, można wieczorem spożywać kolację?
Na dzień postu Kościół pozwala na lekki posiłek wieczorem albo około południa, gdy jedyny główny posiłek przeniósł się na wieczór, a także niedostatek rano.
Którzy są zobowiązani do postu i wstrzemięźliwości?
Post zobowiązani są zachowywać wszyscy chrześcijanie, którzy są w wieku pełnoletnim, aż do osiągnięcia sześćdziesięciu lat, i nie są prawnie zwolnieni z tego obowiązku lub usprawiedliwieni ważnymi powodami, a abstynencja zaś tych, którzy ukończyli czternasty rok życia i są zdolni do używania rozumu.
Czy wierni, którzy nie są zobowiązani do zachowania postu, są zwolnieni od wszelkich form umartwienia?
Ci, którzy nie są zobowiązani do zachowania postu, nie są zwolnieni od wszelkich form umartwienia, gdyż nikt nie jest zwolniony z ogólnego obowiązku czynienia pokuty i tak powinni oni czynić umartwienia w innych rzeczach, na jakie pozwalają ich siły.