Udział wzięło 20 osób. Po zakończeniu zjazdu wszyscy uczestnicy
zostali aresztowani. Następnie w listopadzie 1936 roku skazano
uczestników na rok więzienia za przynależność do nielegalnej
organizacji, kary zostały jednak darowane na mocy amnestii.
Początkowo była to niewielka liczebnie organizacja o charakterze
kadrowym (nigdy nie była ruchem masowym). Falanga była organizacją
nielegalną, co powoduje trudności przy ustalaniu liczby członków.
Historycy szacują, że w okresie największej aktywności RNR w 1937 roku
do ugrupowania mogło należeć około 5 000 osób. Według danych policyjnych
w czerwcu 1938 do organizacji należało 607 członków. O liczebności
sympatyków możemy także wnioskować na podstawie danych o dystrybucji
głównego pisma "Falanga" na terenie Warszawy i okolic, w lutym 1938
sprzedaż wynosiła ona 4 500 egzemplarzy. Największe wydarzenie
zorganizowane przez Falangę w Warszawie, wiec w cyrku Staniewskich w
1937 roku zgromadził wg różnych szacunków od 1000-3000 uczestników.
Członkami była głównie młodzież pracująca, uczniowie szkół średnich oraz
studenci.