Prawda o Józefie Piłsudskim, jego planach co do Polski i kontaktach z innymi nacjami. (...)
– W oparciu o carskie archiwa Rosjanie twierdzą, iż był to Żyd o
nazwisku rodowym Selman, stryjeczny brat F. Dzierżyńskiego. On sam
podawał się za Litwina o nazwisku Ginet. Wśród zaufanych chlubił się, że
ma w żyłach krew Butlerów, Selmanów i Ginetów.
– Ojciec Piłsudskiego przed powstaniem styczniowym był
oberpolicmajstrem w Wa-wie. Znienawidzony przez Polaków, miał opinię
gorliwego sługusa Rosjan, złodzieja, łapownika i okrutnika.
– Człowiek niemoralny, zuchwały, mściwy, pozbawiony skrupułów, o
niezmierzonej ambicji i pysze. Aby móc poślubić rozwódkę Marię
Juszkiewicz, w 1899 r. porzuca katolicyzm i przechodzi na protestantyzm.
Druga żona Żydówka Perl–Szczerbińska (nieślubne dziecko Żyda Perla) –
ślub w 1921 r. Miał wiele kochanek, np. poetka K. Iłłakowiczówna –
osobista sekretarka, lekarz E. Lewicka (zmarła w dziwnych
okolicznościach). Ekskomunikowany – kard. Sapieha nie pozwolił umieścić
jego trumny w Kaplicy Królewskiej na Wawelu jako apostaty i wroga
narodu, ale jego kamaryla wymusiła to siłą!
– Ideowo socjalista, zwolennik teorii Marksa, działający w
zdominowanym przez Żydów ruchu socjalistycznym. W okresie rewolucji 1905
r. wszczynał bratobójcze walki – ma na sumieniu wielu zamordowanych
Polaków.
– W utworzonych przez Piłsudskiego organizacjach strzeleckich było
sporo Żydów, którzy później znaleźli się w Legionach, a dalej przeszli
do kadry oficerskiej i generalskiej Wojska Polskiego.
– Kierowana przez niego POW, przez zakulisowe działania polityczne
(mason A. Lednicki w Moskwie) i rozbijackie wśród mas żołnierskich,
sparaliżowała powstanie 700 tys. armii polskiej w Rosji za rządów
Kiereńskiego, organizowanej przez Narodową Demokrację.
– W momencie krytycznym dla powodzenia żydowskiej rewolucji
bolszewickiej w Rosji, odmawia współdziałania z gen. Denikinem (IX 1919
r.), co było decydujące dla utrzymania się u władzy bolszewików (Żydów).
W tajnych rokowaniach z bolszewikami zapewnił ich, że polski front nie
drgnie, dopóki oni nie rozprawią się z „białymi”.
– Zionął nienawiścią do narodu polskiego – nazywał nas narodem
idiotów, czego nie ukrywał wśród najbliższych. Polskę traktował jako
mięso armatnie w planach przebudowy świata, a zwłaszcza Rosji. Znakomity
aktor, mistrz demagogii i propagandy – wykreował się na patriotę
zatroskanego o Polskę.
– Człowiek niewykształcony, prostacki w zachowaniu, przesądny (ważne
decyzje podejmował pod wpływem impulsu lub z kart). Już jako Naczelnik
Państwa brał udział w tajnych zebraniach masonów i uczestniczył w
seansach spirytystycznych. Po trupach parł do władzy. Polityk bez
głębszej wizji politycznej dla Polski, bez wiary w istnienie suwerennego
państwa polskiego: zwolennik straceńczej idei powstańczej i
podporządkowania się Niemcom.
– W listopadzie 1918 r. osadzony u władzy przez Niemców, którzy
specjalnym pociągiem przywieźli go z Magdeburga do Warszawy (tajny układ
z hr. Kesslerem). „Uwięzienie” w Magdeburgu (w luksusowych warunkach!)
miało na celu zbudowanie mu pozytywnej legendy. Z polecenia Berlina
wojska niemieckie oddały się mu do dyspozycji, a zależna od Niemiec Rada
Regencyjna przekazała mu władzę. Wierny sojuszowi z Niemcami nie
udzielił pomocy Powstaniu Wielkopolskiemu, był przeciwny odzyskaniu
Gdańska i dostępu do Bałtyku (!). Osadzenie u władzy Piłsudskiego było
dalekowzrocznym pociągnięciem Niemców, neutralizującym w ten sposób
politykę R. Dmowskiego i znienawidzonego przez nich Obozu Narodowego.
Postawili na Piłsudskiego, który zoologicznie nienawidził Dmowskiego i
ideologii narodowej. Chorobliwie nienawidził Rosji, a był obojętny na
polską politykę wobec Zachodu. Stał się narzędziem niemieckiej racji
stanu.
– U zarania niepodległości wprowadził proporcjonalną ordynację
wyborczą, co dało w Sejmie 1/3 posłów z mniejszości narodowych. Z tymi
mniejszościami wchodził w układy przeciw większości polskiej
reprezentowanej przez obóz narodowy. Ta „idealna” demokracja powodowała
chaos polityczny, a Polskę czyniła państwem słabym. Jemu nie chodziło o
dobro Narodu, a jedynie o zdobycie absolutnej władzy dla siebie.
– Marszałek samozwaniec. Samouk wojskowości, sam siebie mianował
Marszałkiem Polski (19.03.1920 r.)!!! Nigdy nie służył w wojsku, nie
miał żadnego doświadczenia bojowego – Legionami dowodzili zawodowi
wojskowi austriaccy (Austriacy otwarcie przyznawali, iż jest dyletantem
wojskowości, ale trzymają go ze względów politycznych). Był rasowym
rewolucjonistą.
– W imię realizacji masońskiego planu politycznego dla Europy
Środkowej, polskim kosztem i krwią polskiego żołnierza zaczął tworzyć
państwa obcym nacjom (???!!!): Litwę, Łotwę, Białoruś i Ukrainę, co było
przeciwne żywotnym interesom Polski. Naszym interesem było szybkie
scalenie ziem kresowych z resztą kraju. Z tego powodu opóźniał
zorganizowanie odsieczy dla Lwowa oraz wdał się w niepotrzebną wojnę z
Rosją (kosztowała nas 200 tys. zabitych żołnierzy i cywilów!). O podjęciu
przygotowań do wojny z Rosją nie informował ani rząd, ani Sejm. Z
wojskowego punktu widzenia kampania była dyletanckim przedsięwzięciem
(ocena historyków wojskowości), z góry skazanym na klęskę. 12 sierpnia
1920 r. w momencie krytycznym dla egzystencji państwa, tchórzy i składa
rezygnację z funkcji Naczelnego Wodza i Naczelnika Państwa (dezercja!). W
tej sytuacji powinien być rozstrzelany, ale niezdarny premier chłop
Witos nie stanął na wysokości zadania i ukrył ten fakt przed narodem.
Następnie „udaje się do Puław” (jedzie do konkubiny pod Nowy Sącz).
Wraca nad Wieprz i obejmuje dowodzenie grupą uderzeniową; opóźnia atak o
jeden dzień – rusza dopiero 16 sierpnia już po rozegraniu bitwy pod
Warszawą. To opóźnienie pozwoliło Rosjanom ujść przed całkowitym
zamknięciem kotła i totalną klęską, która natychmiast rozstrzygnęłaby
wojnę.
– 12 maja 1926 r. siłą obala legalny rząd – w bratobójczych walkach
zginęło 379 Polaków, a 920 zostało rannych. W ówczesnej sytuacji
politycznej Europy była to zbrodnia, której owoce zebraliśmy w 1939 r.
Zamach był inspirowany i finansowany przez Anglików za pośrednictwem lóż
masońskich. Polityka angielska (żydowska) na obszarze Europy
Wschodniej w rządach ludowo–narodowych spostrzegła możliwość umocnienia
państwa polskiego i odrodzenia się polskości, co było zagrożeniem jej
interesów. I znów Piłsudski stał się narzędziem w obcych rękach
przeciwko Narodowi Polskiemu! Masoneria udzieliła Piłsudskiemu
całkowitego poparcia: propagandowego, organizacyjnego i finansowego. Po
objęciu władzy przeorientował politykę zagraniczną: zawiesił sojusz
wojskowy z Francją, a Polskę wprzągł w sferę polityki niemieckiej –
braterstwo broni z Niemcami. W celu wykończenia przeciwników
politycznych zakłada obóz koncentracyjny w Berezie Kartuskiej (1934 r.),
gdzie maltretowano polskich patriotów. Specjaliści od propagandy okres
rządów Piłsudskiego podają jako wzorcowy przykład prania mózgów całemu
narodowi i wykreowania na „Wodza Narodu” osoby niegodziwej, szkodliwej
dla Polski. Zaprowadzono ścisłą cenzurę, fałszowano fakty historyczne,
wyniki wyborów, delegalizowano partie narodowe, likwidowano ludzi
niewygodnych politycznie, utrącano wszelkie przejawy racjonalnego
myślenia narodowego – w zamian kreując sentymentalny „patriotyzm”.
– Na jego polecenie skrytobójczo zamordowano wybitnych generałów
Polaków (potencjalnych kandydatów na stan. Naczelnego Wodza): gen.
Zagórskiego, gen. Rozwadowskiego, gen. Malczewskiego, gen. Hempela, gen.
Franka; innych zdymisjonował (np. Dowbór–Muśnicki, M. Januszajtis, J.
Haller, Szeptycki, Sikorski). Na generałów mianował ludzi miernych, ale
ślepo sobie oddanych. Wojsko uczynił prywatnym folwarkiem.
– R. Dmowski po odbytym z nim spotkaniu 21.05.1920 r. stwierdził:
„To człowiek niepoczytalny, nie da się z nim sensownie rozmawiać!”.
Otaczał się ludźmi małymi, służalczymi i bezkrytycznymi. Wybitny uczony
prof. F. Koneczny rządy piłsudczyzny oceniał jako zapaść cywilizacyjną
Polski, narzucenie narodowi mieszanki cywilizacyjnej
bizantyńsko–turańsko–żydowskiej. Rydz Śmigły w prywatnych rozmowach z
zaufanymi osobami uważał Piłsudskiego za człowieka nienormalnego.
– Kluczowe stanowiska w państwie powierzał tylko Żydom i masonom. Zakładał tajne szkoły Żydom z KPP (!).
– Szeroko popierał sprawy żydowskie. W r. 1927 przyznał obywatelstwo
polskie 600 tys. Żydów rosyjskich (tzw. Litwakom), którzy całkowicie
opanowali handel, a „zapomniał” o 2 mln Polaków w ZSRR, których w latach
30. mordowano, a resztki wywieziono na Syberię i do Kazachstanu. W
późniejszym okresie przyjął 200 tys. Żydów niemieckich. Żadne państwo w
Europie nie chciało ich przyjąć, zdając sobie sprawę, jakie to przyniesie
szkody tym narodom, a wyniszczony naród polski podstępnie opanowany
przez Żydów na czele z Piłsudskim–Selmanem stał się cieplarnią dla
żydostwa. (Co ciekawe, dzisiaj potomkom Polaków w Kazachstanie odmawia
się wizy, jeśli nie znają języka, jednak kilkadziesiąt tysięcy
mieszkańców Izraela paszporty do Polski dostaje co rok bez problemu. „My
polski? Niech się goje uczą jiidysz!”)
– Rozbroił armię. Po maju 1926 r. dezorganizuje naczelne władze
wojskowe, likwiduje Ścisłą Radę Wojenną, a Sztab Generalny pozbawia
zasadniczych kompetencji. W Wyższej Szkole Wojennej ograniczono zakres
nauczania: już nie ma tworzyć doktryny wojennej i szkolić wyższych
dowódców. Stworzył w armii wielką biurokrację, niezdolną do planowania,
dowodzenia, szkolenia i wychowania. Staje ona na przeszkodzie do
modernizacji i rozwoju sił zbrojnych, a partyjna polityka personalna
dokonuje reszty. Rydz–Śmigły po objęciu w 1935 r. Ministerstwa Spraw
Wojskowych był załamany stanem wojska pozostawionego przez Piłsudskiego.
Do 1939 r., mimo wielkich wysiłków, nie dało się tego naprawić.
– Megaloman. W testamencie przekazał swój mózg do badań
Uniwersytetowi Wileńskiemu (ha, ha, ha!) – człowiek, którego życie
prywatne było wysoce niemoralne, niewykształcony, wysławiający się
wulgarnie i po chamsku, rewolucjonista, agent wywiadów austriackiego,
niemieckiego i japońskiego, o rękach splamionych bratobójczą krwią,
polityk na usługach niemieckich, polityk bez racjonalnego programu
politycznego… miał o sobie tak wysokie mniemanie! Celem jego polityki
było powstanie antyrosyjskie i uzyskanie księstwa nadwiślańskiego
zależnego od Niemiec… I co dalej?! Gdzie strategiczny program narodowy?
Jak urządzić państwo? Jakie dalekosiężne cele polityki zagranicznej?
Obóz piłsudczyków nie posiadał głębszego programu politycznego. To była
grupa ludzi–marzycieli, przebiegła i bezwzględna w walce o zdobycie i
utrzymanie władzy za wszelką cenę – to był ich cały program polityczny!
Po śmierci „wodza” rozpadli się, nie pozostawili po sobie żadnego
programu ideowego, żadnych planów rozwoju narodu!
– W latach 30. prowadził tajne konszachty z hitlerowcami, wg tych
umów Polska miała z Niemcami uderzyć na ZSRR, oddać Niemcom Pomorze i
Gdańsk w zamian za Litwę i Kłajpedę!
– Okres międzywojenny był bezlitosną walką z Narodem (włącznie z
eksterminacją fizyczną Polaków myślących narodowo) o zmianę jego duszy
katolicko–narodowej na socjalistyczno–kosmopolityczną. Prześladował i
rozwiązywał organizacje narodowe, np. OWP, ale organizacje żydowskie –
nawet te jawnie faszystowskie, jak np. Bejtar – mogły działać swobodnie,
a nawet miały poparcie władz! Bejtarowcy byli fanami polityki Hitlera,
pozdrawiali się tak jak hitlerowcy, liczyli na pomoc Hitlera w założeniu
państwa żydowskiego w Palestynie, które wg ich planów miało być bazą
niemiecką nad Morzem Śródziemnym. Oto ocena jednego z polskich kapłanów
spod Łańcuta wygłoszona na kazaniu w 1933 r. „ (…) On jest duchem
ciemności, który z dnia zrobił noc. Z wolnej Polski czeluście piekielne.
Rządzi on Polską jako duch wschodu i barbarzyństwa. Zatruł ducha
narodu, zdeptał jego honor. Zdemoralizował znaczną część społeczeństwa.
Mimo tego spodlona część narodu buduje mu pomniki i cześć boską oddaje.
Odebrano życie i zdrowie najlepszym ludziom. Panoszą się zdrajcy,
złodzieje i judasze. (…)”.
– Piłsudczycy do niebywałych rozmiarów rozkręcili propagandę
ubóstwiającą Piłsudskiego jako nadczłowieka i zbawcę Polski, wydali
ustawę zabraniającą pisania czegokolwiek negatywnego o Piłsudskim!
Propaguje ona naiwny, sentymentalny patriotyzm (patriota – jeździec bez
głowy) i jest zawsze nieświadomym narzędziem politycznym naszych wrogów.
To im „zawdzięczamy” trzy katastrofy narodowe: wyprawę kijowską, klęskę
wrześniową i powstanie warszawskie.
– Znamienne fakty: Niemcy po zajęciu Polski w 1939 r. wystawili przy
jego grobie na Wawelu wartę honorową (sic!). Zaś Żydzi przyznali mu
honorowe obywatelstwo Izraela, obdarowali go działką ziemi, jeden z
kibuców nazwali jego imieniem, utworzyli muzeum Piłsudskiego i zawsze
okazują mu cześć, a znając ich wrodzoną pogardę do gojów, to już samo
mówi za siebie.
Autor: Robert Grunholz (członek ZKwP i LW)
Źródło: Nowy Ekran
Za: http://wolnemedia.net/historia/prawda-o-pilsudskim/