W dniu 2 października członkowie Ruchu Christus Rex uczestniczyli (jak w prawie każdą niedzielę) we Mszy Świętej sprawowanej w krakowskiej kaplicy pod wezwaniem Matki Bożej Królowej Polski. Mszę św. odprawia x. Rafał Trytek.
Po Mszy świętej udaliśmy się na Stare Miasto, gdzie w miłej atmosferze posililiśmy się w jednej z wielu obecnych tam uroczych restauracyj a następnie udaliśmy się do oddziału Muzeum Narodowego to jest do Pałacu biskupa Erazma Ciołka (jest to zabytkowy pałac z XVI wieku znajdujący się przy ulicy Kanoniczej 17 w Krakowie) w celu zwiedzenia ekspozycji stałej.
Ekspozycja przedstawia dzieła polskiej sztuki
średniowiecznej i nowożytnej, pochodzące ze zbioru gromadzonego od XIX
wieku, które prezentowane są w zabytkowych wnętrzach Pałacu Biskupa
Erazma Ciołka. Najważniejszą częścią wystawy są obrazy i rzeźby
gotyckie, od XIV do początku XVI wieku, wśród nich fascynująca rzeźba
Madonny z Krużlowej (ok. 1410), jak również najstarsze małopolskie
epitafium obrazowe upamiętniające rycerza Wierzbiętę z Branic.
Najświetniejsze
dary, depozyty i zakupy dzieł sztuki dawnej wpłynęły do Muzeum
Narodowego w czasach obu pierwszych dyrektorów - Władysława
Łuszczkiewicza (1828–1900) i Feliksa Kopery (1871–1952). Strategia
pozyskiwania zbiorów była wyzbyta typowej dla wielkich muzeów
ekspansywności. Opierała się raczej na talentach negocjacyjnych
dyrektorów, będących zarazem uznanymi autorytetami w zakresie
muzealnictwa i nauki. Choć zwykle ograniczano się do starań o "rzeczy
niepotrzebne" – dzieła sztuki sakralnej nieużywane już podczas
sprawowania kultu, wyposażenie rozbieranych kościołów, przebudowywanych
domów i budynków publicznych – zbudowano kolekcję bogatą w eksponaty
niezwykłej jakości.
Sztukę dawną wystawiano już w najstarszej galerii Muzeum – w Sukiennicach. Nadto (1928–1961) czynna była ekspozycja rzeźby kamiennej w Wieży Ratuszowej. W latach 1947-1996 działała w Kamienicy z fundacji Szołayskich galeria Polskiej sztuki cechowej od wieku XIV do XVIII. Od roku 2007 eksponaty z tej galerii (i wiele innych, wcześniej przechowywanych w magazynach) oglądać można w Pałacu biskupa Erazma Ciołka.
Najcenniejszą część zbioru stanowią dzieła sztuki gotyckiej i wczesnorenesansowej. Pozwalają one prześledzić wszystkie etapy rozwoju sztuki na naszym obszarze, począwszy od romanizmu (kamienna rzeźba architektoniczna), poprzez kolejne fazy sztuki gotyckiej (idealizowany "styl piękny" przełomu XIV/XV w. - "Matka Boska z Dzieciątkiem z Krużlowej Wyżnej", przełom realistyczny około połowy w. XV - "Ukrzyżowanie z Korzennej", epoka powstawania wielkich nastaw ołtarzowych w krakowskich kościołach klasztornych w l. 60. XV w. - Ołtarz Dominikański, Ołtarz Augustiański) aż po kulminację późnego gotyku w dziełach Wita Stwosza ("Chrystus w Ogrojcu", ok. 1485).
Sztukę dawną wystawiano już w najstarszej galerii Muzeum – w Sukiennicach. Nadto (1928–1961) czynna była ekspozycja rzeźby kamiennej w Wieży Ratuszowej. W latach 1947-1996 działała w Kamienicy z fundacji Szołayskich galeria Polskiej sztuki cechowej od wieku XIV do XVIII. Od roku 2007 eksponaty z tej galerii (i wiele innych, wcześniej przechowywanych w magazynach) oglądać można w Pałacu biskupa Erazma Ciołka.
Najcenniejszą część zbioru stanowią dzieła sztuki gotyckiej i wczesnorenesansowej. Pozwalają one prześledzić wszystkie etapy rozwoju sztuki na naszym obszarze, począwszy od romanizmu (kamienna rzeźba architektoniczna), poprzez kolejne fazy sztuki gotyckiej (idealizowany "styl piękny" przełomu XIV/XV w. - "Matka Boska z Dzieciątkiem z Krużlowej Wyżnej", przełom realistyczny około połowy w. XV - "Ukrzyżowanie z Korzennej", epoka powstawania wielkich nastaw ołtarzowych w krakowskich kościołach klasztornych w l. 60. XV w. - Ołtarz Dominikański, Ołtarz Augustiański) aż po kulminację późnego gotyku w dziełach Wita Stwosza ("Chrystus w Ogrojcu", ok. 1485).
Za: http://mnk.pl/wystawy/sztuka-dawnej-polski-xii-xviii-wiek