Warszawa, 20.11.2017 r.
Deklaracja ws. wspólnoty i tożsamości narodowej
W nawiązaniu do toczącej się po Marszu Niepodległości 2017 dyskusji uważamy za niezbędne przypomnieć i uporządkować poglądy wynikające z polskiej idei narodowej dotyczące wspólnoty i tożsamości narodowej.
1. Jednym z obecnych atutów narodu polskiego rozumianego jako trwała, organiczna wspólnota pokoleń przeszłych, obecnych i przyszłych, jest jego spójność kulturowa, religijna i etniczna. Spójność ta nie wyklucza wewnętrznego bogactwa i stanowi fundament bezpieczeństwa oraz harmonijnego rozwoju narodu polskiego. Postulat roztropnej troski o prawidłowo pojętą spójność kulturową, religijną i etniczną należy do tradycji polskiej myśli narodowej. Postulat ten jest także zgodny z nakazem starań o dobro wspólne, obecnym w katolickiej moralności oraz z prawem narodów do istnienia i niepodległości, zawartym w nauce społecznej Kościoła. Źródłem naszej postawy jest miłość do swojego narodu, w każdym wymiarze jego egzystencji. Wyrazem takiej postawy nie może być szowinizm czy nienawiść wobec innych narodów.
2. Warunkiem zachowania spójności polskiej wspólnoty narodowej jest, aby w naszym kraju dominowała ludność polskiego pochodzenia etnicznego, polska kultura i religia katolicka. Z tej przyczyny jesteśmy przeciwni imigracji do Polski grup ludzi o innym pochodzeniu, innej kulturze lub innej religii, które mogłyby tworzyć obce enklawy, stające się podłożem przyszłych konfliktów wewnętrznych. Jako naród mamy prawo i obowiązek doboru własnej polityki imigracyjnej, zgodnej z naszymi wspólnotowymi interesami. Wierzymy także, że cała rodzina chrześcijańskich narodów europejskich powinna realnie strzec granic Europy oraz określać reguły polityki azylowej i imigracyjnej w sposób gwarantujący, że nasz kontynent pozostanie europejski.
3. Postulat spójności narodowej nie wyklucza przynależności do narodu polskiego jednostek lub rodzin, które – różniąc się od większości Polaków pochodzeniem, kulturą lub religią – mają mimo to polską tożsamość, czują się częścią polskiego narodu i wyrażają wolę asymilacji, zaś swoją pracą i całą postawą życiową służą naszej Ojczyźnie. Osoby takie nie zagrażają spójności narodu. Chęć życia dla Polski i jej mieszkańców, poparta rzeczywistymi działaniami i autentycznym uczestnictwem w narodowej wspólnocie ducha, czyni Polakiem w znacznie większym stopniu niż więzy czysto biologiczne, za którymi nie idzie prawdziwy patriotyzm. Historia Polski, jak również współczesna Polska, zna przypadki zasłużonych Polaków różniących się od większości narodu pochodzeniem etnicznym, zwyczajami lub religią. Swoim wkładem w kulturę narodu, jego życie społeczne, polityczne czy gospodarcze wzmacniają oni siłę wspólnoty narodowej. Należy ten oczywisty fakt podkreślić pomimo, że można znaleźć również przykłady przeciwne. Polaków nie poczuwających się do związków ze wspólnotą narodową, negujących swoją tożsamość oraz działających na szkodę Ojczyzny znajdziemy jednak wśród całego spektrum społecznego, niezależnie od pochodzenia.
4. Odrzucamy rasizm i wszelkie bazujące na pojęciu rasy doktryny społeczne i polityczne. Błędnie uznają one rasę za ważny punkt odniesienia w polityce i życiu społecznym oraz zdecydowanie przeceniają znaczenie biologicznych różnic między ludźmi. Istotą polskiego nacjonalizmu chrześcijańskiego jest miłość do własnego narodu. W idei narodowej i katolickiej nie mieści się pogląd, że osoba obcego pochodzenia etnicznego nie może przez swoje wychowanie, pracę i wolę asymilacji z upływem czasu stać się Polakiem. Odrzucamy twierdzenie, że naród polski nie ma prawa przyjąć do swego grona wartościowej osoby o polskiej tożsamości tylko dlatego, że różni się pochodzeniem etnicznym lub wyglądem zewnętrznym. Sprzeciwiamy się postrzeganiu narodowości wyłącznie przez pryzmat krwi i pochodzenia – jest to perspektywa sprzeczna z całą polską tradycją i historią. Również z tradycją polskiego obozu narodowego, który w całości walczył przeciwko niemieckim narodowym socjalistom, z czego jesteśmy dumni. W szeregach organizacji narodowych nie ma miejsca na osoby usiłujące pociągać ruch narodowy w kierunku sprzecznym z jego tradycją oraz myślą katolicką.
5. Jednocześnie z całą stanowczością sprzeciwiamy się masowej imigracji do Polski z innych kręgów kulturowych oraz sprowadzaniu na naszą ziemię osób niezainteresowanych asymilacją. Grozi to tworzeniem w Polsce enklaw obcych kultur, religii czy narodów. Postulat ten dotyczy także dużych grup ludności europejskiego pochodzenia ze wschodu kontynentu. Sprzeciwiamy się ideologii multikulturalizmu i towarzyszącemu jej poglądowi, że tzw. wielokulturowość oraz różnorodność etniczna mają jakąś samoistną wartość czy że należy do nich celowo zmierzać oraz promować je poprzez specjalne programy. Odrzucamy poprawność polityczną w analizowaniu kwestii bytu narodowego oraz naiwne, powierzchowne rozumienie asymilacji do narodu, a także definiowanie narodu w oderwaniu od tradycyjnych kryteriów, stanowiących o jego spójności i konstytuujących jego wspólnotową tożsamość. Odrzucamy tzw. nacjonalizm obywatelski czy konstytucyjny jako koncepcje wewnętrznie sprzeczne i przeciwstawiamy się twierdzeniu, że nabycie polskiego obywatelstwa automatycznie czyni Polakiem. Diagnozę wyzwań polityki narodowej stawiamy na fundamencie prawdy i rzetelnej analizy polskiego interesu narodowego, a nie na nastrojach ideologicznych czy to z centrum, czy z marginesów debaty publicznej.
Prezes Stowarzyszenia Marsz Niepodległości Robert Bąkiewicz
Prezes Młodzieży Wszechpolskiej Bartosz Berk
Kierownik Główny Obozu Narodowo-Radykalnego Aleksander Krejckant
Prezes Ruchu Narodowego Robert Winnicki