Popatrz na twarze tych niewinnych dziewczynek i zadaj sobie pytanie – jaką bestią trzeba być by je zamordować w męczeńskim rytuale na potrzeby zwyrodniałej wizji żydowskiej.
"pocięte części zwłok spalono w ognisku za pomocą benzyny i niszczono siarką kwasem. A. A. Andreev dowiedział się, że Żyd z czarną jak smoła brodą to był Jakub Schiff, największy amerykański bankier ten sam który sfinansował żydowską rewolucję w Rosji znaną światu jako bolszewicka.
Rządy Żydów zamiast chleba przyniosły terror dokładnie jak to żydzi zaplanowali na swym sekretnym spotkaniu Sanhedrynu, czyli Najwyższej Rady Żydowskiej z przełomu XX wieku z 1896r w Protokóle Nr. 1 czytamy; „Ludzie o popędach złych są znacznie liczniejsi od zacnych, to też najlepsze wyniki w rządzeniu ludźmi osiągnąć można przy pomocy gwałtu i strachu, nie zaś w drodze rozpraw akademickich, każdy człowiek dąży do władzy, każdy pragnąłby zostać dyktatorem, gdyby tylko mógł, niech jednocześnie rzadko, kto nie byłby gotów poświęcić dobra ogólnego dla celów osobistych. PRAWO POLEGA NA SILE, co poskramiało zwierzęta drapieżne zwane ludźmi? Co kierowało dotychczas nimi? W okresie kształtowania się ustroju społecznego, ludzie ulegali sile ślepej i brutalnej, następnie zaś prawu, które nie jest niczym innym jak tą samą siłą, lecz zamaskowaną. Stąd wniosek, że według praw natury istotą prawa jest siła.” W 1918 anarchista Lew Czerny twierdził, że wiara bolszewików (żydów) zasadza się jedynie na tym przekonaniu, że proletariat całego świata to żelatynowa masa, która się łatwo podda żydom pod warunkiem, że w każdym kraju inteligencja zostanie wyniszczona.
Abdykacja cara Rosji została wymuszona przez żydów groźbą zabicia go i jego całej rodziny. Dlatego kolejne władze na Kremlu w osobach zarówno rządu tymczasowego, jak i Żydzi bolszewicy były rządami nielegalnymi i do dzisiaj są trzymane nielegalnie za pomocą zbrodniczego terroru.
Podobnie jest w Polsce, żydzi dzierżą władzę w wyniku przewrotów i mordów politycznych.
W sierpniu 1917 roku rodzina cara uciekła do Tobolska na Syberię. Do kwietnia 1918 mieszkali w domu Gubernatora. Mieli nadzieję uciec do Anglii gdzie król Jerzy V, kuzyn Romanowów, mógłby gwarantować im pobyt. Ale ten odmówił z powodu nacisku żydowskich grup. 22.04.1918 Żyd Jakub Swierdłow, pierwszy prezydent Związku Radzieckiego wysłał swojego sekretarza, Żyda Jankiela Jakowlewa do Tobolska by wyperswadować carowi Mikołajowi II zgodę na traktat pokojowy Breast-Litowsk. Car odmówił gdyż uważał, że traktat ten będzie “wieczną hańbą Rosji”. Zgodził się na powrót do Moskwy kiedy poinformowano go, że Niemcy udzielą mu azylu.
Nie można milczeć o tym, w jaki sposób zamordowano cara Rosji!
Bolszewicy zostali zmuszeni do ucieczki z Jekaterynburga w takim pośpiechu, że nie mieli czasu zniszczyć wszystkich pasm telegraficznych. Te paski zostały później znalezione w domu telegraficznym. Zaopiekował się nimi Nikołaj Sokołow [autor szczegółowego śledztwa przeprowadzonego w 1919r. Pod zwierzchnictwem "białego" (antykomunistycznego) przywódcy Aleksandra Kołczaka], ale nie potrafił rozszyfrować telegramów. Dokonała tego dopiero w 1922r. grupa ekspertów w Paryżu. Sokołow odkrył wtedy, że paski są niezwykle odkrywcze, ponieważ dotyczyły zabójstwa cara i jego rodziny.
Rozpoczęto od tego, że całą rodzinę Cara wzięto, jako zakładników. Podążmy doświadczeniami śledczego sądowego Nikołaja Aleksiejewicza Sokołowa, który prowadził dochodzenie w sprawie bestialskiego zamordowania całej rodziny carskiej, kobiet i dzieci. To dzięki zabezpieczonym telegramom przez Sokołowa rozszyfrowanymi w Paryżu dowiadujemy się, że była to korespondencja pomiędzy Jakubem Swierdłowem (Jankiel Solomon Rosenfeld) a szefem Światowego Związku żydowskiego Jakubem (Jankel) Schiffem ze Stanów Zjednoczonych, który domagał się likwidacji całej rodziny carskiej.
Ten niezwykle sumienny śledczy udowodnił tym za cenę swojego życia, że rozkaz rytualnego zabicia cara przyszedł z Nowego Jorku gniazda międzynarodowego żydowskiego terroryzmu. W listopadzie 1924 roku Sokołow powiedział swojemu bliskiemu przyjacielowi, że jego wydawca obawia się wydrukowania tych wrażliwych faktów w swojej książce. Zostały ocenzurowane. Sokolov pokazał swojemu przyjacielowi oryginalne paski i odszyfrowane tłumaczenia. Sokolov zmarł nagle miesiąc później. Miał on pojechać do Stanów Zjednoczonych, aby złożyć zeznania na korzyść Henry'ego Forda w procesie Kuhna, Loeb & Co przeciwko magnatowi samochodowemu, który opublikował swoją książkę „The International Jew”.
Książka Sokołowa „Morderstwo rodziny carskiej” została wydana w Berlinie w 1925r. Bez wymienionych tu informacji. Fakty te upubliczniono dopiero w 1939 roku w emigracyjnym czasopiśmie Carski Vestnik. Rola Jacoba Schiffa w tych morderstwach została opisana w Rosji dopiero w 1990 roku.
Treść rozszyfrowanych telegramów była następująca; opublikowane w gazecie "Pamięć", nr.3 (13) z roku 1994 pt. "Kto zabił rodzinę królewską" :
"Przewodniczący Centralnego Komitetu Wykonawczego Jakow Swierdłow przesłał wiadomość do Jakowa Jurowskiego, w której przekazał, że po tym, jak powiedział Jacobowi Schiffowi w Nowym Jorku o zbliżaniu się białej armii, otrzymał od Schiffa rozkaz likwidacji cara i jego całą rodzinę naraz. Rozkaz ten został przekazany do Moskwy przez Misję amerykańską, znajdującą się wówczas w mieście Wołogda, i to za jej pośrednictwem przekazywano do USA meldunki Jankela Swierdłowa. Jurowski nie odważył się od razu doprowadzić do wykonanie tego rozkazu, dlatego następnego dnia zadzwonił do Swierdłowa i proponuje zabójstwo tylko samego cara – głowę rodziny, a resztę rodziny proponował ewakuować. Jankiel Swierdłow ponownie kategorycznie potwierdza rozkaz zabicia całej rodziny, wykonanie tego rozkazu powierza pod osobistą odpowiedzialnością Chaimowi Jurowskiemu. Chaima Jurowskiego, następnego dnia wykonuje rozkaz, donosząc Swierdłowowi o zabójstwie całej rodziny. Następnie Swierdłow zgłosił to do CzeKi, stawiając tych ostatnich przed faktem dokonanym".
Ciekawostką historyczną jest też znacząca informacja. Suwerenny Mikołaj Aleksandrowicz 3 marca 1917r. wręczył szefowi sztabu Aleksiejewowi drugi telegram, w którym zmienił swoje zamiary przekazania tronu bratu Michałowi. O tym telegramie pisze Denikin i twierdził, że widział ten telegram w dokumentach Aleksiejewa, kiedy odbierał od niego rozkazy. Pytanie, dlaczego ten telegram do Piotrogrodu nie został wysłany, całą rodzinę carską poddano aresztowaniu, a później także rytualnym morderstwom? Później ustalono, że szef Sztabu Generalnego gen. Aleksiejew wchodził w skład masońskiej loży wojskowej. W swoim dzienniku Mikołaj II zapisał 02.03.1917r. "Wokół zdrada i tchórzostwo, i oszustwo ".
Doktor filozofii, profesora I. A. Selezniew w książce „Tajemnice historii Rosji XX wieku” pisze: „Przygotowywano zbrodnię z dużym wyprzedzeniem i dokładnie. Całe kierownictwo Jekaterynburga było obsadzone Żydami: Izaakiem Goloschekinem, Janklem Jurowskim i in. Przewodniczącym Uralskiej Rady Regionalnej był A. G. Beloborodov (Żyd Weisbard). Na początku lipca 1918r., nocą ze stacji w Jekaterynburgu, do Moskwy wyruszył pociąg złożony z pięciu wagonów. W pociągu są Isaak Goloshchekin, Yankel Yurovsky, Naum Khazan. Goloshchekin w Moskwie zatrzymuje się u Jeszuy (Jankla) - Salomona Movshevicha Swierdłowa. W drodze powrotnej do pociągu doczepiono jeszcze dwa wagony - jeden ze strażnikami dowodzonymi przez dowódcę specjalnego oddziału łotewskiego J.M. Svikke, drugi - szczelnie zamknięty, wysoce sklasyfikowany wózek w ciemnym kolorze. Zastąpiono strażników Domu Ipatieva. Na miejsce żołnierzy rosyjskiej Armii Czerwonej dołączyli ludzie niemówiący po rosyjsku.
Śledczy Sokołów po zakończeniu śledztwa w sprawie zabójstwa rodziny carskiej twierdził, co następuje: "pocięte części zwłok spalono w ognisku za pomocą benzyny i niszczono siarką kwasem w sprawie znajdują się dwa autentyczne paragony na 11 pudów kwasu siarkowego (1 pud = 16,38 kg,- dawna rosyjska jednostka wagi) wypisanych przez Wojkowa do niszczenia nie spalonych szczątków kostnych. Pozostałe w ciałach pociski zostały w ognisku; ołów był ogrzewany, rozlewał się po ziemi a po ochłodzeniu przybrał postać zastygłych kropelek, pozostała pusta skorupa pocisku". W spisie przedmiotów znalezionych w kominku pod numerem 62 są 24 takie krople ołowiu. Robert Wilton również o tym mówi: „Kiedy pocięte ciała płonęły w ogniu, kule tkwiące w w nich wypadły”. Ale śmierć królewskich męczenników nie była skutkiem ran postrzałowych.
W dużej piwnicy domu Ipatieva, gdzie odbywała się egzekucja, był ktoś z brodą czarną jak smoła, który wypisał na krwawej ścianie tajemne kabalistyczne znaki znane tylko wąskiemu kręgowi przewódców z najwyższej hierarchii masońskiej oraz syjonistycznej. Ich znaczenie jest następujące: „Tutaj, z rozkazu tajnych sił, car został poświęcony, aby zniszczyć państwo. Wszystkie narody są o tym powiadamiane”. A. A. Andreev dowiedział się, że Żyd z czarną jak smoła brodą to był J. Schiff, największy amerykański bankier. Schiff bezpośrednio kierował całą ceremonią i widział na własne oczy, jak niszczono zwłoki nieludzko pomordowanych. Po tej ceremonii pociągiem Schiff odjechał z powrotem do Moskwy. Wielu badaczy i świadków twierdzą, że było to rytualne morderstwo. Ciała palone w dołach pustyni tzw. kult całopalenia w tym przypadku jest wręcz modelowy.
W nocy z 27 na 28 lipca na Kremlu, w oficynie, gdzie wcześniej znajdowała się kuchnia, wybranym osobom pokazywano pokrytą alkoholem głowę Mikołaja II. Tymi wybranymi osobami byli: Trocki, Lazis, Bucharin, Dzierżyński, Krylenko i Kołłątaj. Jurij Łarikow ogłosił ustawę z 27 lipca 1918r o oględzinach głowy cara. Akt podpisali: Lenin,Trocki, Zinowjew, Dzierżyński, Kamieniew, Bucharin, Peters. Akt nie został podpisany przez Kołłontaj. Wpadła w półomdlenie. O obecności głowy w alkoholu świadczy inwentarz muzeum + mieszkanie Lenina i inne dowody przedstawione przez profesora M. N. Kuzniecowa.
Profesor I. A. Seleznev kontynuuje: w 1927 roku do Moskwy przybył pewien F. Warburg. Zbadał podstawy zorganizowania autonomii żydowskiej na Uralu lub Krymie i wystąpił z wnioskiem o zniszczenie domu Ipatieva. Andreev prowadził negocjacje zgodnie z instrukcjami Stalina. Kiedy informował Stalina o prośbach Warburga, w odpowiedzi na pierwszą prośbę Warburga, został zorganizowany na Dalekim Wschodzie Żydowski Region Autonomiczny. Odnośnie drugiej prośby Stalin odpowiedział: „Nie, niech dom Ipatiewa zostanie i wywiera presję na ich psychikę. W razie potrzeby otworzymy również muzeum w tym domu ”. Elkin B.M. został zastrzelony w 1937 roku. Jego siostrzeniec BN Jelcyn nakazał zburzyć dom Ipatievów w 1977 roku. " Kabalistyczny napis w domu Ipatievów jest niepodważalnym dowodem makabrycznego rytuału. Poza tym zacytuję wspomnienia księcia Jusupowa, wielu zaskoczy: „Opowiem wam tylko o dziwnym znalezisku dokonanym przez śledczego Sokołowa w piwnicy domu Ipatiewa. Słyszałem o tym od niego. Na ścianie piwnicy był napis w języku hebrajskim: „Tu rozstrzelano przywódcę wiary, ludu, ojczyzny. Egzekucja miała miejsce ”.
Podpis został złożony numerami: „1918 года 148467878 р, 87888”. Kbaliści + Sataniści podpisują się numerami. Jak ustalono, te złowieszcze napisy wykonał sam Jakow Schiff, „wyglądający jak rabin lub cadyk”, który przyjechał do Jekaterynburga osobnym wagonem. Dom Ipatievów, jak się okazało, był tajnym żydowskim domem modlitwy. Domowi nadano znaczenie rytualne. Cyfrowe napisy zapowiadały to, co nam teraz narzucają - osobiste numery do zagrody w światowym obozie koncentracyjnym.
Dane powyższe są zaczerpnięte z książki Walerego Jerczaka "słowo i sprawa Iwana Groźnego" Moskwa 2009. Rozdział VIII "zabójstwo rodziny ostatniego rosyjskiego cara, jako akt międzynarodowego terroryzmu".
Tylko jeden Żyd, Łazar Kaganowicz, osobiście ponosił odpowiedzialność za zabicie dwudziestu milionów ludzi. To on stał na gruzach kościoła chrześcijańskiego i głosił: „Matka Rosja została zrzucona! Oderwaliśmy jej spódnice!” Żyd Łazar Kaganowicz na pierwsze zebranie Partii Komunistycznej wybrał się w 1911 roku, gdy miał 18 lat, aby usłyszeć przemówienie żydowskiego komunisty Trockiego w synagodze w Kijowie; to prawda – w synagodze. Szybko awansował w wewnętrznych kręgach Partii Komunistycznej, w skład, której wchodziło wiele więcej Żydów niż „pogan”. Jego sukces był wynikiem przede wszystkim jego agresywności i bezwzględności. Na jego rozkaz wymordowano miliony prawosławnych chrześcijan. Rozkazał zniszczenie setek chrześcijańskich kościołów łącznie z moskiewską katedrą Chrystusa Zbawiciela.
Gdy wojska niemieckie dokonały inwazji Związku Radzieckiego w 1941 roku Żyd Łazar Kaganowicz załatwił ewakuację wszystkich Żydów z obszarów przygranicznych i ich przesiedlenia daleko na wschód, gdzie mogli czuć się bezpieczni przed Niemcami. Niech Ukraińcy i Rosjanie cierpią pod niemiecką okupacją, a Żydzi będą za każdą cenę chronieni przed trudami i niebezpieczeństwem. Kaganowicz chwalił się, że oszczędził Żydów po raz drugi w 1953 roku, kiedy Stalin planował wygonić ich z Rosji, a on zorganizował otrucie go. Razem ze swoją siostrą Rozą, która była lekarzem, postarali się zamienić tabletki w apteczce Stalina by dostał wylewu krwi, co w końcu nastąpiło. Kiedy pogański komunista Nikita Chruszczow na zjeździe Kongresu Partii w 1957 roku oskarżył Kaganowicza o zamordowanie w ciągu swojej kariery 20 mln Rosjan, Kaganowicz nawet temu nie zaprzeczył. Jedynie oskarżył Chruszczowa o to, że jest również mordercą. “Twoje ręce również są poplamione krwią,” powiedział. Chruszczow zwrócił uwagę, że różnica między nimi była taka, że on tylko wykonywał rozkazy Kaganowicza, który wymyślił politykę masowych morderstw i wydawał rozkazy w tym zakresie. Znajdziesz więcej w książce; Wilk Kremla, Stuarta Kahana.
Kaganowicz wycofał się z działalności w dziedzinie masowych zbrodni, potem żył w spokoju i względnym luksusie przez prawie 30 więcej lat, aż do śmierci w 1991 roku w wieku 98 lat. W 1991 roku, po spędzeniu życia w iście książęcych warunkach popełnił samobójstwo z obawy przed “otwartym społeczeństwem” czyli głasnost, która mogłaby ujawnić jego zbrodnicze czyny.
Załóżmy, że gdyby Kaganowicz nie był Żydem, który zamordował 20 mln nie-żydów a np. Niemcem oskarżonym o zabójstwo zaledwie 100 Żydów. To co by się działo w mediach całego świata? Dlaczego Żydzi nie czują się winni za to, że rozpętali na świecie komunizm, tak jak nie czują się winni za zrodzenie potworów takich jak Łazar Kaganowicz. Oni naprawdę wierzą, że liczy się tylko ich życie, nie nasze.
Oprócz Kaganowicza byli inni Żydzi, którzy przyczynili się do masakry chrześcijan w najokrutniejszych okolicznościach: Ilya Ehrenburg, Natalfy Frenkel, Mathias Berman, Genrikh Jagoda (zboczeniec bielizny), i wreszcie Lavrenti Beria był nie tylko masowym mordercą chłopów, ale także żądnym krwi maniakiem seksu i pedofilem, który pochował dzieci w swojej piwnicy - prawdopodobnie żywcem. „W żadnym innym momencie w historii świata żaden inny kraj nie był tak nasycony wpływami żydowskimi, jak w latach 1917–1953 Związk Radziecki, czas wielkich gułagów i bezlitosna rzeź chłopów”.