Powstanie warszawskie 1944 – niepotrzebna rzeźnia

        W historii każdego narodu znajdą sie momenty chlubne i tragiczne. Tych drugich też nie trzeba przemilczać – wręcz przeciwnie, trzeba o nich pamiętać i wyciągać wnioski. Niedobrze jest jednak, jeśli klęskę próbuje się zmienić po latach w „moralne zwycięstwo”, a jej sprawców stawia się jako wzór do naśladowania. A niestety mamy taki przykład w historii najnowszej – jest to powstanie warszawskie 1944, po dwóch miesiącach zakończone klęską i rzezią Polaków (oraz zagładą ich największego miasta). Po latach nie brak komentatorów, którzy wychwalają ten zryw jako potrzebny i uzasadniony (!!!) Najwyraźniej nie pamiętają o powiedzeniu – fałszywa historia jest mistrzynią fałszywej polityki.

Dla kogo, po co ?

W połowie 1944 karty były już rozdane. Wojna jeszcze trwała (i miała potrwać niemal rok), ale jej wynik w Europie był już przesądzony. Rzesza Niemiecka broniła sie zajadle, ale była w ciągłej defensywie, naciskana od trzech stron. Od roku cofała sie na froncie wschodnim (po przełomowych bitwach o Stalingrad i Kursk w 1943), od niedawna istniał też front zachodni, gdzie Niemcy cofali od sie pod naciskiem Amerykanów i Brytyjczyków (od desantu w Normandii w czerwcu 1944), na dodatek od 1943 istniał też front włoski (znany Polakom m.in. z bitwy o Monte Cassino w maju 1944).

Druga faza ukraińskiej ofensywy (Oriechowo 26 lipca)

          Zgodnie z szeregiem informacji i komunikatów, w tym amerykańskiej prasy, opierającej się na źródłach w Pentagonie – 26 lipca br. rozpoczął się drugi, główny etap wielkiej wiosenno-letniej ofensywy Sił Zbrojnych Ukrainy.

Jak piszą dziennikarze The New York Times, do walk weszły brygady, których większość żołnierzy szkolona była w ostatnim półroczu na poligonach w krajach NATO, przez specjalistów sojuszu. Większość wyposażenia ciężkiego, w tym czołgi, transportery opancerzone, artyleria i broń piechoty pochodzi również z krajów NATO. Na front nieszczęsnej wojny rosyjsko-ukraińskiej trafiła nowa jakość. Jednostki wyposażone i wyszkolone wg standardów Sojuszu Północno-Atlantyckiego.

GRH BESKIDY: Przeżyj wakacyjną przygodę przemierzając piękne Beskidy

Ostatnie dni żeby się zapisać! 

Przeżyj wakacyjną przygodę przemierzając piękne Beskidy oraz poznając ciekawą historię!

 

      Głównym motywem tegorocznego Rajdu "Bartka" będzie historia starcia żołnierzy NSZ z plutonem operacyjnym KW MO do którego doszło 13 maja 1946 roku na Błatniej. Wtedy to poległ plut. Edward Biesok ps. "Edek". 

 

W leśnej mogile spoczywał przez kilkadziesiąt lat, aż do jego ekshumacji po której został pochowany w rodzinnych Mazańcowicach. Uczestnicy rajdu odwiedzą jego byłą leśną mogiłę oraz poznają szczegółową historię potyczki.

 

Szczegóły: Rajd "Bartka"

Instytut Dziedzictwa Europejskiego Andegavenum: Louis de Bonald

                Bohaterem drugiego wykładu pana prof. dra hab. Jacka Bartyzela był Ludwik de Bonald (1754–1840), francuski filozof i tradycjonalistyczny myśliciel polityczny. Pochodził z rodziny szlachecko-urzędniczej („szlachta togi”); studia odbył u oratorianów w Juilly, służył jako oficer gwardii królewskiej Ludwika XV. W 1787 r. został merem Millau. Początkowo nie sprzeciwiał się rewolucji, na pozycje kontrrewolucyjne przeszedł po uchwaleniu w 1790 r. przez Zgromadzenie Narodowe tzw. Konstytucji Cywilnej Kleru, narzucającej duchowieństwu francuskiemu schizmę wobec Rzymu. W konsekwencji tegoż wyemigrował do Niemiec, gdzie żył w skrajnym ubóstwie.

Kleszcziwka niczym Prochorowka

 

           Następuje kulminacja bitwy na południe od miasta Bachmut. Wojska ukraińskie za cenę ogromnych strat w ludziach, zdobyły wzgórza wokół Kleszczeevki i zajadle atakują od rana wieś. Generał Ołekandr Syrski dowodzący na tym odcinku frontu przegrał bitwę o Bachmut i za wszelką cenę chce się zrehabilitować odzyskując miasto.

Na pozycje broniącej wsi rosyjskiej 83 Samodzielnej Gwardyjskiej Brygady Powietrzno-Szturmowej (jednostka powstała w 1985 roku w Polsce w moim rodzinnym Białogardzie), falami atakowała ukraińska piechota, rezerwiści z 112 i 188 Brygad Obrony Terytorialnej. Gdy za cenę wielu ofiar, wyjawili punkty ogniowe i pozycje rosyjskich spadochroniarzy, którzy w tej walce stracili większość amunicji do ataku przechodzili fanatycy nacjonaliści z 3 Brygady Szturmowej „Azow”. Dodatkowo rosyjskich spadochroniarzy atakuje 5 Brygada Szturmowa i 24 Batalion „Aidar” oraz pułk „Kalinowskiego” i 120 batalion rozpoznawczy.

Na sąsiednią 11 Samodzielna Brygadę Desantowo Szturmową naciera ukraińska 28 Brygada Zmechanizowana.

Instytut Dziedzictwa Europejskiego Andegavenum: Joseph de Maistre

         Zapraszamy Czytelników Portalu Legitymistycznego do wysłuchania pierwszego z cyklu wykładów poświęconych doktorom Kontrrewolucji, czyli myślicielom, dla których punktem wyjścia była krytyka tzw. Oświecenia oraz rewolucji we Francji, którzy jednak nie poprzestawali na krytyce, lecz także tworzyli rozmaite warianty filozofii politycznej tradycjonalistycznego konserwatyzmu.

Bohaterem przygotowanego dla Akademii Andegavenum wystąpienia pana prof. dra hab. Jacka Bartyzela był urodzony w Sabaudii hrabia Józef de Maistre (1753–1821). Zapraszamy do zapoznania się z nagraniem.

Za:  http://www.legitymizm.org/multimedia-joseph-de-maistre

Lafontaine: Amerykanie szykowali tą wojnę od dawna

                  Oskar Lafontaine jest jednym z weteranów niemieckiej polityki. Jednocześnie, znajdując się dziś poza jej głównym nurtem, pozwala sobie na opinie idące pod prąd głównego jej nurtu.

W rozmowie z byłym wieloletnim deputowanym do Bundestagu i partyjnym liderem padają alarmistyczne opinie na temat konsekwencji możliwej eskalacji obecnego konfliktu na Ukrainie.

To wojna zaplanowana przez Waszyngton

– Czy zgodzi się Pan z poglądem, że Zachód miał możliwość zapobieżenia wybuchowi wojny na Ukrainie, lecz nie był tym zainteresowany?

– Stany Zjednoczone przygotowywały się do tej wojny od dziesięcioleci. Amerykańscy teoretycy polityki zagranicznej, jak choćby Henry Kissinger czy Zbigniew Brzeziński, już dawno wskazywali, że Ukraina pod kontrolą Stanów Zjednoczonych zagwarantuje wypadnięcie Rosji z grona światowych mocarstw. Ukraina jest jedynie polem bitwy. Amerykanie walczą tam z Rosjanami, by zakwestionować jej status na światowej scenie.

Mykoła Azarow: Reżim w Kijowie to nie naród ukraiński

 

Czy podział Ukrainy między sąsiadów – Węgry, Rumunię, Słowację – jest realistyczny?

– Obecne zachodnie granice Ukrainy są wynikiem zwycięstwa Związku Radzieckiego nad nazistowskimi Niemcami i ich sojusznikami. Są okupione krwią milionów ludzi radzieckich. Nie możemy pozwolić na zdradę ich pamięci.

17 lipca Rosja ogłosiła odmowę przedłużenia umowy zbożowej. Jak Pana zdaniem Ukraina będzie teraz musiała sprzedawać swoje produkty zbożowe?

– Jedynym sposobem jest zorganizowanie dostaw zboża koleją. Zasadniczo objętość wagonów, które są używane do transportu zboża na Ukrainie jest wystarczająca, dzięki czemu można bezpiecznie zorganizować eksport zboża koleją. Nie ma innego, ponieważ droga morska jest zamknięta, transport wzdłuż szlaku rzecznego jest również problematyczny. Nie można przewozić tak ogromnych ilości samochodem, ale całkiem możliwe jest ich eksportowanie koleją.

Brytyjski wywiad: Aresztowanie Girkina rozzłości rosyjskich żołnierzy

        Według brytyjskiego wywiadu aresztowanie Igora Girkina może spowodować niezadowolenie wśród żołnierzy Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej.

Ministerstwo obrony Wielkiej Brytanii w swojej sobotniej analizie wywiadowczej przekonuje, że aresztowanie Igora Girkina może spowodować niezadowolenie wśród żołnierzy Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej.

„Posunięcie to prawdopodobnie rozwścieczy innych członków społeczności mil-blogerów – i członków służby wojskowej – którzy w dużej mierze postrzegają Girkina jako bystrego analityka wojskowego i patriotę. Chociaż Girkin nie jest sojusznikiem Grupy Wagnera, prawdopodobnie był gotów tylko przesunąć granice publicznej krytyki w kontekście nieudanego buntu szefa Wagnera Jewgienija Prigożyna w czerwcu 2023 roku. Tabu dotyczące jawnej krytyki reżimu Putina znacznie osłabło” – czytamy.

7 tragicznych błędów Zełenskiego

          Czy możliwe są rozmowy pokojowe za prezydenta Zełenskiego i jak może przebiegać powojenna odbudowa Ukrainy? Mówi o tym czeski dziennikarz Roman Blaško.

USA chcą utrzymać obecny kryzys na Ukrainie przynajmniej do wyborów prezydenckich w USA. Z drugiej strony Rosja musi skończyć z „operacją specjalną”, ponieważ osiągnęła swoje cele, od których zależy samo istnienie Rosji.

Pomiędzy tymi dwoma zadaniami stoi postać Zełenskiego, który bardzo chce grać w niezależną grę, ale nie może tego zrobić ze względu na szereg obiektywnych i subiektywnych czynników. Możemy wyróżnić siedem tragicznych błędów Zełenskiego.

Ukraińcy użyli amunicji kasetowej

       Według ukraińskich urzędników zaznajomionych ze sprawą, Ukraina zaczęła wykorzystywać na polu boju amunicję kasetową dostarczoną przez USA.

Informację taką uzyskał, z anonimowych źródeł, „The Washington Post”. Podaje on, że Siły Zbrojne Ukrainy zastosowały amunicję kasetową w południowo-wschodniej części frontu w celu rozbicia dobrze ufortyfikowanych rosyjskich pozycji, które powstrzymują letnią ofensywę Ukrainy. Użycie kontrowersyjnej broni wyprodukowanej w USA, o czym wcześniej nie informowano, jest następstwem „trudnej decyzji” sprzed dwóch tygodniu podjętej przez prezydenta Joe Bidena.

Lech Jęczmyk: Dlaczego jestem nacjonalistą?

          Od redakcji MP: Nie żyje Lech Jęczmyk (1936-2023). Mimo że wywodził się z innej formacji ideowej – był bliski myśli Narodowej Demokracji. Zaprzyjaźniony ze środowiskiem Myśli Polskiej, bywał u nas na zebraniach, opłatkach i spotkaniach. Często publikowaliśmy jego teksty. Dzisiaj przypominamy ten:

Najpierw w trybie wyjaśnienia. Patriotyzm to przywiązanie do określonego fragmentu kuli ziemskiej, ojczyzny, ojcowizny. Do swojego państwa. Nacjonalizm, to przywiązanie do swojego Narodu, do jego historii, mitologii i kultury, a przede wszystkim do wspólnie wyznawanej religii. Pięknie to ujął Patrick Buchanan, amerykański autor irlandzkiego pochodzenia w wydanej po polsku książce „Samobójstwo supermocarstwa”:

Mearsheimer: Rosja zajmie 43 % Ukrainy

             Prof. John udzielił niedawno wywiadu hongkońskiej edycji „South China Morning Post”. Generalnie – nie ma tam nic nowego, ale warto zatrzymać się na trzech jego spostrzeżeniach.

Pierwszy. „Zamrożeniem” konfliktu – za dwa lata, nie szybciej, a to i tak nie potrwa to długo. Do tego czasu Rosja zajmie „około 43% terytorium Ukrainy”, „kilka dużych kawałków”. Oprócz Krymu, „osiem kolejnych regionów”. Wydaje się, że rysują tam jakieś mapy, linie obrony i fortyfikacje, linie naturalnych przeszkód, ponieważ mogą dać tak dokładną prognozę w procentach.

Znów odszedł jeden z nas ➕️

 

         Kolejna smutna wiadomość. Do domu Pana odszedł Witold Stefanowicz – działacz społeczny i narodowy, publicysta, poeta, pierwszy redaktor naczelny czasopisma "Kierunki", rzecznik prasowy Obozu Narodowo - Radykalnego.

 

Śmierć Witolda to olbrzymia strata dla całego środowiska narodowego.

 

WITOLD STEFANOWICZ – PRESENTE!                                                                                            

Poniżej publikujemy jeden z wierszy Witolda opublikowany w ANTOLOGII POLSKIEJ POEZJI TOŻSAMOŚCIOWEJ:

 

Samotność

 

Idąc sam schylony pod wiatr życia mocny,

Płynąć wciąż samotnie przez oceany twarzy,

Znając ciężkie chwile, kiedy czasem w nocy,

Czegoś mu brakuje o czymś skrycie marzy,

10 rocznica śmierci śp. Roberta Larkowskiego

DZIAŁALNOŚĆ NARODOWA ŚP. ROBERTA LARKOWSKIEGO

        ROBERT LARKOWSKI urodził się 9 lipca 1966 r. w Kietrzu, w województwie opolskim. Posiadał obywatelstwo polskie, narodowość od pokoleń polską, tak samo, jak i wyznanie rzymskokatolickie. On, rodzice i wcześniejsi członkowie rodziny nigdy nie zmieniali nazwiska. Od dziecka interesował się historią Polski i świata. Już jako 12-latek zaczął poznawać ideę narodową zarówno z zakazanych, jak i dozwolonych wówczas lektur. Tego typu poglądy propagował jako nastolatek wśród swoich rówieśników, szczególnie w latach 1980-1981 podczas tak zwanej wiosny Solidarności. Wtedy też zrodziła się w nim chęć opisywania i patrzenia na rzeczywistość z narodowego punktu widzenia. W stanie wojennym, jak i po jego zawieszeniu działał najpierw w sposób niesformalizowany indywidualnie, a później gromadząc wokół siebie krąg narodowej młodzieży. Na przełomie lat 1986/1987 Robert założył nielegalną, niewielką grupę narodową o nazwie Akcja Narodowej Rewolucji (ANR), zajmującą się tzw. małym sabotażem i pogłębianiem wiedzy o nacjonalizmie wśród swoich członków. Grupa miała sieć zakonspirowanych komórek w województwach opolskim i katowickim. Pod koniec 1987 roku Akcją Narodowej Rewolucji zainteresowała się Służba Bezpieczeństwa, lecz nie doszło do rozpracowania organizacji, ponieważ przesłuchiwani działacze nie zdradzili swych powiązań i nazwiska przywódcy grupy. ANR uległa rozwiązaniu w 1991 roku.

Fiasko ukraińskiej ofensywy

       Głośno zapowiadana w Europie i za oceanem, wielka ukraińska wiosenno- letnia ofensywa, a przynajmniej jej pierwszy, trwający miesiąc etap, zakończył się dla Kijowa fiaskiem.

Prowadzone od pół roku szczegółowe przygotowania, dostawy ogromnej ilości uzbrojenia i amunicji z krajów NATO na czele z USA, pracochłonne szkolenie ukraińskich żołnierzy wg standardów NATO, w tym w krajach sojuszu, pomoc oficerów amerykańskich w planowaniu operacji oraz bieżące wsparcie środków rozpoznania strategicznego NATO nie dały nic, albo prawie nic. Ukraińskie dowództwo wraz sztabowcami NATO przygotowało podręcznikowe natarcie na Zaporożu i pod Bachmutem, z dwoma operacjami odciągającymi. Dywersyjną pod Charkowem na biełogrodszczyźnie i na chersońszczyźnie – desant przez Dniepr w okolicach mostu Antonowskiego.

Zaporoże

Jedno z dwóch głównych natarć z użyciem najlepszego sprzętu, jak podarowane przez Finlandię pojazdy rozminowywania Leopard 2R, jak niemieckie czołgi Leopard-2A6 i amerykańskie bojowe wozy piechoty M2 Bradley, pod parasolem przeciwlotniczym nowoczesnych systemów przeciwlotniczych z Niemiec, Wielkiej Brytanii i USA przeprowadzono na Zaporożu. Całość wspierać miało mrowie różnej maści dronów rozpoznawczych, uderzeniowych oraz amunicji krążącej.  Wszystko to jednak bardzo szybko „ugrzęzło” w pasie przesłaniania rosyjskiego zgrupowania „Wschód”. Po miesiącu walk wojska ukraińskie nawet nie doszły do I linii rosyjskiej obrony.

Przemysław Piasta: Polska pamięta

 

                     Pomimo braku centralnych obchodów, pomimo dwuznacznej postawy władz państwowych pokazaliśmy, że nie zapomnieliśmy o Wołyniu. Bo zapomnieć nie sposób. O bestialstwie sąsiadów, o ludzkiej tragedii, o stosach niepogrzebanych kości.

W naszej cywilizacji, która swą kulturę wywodzi wprost ze starożytnej Grecji, pochówek zmarłych ma szczególne znaczenie. Jest nie tylko formą pożegnania z bliskimi, którzy odeszli i zamknięcia okresu intensywnej żałoby po śmierci. Z perspektywy pierwotnej, ludowej duchowości pogrzeb stanowił istotny obrzęd, jeden z tych, które nakreślają ramy egzystencji. Ten moment stanowił ostateczne i nieodwracalne wyłączenie umierającego ze społeczności. Dlatego towarzyszył mu niezwykle skomplikowany i bogaty rytuał, złożony z całego zespołu obrzędowych nakazów i zakazów. Tak postrzegany rytuał pogrzebowy był realizacją instynktownej potrzeby zapewnienia zmarłemu „dobrej śmierci”. Spełnienia naszego (społeczności) obowiązku wobec niego.

Jan Engelgard: Wołyńskie zakłamanie

              Ci sami politycy i dziennikarze w Polsce, którzy codziennie krzyczą o ludobójstwie dokonywanym na Ukrainie przez Rosję, czego oczywistym symbolem ma być Bucza, gdzie wedle raportów ONZ zginęło 70 osób (w nie do końca wyjaśnionych okolicznościach) – czynią niebywałe ekwilibrystyczne zabiegi żeby unikać terminu „ludobójstwo” w odniesieniu do Wołynia, gdzie zginęło w masowych strasznych mordach ok. 60.000 Polaków, od kołyski po starców. Już to jest oczywistym dowodem na to, że mamy w Polsce cały zastęp ludzi niegodnych i zakłamanych.

Łukasz Jastrzębski: „Nie dla banderyzmu”

 

          Ulicami stolicy przeszedł bardzo liczny Warszawski Marsz Pamięci, z tragicznej okazji 80. rocznicy ukraińskiego ludobójstwa dokonanego na Wołyniu i Małopolsce Wschodniej.

Marsz jak co roku był organizowany przez p. Andrzeja Łukawskiego – Porozumienie Pokoleń Kresowych. Marsz wyruszył z Placu Trzech Krzyży, w tym samym czasie odbywała się pikieta pod Ambasadą Ukrainy.  To była manifestacja całych rodzin. Polacy nieśli transparenty – „Wołyń pamiętamy”, „Nie dla pomników UPA w Polsce”, „Duda – nie jest moim prezydentem”, „To nie nasza wojna”, „Wstydzę się za biskupów” czy „Bandera stop”. Szczególnie głośno było pod Pałacem Prezydenckim, gdzie ludzie wyrazili dezaprobatę do polityki p. Dudy. Niesiono liczne biało-czerwone flagi, część z nich była przewiązana kirem. Manifestanci wznosili okrzyki „Duda, Kaczyński na front ukraiński”, „Wołyń pamiętamy”, „Nie dla banderyzmu”, „Tu jest Polska”, „Niech żyje Polska”, „Żadnej broni dla Ukrainy”. Uwagę przykuwał transparent Zjednoczenia Patriotyczno-Robotniczego „Grunwald”. W manifestacji udział wzięli przedstawiciele Redakcji i Klubów Myśli Polskiej (Warszawa, Katowice, Łódź, Gdańsk).

Rękas: Ostatnia tercja

             Zdaniem mediów i polityków, rosyjska agentura jest w III RP wszechobecna. Oplata całą gospodarkę i sądownictwo, sięga najwyższych poziomów władzy państwowej, steruje wszystkimi głównymi partiami, dyktuje programy telewizyjne i programy wyborcze.

Tymczasem sukcesy kontrwywiadu w walce z tą ośmiornicą sprowadzały się w ostatnich latach do zatrzymania jednego pracownika archiwum Urzędu Stanu Cywilnego, schwytania kilku miłośników kolei, oskarżenia i skazania całkiem sporej grupy internetowych krytyków napływu do Polski ukraińskich osiedleńców, a ostatnio do próby niesportowego wygrania meczu hokejowego poprzez posadzenie Maksima Sergiejewa, bynajmniej nie na ławce kar, ale w areszcie ABW.

11 lipca - RZEŹ WOŁYŃSKA. PAMIĘTAMY !!!

 

Pamiętali o Wołyniu

          W niedzielny poranek pod Ambasadą Ukrainy na Alei Szucha, odbyła się pikieta przypominająca o wymordowanych Polakach na Wołyniu i całej Małopolsce Wschodniej. W demonstracji brało udział ok. 300 osób, a głównym jej koordynatorem był kol. Krzysztof Tołwiński (Front).

W wydarzeniu udział brali przedstawiciele delegaci licznych organizacji i środowisk politycznych, między innymi: Klubów Myśli Polskiej, Stronnictwa Narodowego, Polskiego Komitetu Antywojennego, Krajowego Związku Rolników, Kółek i Organizacji Rolniczych, Stow. Spadkobierców Polskich Kombatantów II W.Ś, Polskiego Ruchu Lewicowego, Pracy Polskiej i wielu innych. Obecni byli byli posłowie Samoobrony Andrzeja Leppera. Głos zabierali między innymi: Krzysztof Tołwiński (Front), Władysław Serafin (KZRKiOR), Wojciech Mojzesowicz, Mateusz Piskorski (Myśl Polska), Ronald Dubowski (SSPKIIWŚ), Andrzej Poneta (WGO), Leszek Sykulski (PRA), Henryk Mikietyn (PRL) czy Jadwiga Sokołowska (SN).

Szef MON: Wojsko przemieszcza się na wschód kraju. „Demonstracja naszej gotowości”

         W ramach operacji „Bezpieczne Podlasie” ponad 1000 żołnierzy i niemal 200 jednostek sprzętu przemieszcza się na wschód kraju – oświadczył w sobotę szef MON Mariusz Błaszczak. „To demonstracja naszej gotowości do reagowania na próby destabilizacji w pobliżu granicy” – podkreślił minister.

Ponad 1000 żołnierzy i niemal 200 jednostek sprzętu z 12. i 17. Brygady Zmechanizowanej rozpoczyna przemieszczenie na wschód kraju w ramach operacji 'Bezpieczne Podlasie’. To demonstracja naszej gotowości do reagowania na próby destabilizacji w pobliżu granicy naszego państwa – przekazał Mariusz Błaszczak w sobotę na Twitterze.

Majcher: Opowieść o korzeniach Ameryki

            Przyglądając się początkom Stanów Zjednoczonych, można odnieść wrażenie, że już od czasów powstawania trzynastu kolonii, Ameryka była głęboko przesiąknięta rewolucyjnym ideami. Na terenie ,,nowego świata’’ nie wykształciła się nigdy tradycyjna arystokracja, tak jak w Europie, nie powstały feudalne struktury społeczne, a amerykanie od samego początku utworzyli obcy mieszkańcom ,,Starego kontynentu’’ format wolności oraz samorządności. Ponadto,duża część kolonistów należała do różnego rodzaju sekt protestanckich o charakterze głęboko demokratycznym i indywidualistycznym, co w znaczny sposób wpływało na ich światopogląd.

W ten sposób społeczeństwo amerykańskie wykształciło podłoże, na którym mógł rozrastać się liberalizm i rewolucjonizm, a ostatecznie to przecież buntowniczy zryw przeciw monarchii miał doprowadzić do narodzin Stanów Zjednoczonych. Takie dokumenty jak Deklaracja Niepodległości czy Konstytucja USA według wielu historyków wypełnione postępową spuścizną Oświecenia, stanowią dla wielu dobitne potwierdzenie, że geneza państwa amerykańskiego była liberalna, wolnościowa, indywidualistyczna, nowatorska i rewolucyjna.

Radzikowski: Między dżumą a cholerą

 

               Od długiego czasu rzeczywistość polityczną w Polsce kształtują dwa ugrupowania – Prawo i Sprawiedliwość (neokonserwatyści) oraz Platforma Obywatelska (neoliberałowie). Niegdyś istotną rolę odgrywał również Sojusz Lewicy Demokratycznej (socjalliberałowie), ale ugrupowanie to straciło swoje znaczenie.

Pomimo pozornych różnic podkreślanych na użytek kolejnych kampanii wyborczych, w najistotniejszych sprawach (transformacja gospodarcza i kwestie geopolityczne) powyższe ugrupowania były i nadal są ze sobą zgodne. Kierunek przemian po 1989 roku od początku zmierzał do likwidacji, bądź znaczącej redukcji potencjału przemysłowego Polski i uczynienia  naszego kraju rynkiem zbytu dla państw zachodnich. Towarzyszyły temu niekorzystne dla polskiego społeczeństwa przemiany własnościowe, w tym wyprzedaż za bezcen majątku narodowego oraz drenowanie posiadanych zasobów.

Bieleń: Nie wszędzie kochają Amerykę

              Obciążeni genetycznie kompleksem antyrosyjskim Polacy nie są w stanie pojąć żadną miarą rozumu, że na świecie równie silnie wpisany jest w ludzką świadomość antyamerykanizm.

Płynące z polskiego zaścianka głosy krytyki pod adresem papieża Franciszka, że w ocenie wojny na Ukrainie powiela „antyamerykańskie klisze”, bo pochodzi z Argentyny, świadczą o opisywanych  już nieraz rodzimych aberracjach poznawczych i prymitywnym oglądzie świata.

To prawda, że sami Amerykanie, zwłaszcza ich elity polityczne i intelektualne, nie są w stanie pojąć, dlaczego ktoś miałby ich „nie lubić”. Przecież Ameryka jest wzorem godnym naśladowania, tak pod względem liberalnej ideologii, jak i imponujących osiągnięć materialnych. „Amerykańskie marzenie” zaczadziło miliony ludzi na świecie, a słynna soft power („miękka siła”) tak zamieszała w ludzkich głowach, że amerykańskiej atrakcyjności i sile przyciągania trudno jest cokolwiek przeciwstawić .

Relacja z wyjazdu na Białoruś 2.0 ( lipiec br.)

01/02.07.23r.

         Podróż za Bug. Eskapada kilku „tutejszych” którą mogę śmiało przyrównać do filmowego scenariusza adaptacji książki pt. „Lew, czarownica i stara szafa”.

Dla mnie osobiście była to podróż bardzo sentymentalna, osobista. Jako żywo w ciało się przerodziły słowa, które za młodu słyszałem od jeszcze żyjącego pokolenia kresowiaków, członków mojej najbliższej rodziny których losy powojennej Polski splotły się z moją małą Ojczyzną płd. Podlasiem.

Przejazd przez granicę który uzbraja w cierpliwość i hartuje ducha, odbieram teraz jako inicjację, przejście przez „starą szafę”, to co po drugiej stronie, jest swoistym resentymentem i powrotem do autentyczności, ludzi spragnionych tego w otaczającej ich polskiej nadwiślańskiej napudrowanej i sztucznej rzeczywistości, która spowiła kraj niczym mgła i te dzieci w niej błądzące.

Dwornik: Więzień „Wolnego Świata”

 

          Na dzień trzeciego lipca przypadają urodziny zamkniętego za kratami londyńskiego więzienia dla najgroźniejszych przestępców dziennikarza śledczego Juliana Assange’a. W nazywanym „angielskim Guantanamo” Belmarsh High Security Prison założyciel Wiki Leaks znalazł się na skutek anulowania azylu politycznego przez wysługującego się amerykańskiej administracji prezydenta Ekwadoru Lenina Moreno.

Za wyświadczoną Waszyngtonowi przysługę niepodległościowo zorientowany lud tego kraju oraz poprzedni prezydent Rafael Correa określili Moreno wymownym mianem zdrajcy. Tym pogardliwym wyzwiskiem obrzucono go nie bez powodu.

Brytyjskie Guantanamo i tortury

Sprawa Assange’a jest bowiem sprawą życia i śmierci. Za ujawnienie prawdy o zbrodniach wojennych dokonywanych przez wojska amerykańskie podczas niczym nie sprowokowanej agresji w Iraku i Afganistanie, grozi mu ekstradycja do USA i wyrok dochodzący do 175 lat pozbawienia wolności. Czyli – wyrażając się nieco inaczej – rozłożony na raty wyrok śmierci.

Gorlicka: Lewica progresywna pro-life

 

           Wszelkie organizacje i ruchy posiadające w swym programie postulaty antyaborcyjne z reguły kojarzone są z tzw. prawicą obyczajową. Stąd argumentacja, stosowana w celu uzasadnienia konieczności ochrony życia ludzkiego od poczęcia aż do śmierci ma konotacje religijne lub ogółem metafizyczne.

Osoby niezdecydowane i zwolennicy kompromisu ustawowego często odczuwają z tej racji niechęć, gdyż samo bycie deistą, który przemawia „językiem Boga” czyni działacza pro-life członkiem inkluzywnej grupy, żeby nie rzec – ekskluzywnej. W przestrzeni publicznej zwolennicy „życia” są atakowani ze szczególną zajadłością przez ruchy lewicowe (lewicę, zarówno obyczajową, jak i ekonomiczną). Prym wiodą anarchokomuniści, działacze LGBTQ i młodzież szkolna, próbująca zapewnić sobie rozrywkę.

Jastrzębski: Wojna globalistów

 

        Amok prowojennej propagandy się nasila i nie widać w naszym kraju żadnego opamiętania. Rządząca Polską klasa polityczna – zarówno rządowa prawiczka pobożnych oszołomów, jak i „opozycyjna” lewizna farbowanych cyników ochoczo wciąga nas do krucjaty „za waszą potęgę i naszą niewolę”.

Wielu pragnie tego, czego nie musieliśmy robić jako satelita ZSRR w Wietnamie czy Afganistanie. Doczekaliśmy się czasów, że głównie anglosaskie elity hamują PiS-owskich hunwejbinów. Tak jest w kwestii wyborów, i tak zapewne jest w kwestii wojny na Ukrainie. Elity USA, Wielkiej Brytanii i znacznej części Unii Europejskiej chcą by wojna trwała, ale bez nadmiernego zaangażowania z ich strony. Jest to odwrotność tego czego pragnie „elita” w Polsce. Oni by najchętniej jako skrzydlata husaria pognali na Moskwę. Potem zaś na Mińsk i Berlin. Polskę dzisiaj ratuje tylko rozwaga i zaangażowanie na innych odcinkach naszych znaczących sąsiadów. Ironią losu jest to, że dzisiaj to być może NATO nas powstrzymuje od udziału w wojnie.

Cisza przed burzą

 

          Przed nami II (główny) etap wielkiej ukraińskiej ofensywy-wiosenno letniej.

„Wojna jest jedynie kontynuacją polityki innymi środkami” pisał w XIX wieku pruski teoretyk wojenny Carl von Clausewitz. Zawężając ten punkt widzenia, wielka zapowiadana od dawna ukraińska wiosenno letnia ofensywa, również ma swój polityczny cel. Nadchodzi szczyt NATO zaplanowany na 11–12 lipca 2023 r. w Wilnie. Wielcy donatorzy Ukrainy, na czele z USA, za których ogromne środki finansowe funkcjonuje to państwo w okresie wojny z wielkim mocarstwem nuklearnym – Rosją, oraz dzięki których darom sprzętu wojskowego i amunicji toczy Ukraina wojnę z Rosją, muszą zobaczyć efekt swych wielkich nakładów finansowych. Dowódca Sił Zbrojnych Ukrainy generał Wałerij Załużny w wywiadzie opublikowanym dziś, tj. piątek 30.06.2023 przez „Washington Post” otwarcie mówi o ogromnych naciskach kolektywnego zachodu w kwestii ofensywy, oraz że codziennie jest w kontakcie z amerykańskim Przewodniczącym Kolegium Połączonych Szefów Sztabów Sił Zbrojnych USA generałem Markiem Milley.