sobota, 15 lutego 2014

Nacjonalizm integralny - definicja, charakterystyka, przykłady.



Nacjonalizm nie ma tylko jednego znaczenia i oblicza. Wyróżniamy kilka jego rodzajów, często bardzo różnych od siebie. Można go rozpatrywać jako zjawisko ściśle polityczne albo socjokulturowe. Jedną z ciekawszych form nacjonalizmu, jaka wyłoniła się z głównego nurtu, jest nacjonalizm integralny. Za jego twórcę uważa się Charlesa Maurrasa. Ten francuski polityk wystąpił przeciw wywodzącemu się z haseł rewolucji francuskiej nacjonalitaryzmowi. Zakwestionował on dwie podstawowe zasady, na których nacjonalitaryzm oparł swoje rozumienie istoty narodu, mianowicie – zasadę suwerenności narodu oraz zasadę narodowościową. W jego koncepcji suwerenem nie był lud, naród, ale konkretna władza, która miała działać w interesie swoich obywateli (i być jednocześnie od nich autonomiczna). Z założenia nacjonalizm integralny występował przeciw systemowi demokratycznemu, który kojarzył przede wszystkim z chaosem (...) w państwie, brakiem jednostkowej odpowiedzialności za swoją działalność oraz polityką układów i różnego rodzaju klik, wspierających się lub rywalizujących ze sobą. W takim ujęciu na rządach partii i stronnictw najbardziej traci właśnie naród jako wspólnota obywateli, ale jednocześnie i byt ponadosobowy. Władzę powinien przejąć król-dyktator – monarchiczne rządy silnej ręki połączone z dbaniem o realne dobro narodu miały być spełnieniem założeń Maurrasa. Pomoc dla monarchy powinna stanowić „partia inteligencka” o charakterze narodowym.

Idea nacjonalizmu integralnego została przejęta i rozwinięta przez ultraprawicowy ruch Akcja Francuska. Swoimi początkami sięga to ugrupowanie tzw. afery Alfreda Dreyfusa, oskarżonego o bycie szpiegiem Cesarstwa Niemieckiego. W obliczu tej sprawy Francja podzieliła się na dwa obozy: pierwszy, skupiający środowiska prawicowe, katolickie i monarchistyczne, (...)
Drugi – grupy antyklerykalne, lewicowe i republikańskie. Akcja Francuska powstała w imię protestu przeciw skasowaniu wyroku Dreyfusa i postępującej laicyzacji Francji, wysuwała postulaty przywrócenia ancien regime'u i wprowadzenia systemu rządów autorytarnych. Na czele monarchii znów miał stanąć przedstawiciel dynastii orleańskiej. Łączyła elementy nacjonalistyczne z rojalizmem.
Ruch rozwijał swoją działalności przez cały okres dwudziestolecia międzywojennego, a także już po wybuchu II wojny światowej. Po wojnie tradycje tego ruchu ideowo-politycznego zachowały inne powstające organizacje, choć przeważnie w lekko zmienionej formie.
Nacjonalizm integralny miał swoich propagatorów/naśladowców w innych krajach. Organizacje o podobnym charakterze powstały m.in. (...) w Hiszpanii, Portugalii czy Włoszech. Nacjonalizm integralny to propozycja oryginalna i ciekawa warto pamiętać o nim jako propozycji stworzenia nowoczesnego Narodu.