ROA - Rosyjska Armia Wyzwoleńcza - Rosjanie, którzy walczyli
przeciw żydobolszewickiemu reżimowi Stalina o białą i chrześcijańską
Rosję.
Do napisania tego artykułu skłoniła mnie propaganda prowadzona
zazwyczaj przez zwolenników Rosji, która (propaganda, nie Rosja)
twierdzi, że polscy Żołnierze Niezłomni - partyzanci będący ostatnią linią obrony narodu polskiego przed brutalną żydowską okupacją
to są bandyci, którzy ponoć mordowali niewinnych. Ci ludzie powielają
antypolską, komunistyczną i prożydowską propagandę. Jaki jest ich motyw
działania? Czy oni myślą, że będziemy mieć z Rosją lepsze stosunki,
jeżeli zaczniemy tępić tych niezłomnych patriotów, którzy woleli walkę
na śmierć i życie niż być pachołkiem żydowskiej supremacji, jak
chociażby politycy w Londynie?
Rosja także miała swoich żołnierzy wyklętych - a była to Rosyjska Armia Wyzwoleńcza (ros. Русская освободительная арями),
która walczyła u boku Niemiec, aby uwolnić swój kraj spod
żydobolszewickiej tyranii. Na wstępie zaznaczam, że nie należy mylić ROA
z RONA Bronisława Kamińskiego, która w okrutny sposób pomagała Niemcom
mordować ludność cywilną Warszawy po przegranym powstaniu.
Dowódcą Rosyjskiej Armii Wyzwoleńczej był generał Andriej Własow, były oficer Armii Czerwonej, który pragnął wyzwolić Rosję spod brutalnej, żydowskiej, antychrześcijańskiej okupacji.
Generał Andriej Własow
Jak powstała Rosyjska Armia Wyzwoleńcza?
Utworzenie Rosyjskiej Armii Wyzwoleńczej wiąże się nierozerwalnie z
osobą generała lejtnanta Armii Czerwonej Andrieja A. Własowa. Podczas
wojny z Niemcami był dowódcą kolejno IV Korpusu Zmechanizowanego, 37
Armii, 20 Armii, a ostatecznie 2 Armii Uderzeniowej i jednocześnie
zastępcą dowódcy Frontu Wołchowskiego. Po rozbiciu jego armii 11 lub 12
lipca 1942 r. dostał się do niewoli niemieckiej. Podjął kolaborację z
Niemcami, wydając 27 grudnia tego roku tzw. Deklarację Smoleńską. Głosiła ona konieczność zbudowania nowej Rosji poprzez obalenie reżimu stalinowskiego.
W tym celu miała powstać Rosyjska Armia Wyzwoleńcza podporządkowana
komitetowi rosyjskiemu z gen. A. A. Własowem na czele. Początkowo
niemieccy wojskowi popierali jego działania. Pozwolili mu na odbycie
dwóch podróży na okupowane obszary ZSRR, gdzie wygłaszał przemówienia
propagandowo-agitacyjne, cieszące się dużą popularnością miejscowej
ludności.
Wbrew propagandzie żołnierze Rosyjskiej Armii Wyzwoleńczej nie byli
ani zagorzałymi narodowymi socjalistami, ani germanofilami. Żołnierze ci
odwoływali się do chrześcijańskiej tradycji Białej Carskiej Rosji, a w
1945 roku wspomagali oni Czechów podczas powstania praskiego, które
wybuchło w maju 1945 roku.
Masowy grób 187 żołnierzy Rosyjskiej Armii Wyzwoleńczej na cmentarzu Olszańskim w Pradze.
Trzeba jeszcze dodać, że przez dłuższy czas sam Adolf Hitler był
sceptycznie nastawiony do idei tworzenia rosyjskich formacji
antykomunistycznych walczących u boku III Rzeszy. Hitler nie wierzył w
lojalność rosyjskich żołnierzy i samego gen. A. A. Własowa, zamkniętego
na rozkaz führera w lipcu 1943 r. w areszcie domowym. Jedynym wyjątkiem
był gwardyjski batalion ROA, sformowany od maja 1943 r. we Wrocławiu, a
następnie przeniesiony pod Psków.
Dopiero w 1944 roku, po spotkaniu Własowa z Reichsführerem SS Heinrichem Himmlerem, doszło do wyrażenia zgody na powołanie Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji (KONR)
jako organu politycznego, opublikowanie manifestu politycznego i
utworzenie Sił Zbrojnych KONR jako formacji sojuszniczej w stosunku do
armii niemieckiej. 14 listopada w okupowanej Pradze został przez gen. A.
A. Własowa podpisany i przedstawiony Manifest KONR. Dopiero pod koniec
stycznia 1945 r. został on przez Niemców mianowany głównodowodzącym Sił
Zbrojnych KONR, w skład których ostatecznie weszły jedynie trzy dywizje
piechoty, w tym do końca wojny tylko jedna osiągnęła gotowość bojową i
wzięła udział w walkach oraz jednostki tyłowe i zapasowe, nie stanowiące
na dodatek jednego związku operacyjnego. 16 lutego gen. A. A. Własow
wraz z gen. Ernstem Köstringiem przyjął paradę 1 Dywizji Sił Zbrojnych
KONR gen. Siergieja K. Buniaczenki. 26 marca uczestniczył w ostatnim zebraniu KONR w Karlovych Varach.
Śmierć Andrieja Własowa:
Andriej Własow 11 maja przedostał się do miejsca kwaterowania żołnierzy 1 Dywizji, gdzie oddał się w ręce Amerykanów. Jednakże już 12 maja został przekazany Rosjanom, którym kolumnę z Własowem wskazał jeden z oficerów własowców.
Po przewiezieniu do Moskwy został osadzony w więzieniu na Łubiance,
gdzie był przesłuchiwany. Po procesie, który rozpoczął się 30 lipca 1946
r., na mocy wyroku sądu wojskowego został jako zdrajca skazany na karę
śmierci. Wyrok wykonano 1 sierpnia przez powieszenie na strunie
fortepianowej. Dodatkowo w podstawę czaszki kat wbił mu żelazny hak.
Podsumowanie: Choć formacja miała głównie znaczenie propagandowe, to
faktem jest, że współpraca Rosjan i innych narodów ZSRR z Niemcami
przeciwko żydobolszewii mogła wpłynąć na politykę Stalina. Józef
Stalin, będąc w stanie zagrożenia życia, jak i wizji upadku czerwonego
imperium zła, postanowił zmienić swą dotychczasową politykę. Zaczął on
uderzać w struny nacjonalistyczne, nawoływał on do walki narody ZSRR z
niemieckim najeżdźcą, wspominając na Aleksandra Newskiego. Stalin także
zliberalizował swoją antychrześcijańską politykę, zwłaszcza wobec
prawosławia (...)