sobota, 14 stycznia 2017

Tak będzie wyglądał nowy podział administracyjny wolnej, suwerennej i Wielkiej Polski!


     Nasz pierwszy zdecydowany postulat - nowy podział administracyjny nowego państwa polskiego - Katolickiego Państwa Narodu Polskiego - Królestwa (Korony) Polskiego, wg. granic z 1939 r. na wschodzie, oraz współczesnych na zachodzie. Korona Polska będzie się dzielić na Księstwa, które będą posiadały sporą autonomię, m.in. własny lokalny parlament i rząd, oraz księcia, który w imieniu i z nadania Króla będzie rządził na danym terytorium. Księstwa będą dzielić się na województwa, których liczba i podział został tu podany jedynie przykładowo, orientacyjnie, w oparciu o historyczne i etniczne polskie podziały terytorialne, i może on ulec zmianie. Likwidacji ulegają powiaty, a województwa dzielić się będą na starostwa miejskie, oraz gminy wiejskie. Duże miasta mogą dzielić się na kilka osobnych starostw, wtedy tworzą związek miejski - metropolię. Na czele metropolii stoi prezydent, na czele zwykłego miasta - burmistrz, a na czele gminy - wójt. Gminy będą dzielić się na sołectwa, etc., tak jak jest to obecnie przyjęte. 
Na czele całego państwa stoi Król Polski, który posiada władzę najwyższą, i odpowiedzialny jest tylko przed Bogiem i historią. Monarchia Polska jest dziedziczna, i konstytucyjna. Król musi postępować zgodnie z zapisami konstytucji, którą jednak może wg. własnego uznania zmienić. Konstytucja jest najwyższą kartą praw Królewskich, które decydują o ustroju państwa. Król do pomocy w swych rządach, powołuje Radę Królewską, Rząd, Sejm, Senat, Trybunał Stanu, niezawisłe Sądy, oraz Kontrolę Państwową. Wszystkie te organy są powoływane przez Króla, i ich zadaniem jest stać na straży konstytucji, stanowić organ doradczy Króla oraz administrację państwową. 

Religią panującą państwa jest Religia Rzymsko Katolicka. Wszystkie prawa państwowe muszą być podporządkowane Prawom Bożym - przyrodzonym i nadprzyrodzonym, oraz prawu Świętego Kościoła Katolickiego. Tylko Religia katolicka powinna być w pełni dopuszczona do publicznego wyznawania i głoszenia. Duchowni katoliccy winni cieszyć się immunitetem i przywilejami, jakimi cieszyli się w dawnych, katolickich państwach. Biskupi Kościoła powinni mieć prawo do zasiadania w parlamencie, oraz zajmowania innych stanowisk publicznych. Zaś wszyscy nie-katolicy, nie powinni zajmować żadnych stanowisk publicznych, na szczeblu państwowym. 

Oto postulowany przez nas projekt nowej, niepodległej, katolickiej, Wielkiej Polski.