9 kwietnia obchodzimy 777.
rocznicę słynnej bitwy pod Legnicą, kiedy to wojska chrześcijańskie
poniosły klęskę z rąk mongolskich najeźdźców. Wydarzenie to wiąże się
również ze śmiercią Henryka Pobożnego, księcia śląskiego.
Henryk Brodaty jeszcze za życia nadał swojemu synowi prawo używania
własnej pieczęci i utworzenia dworu z osobnym notariuszem, co było de
facto jednoznaczne z dopuszczeniem go do władzy. Fakt ten okazał się
niezwykle przydatny w roku 1229, kiedy to Henryk Brodaty porwany został
przez Konrada Mazowieckiego. Młody książę z powodzeniem bronił wówczas
Śląska przed Rusinami. Natomiast, kiedy Henryk Brodaty odebrał księciu
Władysławowi Odonicowi zachodnią
Wielkopolskę, powierzył rządy w niej synowi. Od 1234 r. Henryk Pobożny
tytułował się księciem Śląska i Polski (chodziło tu właśnie o tę część
Wielkopolski, którą władał).
Sama bitwa pod Legnicą związana jest natomiast z najazdem Mongołów,
którzy w 1241 roku pod wodzą Batu- chana najechali na Europę Wschodnią.
Batu- chan przewidywał, iż w przypadku wojny z Węgrami z pomocą mogą
przyjść im polskie oddziały, stąd zdecydował się wysłać swoje oddziały
na teren Polski. Najazd rozpoczął się w lutym 1241 roku. W Małopolsce
mongołowie pokonali zastępy rycerstwa krakowskiego i sandomierskiego
(pod Turskiem Wielkim i pod Tarczkiem).
Książę Henryk Pobożny zaczął koncentrować siły pod Legnicą. Co ciekawe,
z pomocą przyszli mu również przedstawiciele zakonu joannitów i
templariuszy, a także król czeski Wacław I, który jednak ostatecznie
uchylił się od pomocy. Bitwa rozegrała się 9 kwietnia 1241 roku i
zakończyła się klęską wojsk śląskiego księcia. Przyczynę klęski upatruje
się między innymi w nieznanych w Europie sposobach walki (Mongołowie
dysponowali najprawdopodobniej bronią chemiczną, którą przyjęli
przypuszczalnie z chińskiej taktyki wojennej). Okoliczności śmierci
Henryka Pobożnego nie są do końca znane. Nie wiadomo czy zginął on na
polu walki, czy został wzięty w niewolę, gdzie został zmuszony do
złożenia hołdu i zamordowany poprzez obcięcie głowy. Wiadomo jednak, iż
ciało księcia zidentyfikowane zostało później przez jego żonę dzięki
pewnemu szczegółowi anatomicznemu- książę miał bowiem sześć palców u
lewej stopy.