W poczuciu odpowiedzialności dziejowej wobec Narodu, przedstawiciele młodego pokolenia polskiego stwierdzają:
że wielkie przemiany społeczne, wstrząsające podstawami całego
dzisiejszego świata, wymagają nowych metod, nowych haseł i nowych ludzi;
że szerzący się kryzys, oraz pogłębiająca się stale nędza ludności
polskiej, domagają się stanowczego zerwania z obecnym ustrojem i
zdecydowanie narodowej polityki gospodarczej;
że istniejące dotychczas ugrupowania polityczne zbyt wrosły w
dzisiejsze stosunki, aby mogły się im przeciwstawić, a będąc rozdarte
sporami o przeszłość, nie są zdolne skupić wszystkich zdrowych sił
Narodu do walki o przyszłość Polski;
że wreszcie ruch, zmierzający do uzdrowienia stosunków moralnych,
politycznych i gospodarczych w Polsce, nie może obejść się bez
skrystalizowanego wyrazu i bez organizacyjnej odrębności; nawiązując do
dawnych wielkich ideałów ruchu wszechpolskiego – powołują do życia „Obóz
Narodowo-Radykalny”.
Obóz Narodowo-Radykalny, wychodząc z pokolenia, które na polach bitew
walczyło o istnienie i granice Polski, – i w zrozumieniu wartości tej
ofiary, – chyli czoła przed krwią przelaną dla Polski, bez względu na
to, kiedy i w jakich formacjach została przelana, a piętnuje tych,
którzy na ofiarach krwi budują własne korzyści. Obóz Narodowo-Radykalny
jest dalszym ciągiem Ruchu Młodych, obejmującym pokolenia wychowane bądź
w czasie wojny bądź już w niepodległej Ojczyźnie. Ruch ten potrafił
kiedyś na łamach akademickich oczyścić życie młodzieży z wpływów
żydowskich, a jako Obóz Wielkiej Polski – objąć szerokie masy chłopów,
robotników, mieszczan i inteligentów, zatrzeć różnice klasowe i
dzielnicowe i sprawić, że młode pokolenie jest najbardziej polskie z
krwi i ducha.
Obóz Narodowo-Radykalny stoi na gruncie zasad Katolickich, w
szczególności zaś dążyć będzie do tego, by prawodawstwo zapewniało
wychowanie chrześcijańskie młodych pokoleń, wzięło pod opiekę zadania
rodziny i umożliwiło oparcie życia politycznego i gospodarczego na
podstawach moralności katolickiej.
Obóz Narodowo-Radykalny wychodzi z założenia, że w Państwie Polskim
gospodarzem winien być Naród Polski, zorganizowany jako jedna
niepodzielna całość. Na powyższej zasadzie opiera następujące wytyczne,
które staną się podstawą programu uchwalonego na pierwszym zjeździe
wszechpolskim Obozu Narodowo-Radykalnego.
Państwo Polskie winno objąć swym zasięgiem kulturalnym i politycznym i
swymi granicami wszystkie ziemie zamieszkałe zwartą masą przez Polaków,
oraz pozostające pod wpływem polskiej cywilizacji.
Państwo Polskie powinno być organizacją zbrojną narodu, w której duch
żołnierski przenika Naród, a duch narodowy armię, służba zaś wojskowa
stanowi zaszczytny obowiązek każdego Polaka i najważniejszy etap
wychowania narodowego.
W Państwie Polskim prawa publiczne posiadać mogą tylko ci, którzy są
dziedzicami cywilizacji polskiej, lub godni są stać się jej
współtwórcami. Ludność ruska i białoruska winna posiadać pełne prawa
obywatelskie. Żyd nie może być obywatelem Państwa Polskiego i – póki
jeszcze ziemie polskie zamieszkuje – powinien być traktowany jedynie
jako przynależny do państwa.
Dzisiejszy ustrój gospodarczy, opierający się na niesprawiedliwości
społecznej, będący źródłem wpływów żydowskich, oraz nędzy i wyzysku
polskich mas pracujących, musi być obalony, .jako niemoralny i szkodliwy
dla Narodu. Narodowy ustrój gospodarczy winien być oparty na nowym
człowieku, wychowanym w zasadach chrześcijańskich i świadomym swych
obowiązków wobec Narodu. Własność prywatna. będąc funkcją społeczną
powinna być chroniona przez prawo jako podstawa bytu rodziny, nie zaś
jako źródło wyzysku i nadużyć.
Naród Polski winien być właścicielem bogactw naturalnych kraju i
jedynym ich gospodarzem. Naczelnym celem gospodarki narodowej jest
zapewnienie bytu każdemu Polakowi, a całemu narodowi niezależności
gospodarczej, niezbędnej do posiadania niepodległości politycznej.
Wytwórczość polska, uniezależniona od koniunktury światowej, zaspokoić
powinna wszystkiej istotne potrzeby gospodarstwa narodowego.
Prawo do posiadania ziemi polskiej ma przede wszystkim chłop polski.
Państwo powinno dążyć do wytworzenia największej ilości drobnych i
średnich gospodarstw przez parcelację wielkich. obszarów rolnych
(latyfundiów). Żydowskie pośrednictwo w handlu produktami rolnymi będące
źródłem nędzy. wsi polskiej musi być usunięte.
Ciągłe zmniejszanie majątku narodowego przez kapitał międzynarodowy
winno być przerwane przez wywłaszczenie: i unarodowienie zakładów
użyteczności publicznej, oraz wielkich przedsiębiorstw górniczych,
hutniczych i elektrowni, opartych na kapitale obcym.
Każdy Polak ma prawo do pracy w Polsce. Państwo Polskie winno
stworzyć warunki umożliwiające powstawanie małych zakładów
rzemieślniczych i przemysłowych. Bezrobotni Polacy ze wsi i miast winni
znaleźć zajęcie w handlu, przemyśle i rzemiośle. Emigrować z Polski
powinni Żydzi, nie zaś zmuszani do tego nędzą chłop i robotnik polski.
Odżydzenie miast i miasteczek polskich jest niezbędnym warunkiem
zdrowego rozwoju gospodarstwa narodowego.
Ustrój narodowy Państwa oparty być musi na hierarchii ofiarności,
hierarchii wynikających ze stopnia związania losów każdego Polaka z
losami Narodu jako całości, nie zaś na hierarchii pieniądza i
materialistycznym stosunku do państwa, na czem oparte są dzisiejsze
nastroje, zarówno parlamentarne jak i policyjne. Władzę w Państwie winna
sprawować hierarchiczna organizacja narodu, w której każdy Polak na
właściwym terenie współdziała w rządach narodowych. Ustrój narodowy
przywrócić musi powagę i rządy prawa, odrodzenie godności osobistej
Polaka i zastąpić rządy mechanicznej siły rządami autorytetu państwa.
Zajmowanie wyższego stanowiska w organizacji politycznej Narodu nakładać
będzie na każdego większe obowiązki i większą odpowiedzialność, nie zaś
stawać się źródłem przywilejów i korzyści. Obóz
Narodowo-Radykalny opierając się na tych zasadach, zwalczać będzie
zdecydowanie wszystko, co godzi w całość Narodu Polskiego, a przede
wszystkim międzynarodowe organizacje komunistyczne, masońskie i
kapitalistyczne.
Obóz Narodowo-Radykalny przystępuje do pracy z głęboką wiarą, że
program jego skupi pod sztandarami narodowo-radykalnymi całe młode
pokolenie polskie, a jego praca i walka doprowadzi do wywołania
wielkiego ruchu i urzeczywistnienia idei. Wielkiej Polski.
Tymczasowa siedziba sekretariatu Obozu Narodowo-Radykalnego mieści się w Warszawie, przy ul. Świętojańskiej 17 m. 3. Godziny urzędowania sekretariatu – codziennie 11-13.
Komitet organizacyjny Obozu Narodowo-Radykalnego:
(-) Władysław Dowbor, (-) Tadeusz Gluziński, (-) Jan Jodzewicz, (-)
Jan Mosdorf, (-) Mieczysław Prószyński, (-) Tadeusz Todtleben, (-)
Wojciech Zaleski, (-) Jerzy Czerwiński.
Niech Żyje Wielka Polska!
Warszawa 14 kwietnia 1934 roku.
==================================================================
ZIELONY PROGRAM
Zasady Programu Narodowo-Radykalnego (1937rok)
RUCH NARODOWO-RADYKALNY "FALANGA"
Polska stoi w przededniu przełomu.
Ginie zbankrutowana w Europie epoka materializmu, ginie świat
dowolnej moralności – załamują się rządy tajnych organizacji, rozsypuje
się w gruzy kapitalistyczny ustrój wszechwładzy pieniądza.
Nadchodzi nowa epoka – Ruch Młodych jest wyrazem jej dążeń. Wiara w
prawdy bezwzględne jest istotą ducha czasów nowych. Jednostka –
otrzymując bezwzględną podstawę do oceny wszelkich zjawisk – staje się
zdolna wywierać świadomy wpływ na bieg życia. Ludzie czasów nowych
działają, hierarchicznie zorganizowani, powszechną wolą wychowywania
całego Narodu w imię prawd bezwzględnych.
Czasy nowe niosą zasadniczą dążność wciągania każdego członka Narodu
do twórczości kulturalnej i cywilizacyjnej i do dania każdemu
rzeczywistego udziału w rządach. Prąd ten nadaje zbliżającemu się
przełomowi w Polsce charakter specjalnie jaskrawy i ostry.
Polska z ginącej epoki – to Naród o zbutwiałej kulturze
szlachecko-inteligenckiej i biernej kulturze chłopskiej. Warstwa
świadomych sił Narodu jest tam nieproporcjonalnie nikła, większa część
sił narodowych tkwi w bezczynności.
Ruch Młodych niesie odrodzenie – odrodzenie przez wstrząs. Trzeba
zatargać najtajniejszym wnętrzem duszy polskiej, trzeba uderzyć
miażdżącą pięścią we wszystko, co odgradza Polaków od świadomego udziału
w twórczym życiu Narodu, trzeba wyplenić bierność, klasowość, krzywdę i
nędzę, brudny interes jednostek.
Siły duchowe Narodu, wyzwolone i spotęgowane wielokrotnie przez
przełom, zostaną użyte do budowy Wielkiej Polski w imię następujących
zasad:
PRAWDY BEZWZGLĘDNE.
1. Bóg jest najwyższym celem człowieka.
Cel ostateczny jednostki jest nadprzyrodzony, życiowe działania muszą
być skierowane do osiągnięcia szczęścia w bezwzględnej, najwyższej
wartości – Bogu. W Bogu, którego stosunek do ludzi ujmuje i tłumaczy
religia katolicka.
2. Drogą człowieka do Boga – praca dla Narodu.
Cel nadprzyrodzony człowieka – zbliżenie się do Boga – może być
osiągnięty tylko przez najwyższy rozwój wartości duchowych jednostki.
Najwyższy poziom rozwoju duchowego zdobywa zdrowa duchowo i fizycznie
jednostka przez pracę dla Narodu, która rozwija szlachetne, bezosobiste
wartości charakteru, zmusza umysł do osiągnięcia najwyższego poziomu.
Przyszłość związała bezpośrednio i uzależniła wartość duchową Polaków
od stanu środowiska narodowego, w którym się urodzili, wychowali i
żyją. Ten tysiącletni związek jednostki z Narodem nakazuje tym bardziej
każdemu Polakowi pojmowanie pracy dla Polski, jako warunku osiągnięcia
pełnego rozwoju własnych wartości duchowych, rozwoju, przybliżającego
człowieka do jego celu ostatecznego – Boga.
3. W tworzeniu wielkości Narodu – szczęście i rozwój człowieka.
Prawdziwe szczęście człowieka nie polega na zadowoleniu tylko potrzeb
materialnych, na wygodnym życiu, czy braku trosk. Tylko spełnianie celu
swego istnienia daje poczucie wewnętrzne prawdziwego szczęścia, którego
przejawem jest powiększanie i rozwój własnej wartości.
Tworzenie wielkości Narodu dokonywa się największym wysiłkiem
charakteru i umysłu członków. Ten sam wysiłek duchowy wnosi wartość
jednostki na najwyższy osiągalny poziom, uświadamia jej sens istnienia,
daje poczucie szczęścia prawdziwego.
WIELKA POLSKA
4. Państwo będzie narzędziem dążeń dziejowych Narodu.
Naród i państwo stanowić będą jedność, organicznie zespoloną. Państwo
będzie głównym i najważniejszym narzędziem polityki narodowej.
Zespolenie państwa z Narodem i podporządkowanie go wielkości Narodu
zostanie osiągnięte stworzeniem Organizacji Politycznej Narodu, która
stopniowo obejmie wszystkich Polaków i będzie kierować polityką
państwową.
5. Państwo będzie oparte na jednej, powszechnej, dobrowolnej, hierarchicznej Organizacji Politycznej Narodu.
Organizacja Polityczna Narodu będzie kośćcem wszystkich świadomych
sił narodowych, zaprowadzi ona harmonię i ład między działaniami
jednostkowymi i grupowymi Polaków, podporządkowując wszystko wielkości
Polski. Organizacja Polityczna Narodu będzie j e d n a dla wszystkich
Polaków, tylko przynależność do niej uprawniać będzie do działalności
publicznej.
Organizacja Polityczna Narodu będzie p o w s z e c h n a – celem jej zatem będzie zorganizowanie w jej szeregach każdego Polaka.
Organizacja Polityczna Narodu będzie d o b r o w o l n a.
Dobrowolność przystąpienia do niej posiada doniosłe znaczenie moralne,
gdyż – przez przystąpienie do Organizacji – Polak stwierdzi, że z
najgłębszego przekonania podporządkowuje się twardym obowiązkom,
związanym w nowym ustroju z działalnością publiczną.
Organizacja Polityczna Narodu będzie h i e r a r c h i c z n a – to
znaczy, że będzie w niej jednostkowe kierownictwo i odpowiedzialność, że
każdy w niej będzie miał swego zwierzchnika, że Kierownik Organizacji
będzie, jako Naczelnik Państwa, mianował rząd.
Hierarchiczna budowa Organizacji Politycznej Narodu urzeczywistni
najpełniej zasadę demokracji społecznej, dążąc do powierzenia każdemu
członkowi Narodu jednostkowej władzy i odpowiedzialności. Doniosłość
oddanego jednostce odcinka pracy narodowej zależeć będzie jedynie od
jego wartości osobistej.
6. Partie polityczne przestaną istnieć, tajne organizacje będą wytępione.
Partie polityczne są narzędziem rozpadającego się ustroju
parlamentarnego, przeżarte duchem łatwego kompromisu, wprowadzają chaos
moralny i polityczny do życia Narodu. Organizacja Polityczna Narodu,
tworząc hierarchiczne, jedne dla wszystkich Polaków, formy działalności
publicznej – usunie partie z życia.
Partie polityczne w Polsce oparte są na rządzących nimi tajnych
organizacjach. Trzonem wszystkich partii są tajne sztaby, uzależnione w
większości od międzynarodówki żydowsko-masońskiej, a zawsze szkodliwe i
rozkładowe. Tajne organizacje tworzą system zorganizowanego kłamstwa
politycznego, powodują nieodpowiedzialność istotnych kierowników, nie
dopuszczają nowych sił i prądów. Tajne organizacje będą wytępione nie
tylko z powodu ich związku z systemem partyj, ale przede wszystkim,
dlatego, że są z gruntu sprzeczne z duchem hierarchii i jawnością życia
publicznego Narodu.
7. Organizacja Polityczna Narodu da każdemu Polakowi rzeczywisty udział w rządach.
W dzisiejszym państwie rozsypującej się demokracji wpływ obywatela na
rządy jest fikcyjny, a głos jego, oddawany raz na parę lat na wyborczej
kartce, najdobitniej świadczy, jak obłudne są frazesy o wszechwładzy
ludności w ustroju parlamentarnym.
Organizacja Polityczna Narodu da każdemu Polakowi – we wszystkich
swoich komórkach – codzienną możność i stworzy codzienny obowiązek
wpływania na sposób rządzenia państwem. W ten sposób otrzyma
uświadomiony narodowo chłop i robotnik faktyczny udział we władzy
państwowej.
8. Hierarchia Organizacji Politycznej Narodu będzie oparta na zasadach:
a) Im wartościowszy charakter, lepsze wyniki pracy i większa ofiarność – tym większa władza.
Stanowisko w Organizacji Politycznej Narodu zależne będzie od trzech
zasadniczych probierzy: charakteru, umysłu i woli służenia Narodowi. Im
kto wykaże wyższe wartości w każdej z tych trzech dziedzin – tym większą
otrzyma władzę. O stopniu wartości jednostki decydować będzie
osiągnięcie prawnie określonego poziomu wiedzy fachowej i moralne
przeświadczenie kierownika.
b) Im większa władza – tym większe obowiązki, większa odpowiedzialność jednostkowa.
Na władzę należy patrzeć przede wszystkim, jako na źródło
najsurowszych obowiązków, sprawującej ją jednostki. Urzeczywistni tę
zasadę specjalny kodeks polityczny, przeznaczony dla członków
Organizacji Politycznej Narodu. Kodeks ten karać będzie dodatkowymi
karami przestępstwa członków Organizacji – wysokość tych dodatkowych kar
będzie się zwiększać, w miarę posuwania się w hierarchii politycznej
Narodu. Kodeks polityczny przewidywać również będzie kary szczególne za
przestępstwa polityczne, których nie przewiduje żadne prawo karne.
c) Pieniądz nie może być szczeblem do władzy, władza nie może bogacić.
Każdy Polak, bez względu na stopień zamożności, musi mieć jednakową
możliwość dostania się na szczyty życia politycznego. Bogactwo nie
będzie miało najmniejszego wpływu na życie polityczne; hierarchia
Organizacji Politycznej Narodu kształtować się będzie wyłącznie na
zasadach wartości wewnętrznej jednostki.
d) Zasługi przeszłości nie mogą być dla rządzących źródłem przywilejów.
Organizacja Polityczna Narodu nie będzie nikomu przyznawać żadnych
praw do władzy wyłącznie z tytułu jego dawnych zasług. Do wszystkich
będzie stosowana jednostkowa miara, ci zaś, którzy nie będą
przedstawiali odpowiednio wysokich wartości będą odsuwani od władzy,
mimo wszelkich zasług. K o ł o r z ą d z ą c y c h a n i n a c h w i l ę
n i e m o ż e s i ę z a m k n ą ć przez tamowanie dopływu nowych,
zdolnych jednostek.
9. Powszechna Organizacja Wychowawcza, współdziałając z rodziną,
Kościołem i armią, stworzy nowy typ Polaka; da Narodowi jednolitość,
niwecząc różnice klasowe i plemienne.
Naród Polski nie posiada jednolitego pionu duchowego. W najwyższych
sprawach narodowych Polacy nie potrafią znaleźć wspólnego języka i
zachowują się, jakby mieli przed sobą kilka równie słusznych dróg do
wyboru. Naród Polski nie posiada jednolitego oblicza cywilizacyjnego.
Rozdarty jest na klasy społeczne, obce sobie duchowo, wielkie zaś masy
ludności ruskiej i białoruskiej żyją całkowicie poza obrębem polskiej
twórczości cywilizacyjnej.
Droga do duchowego zespolenia Narodu po przełomie, który poprzedzić
musi budowę Wielkiej Polski, prowadzi przez wychowanie młodych pokoleń w
jednolitym poglądzie na świat. Obecne wychowanie stanowi sztuczne
połączenie wpływów domu rodzinnego, Kościoła i szkoły.
Powstanie, przeto Powszechna Organizacja Wychowawcza, obejmująca całą młodzież, a współpracująca z Kościołem, rodziną i armią.
Powszechna Organizacja Wychowawcza będzie wychowywać młode pokolenia w
jednolitym duchu ideowo-politycznym prawd bezwzględnych i hierarchii,
kształcić będzie cnoty rycerskie, rozwijać umiejętność pracy zawodowej.
Powszechna Organizacja Wychowawcza da Narodowi – jako rezultat
ostateczny – wspólny dla wszystkich Polaków pion ideowo-duchowy, zespoli
z Polską bierną dotychczas ludność kresową.
10. Zniknąć musi odrębna kultura inteligencko-szlachecka i odrębna
kultura chłopska – powstanie, jako własność każdego Polaka, jednolita
kultura narodowa.
Prawdziwa jedność narodowa przejawia się przede wszystkim w
jednolitej kulturze. Naród, niejednolity kulturalnie, rozbity na warstwy
o odrębnych typach życia, jest Narodem chorym.
Historyczny ustrój Polski wytworzył w Narodzie dwa środowiska
kulturalne: szlachecko-inteligenckie i chłopskie. Dziś chłopska chałupa i
mieszkanie inteligenta – to dwa odrębne światy kulturalne.
P r z e ł o m s t w o r z y j e d n o l i t o ś ć k u l t u r a l n ą N a r o d u.
Kultura narodowa będzie jedna, powszechna, będzie własnością każdego
Polaka, będzie niezależna od wpływów obcych, a przy tym twórcza i
zdobywcza.
11. Nie ma silnej armii bez zorganizowanego hierarchicznie Narodu.
Najlepsze wyposażenie techniczne i najlepsze tradycje nie stworzą
dobrej armii, jeżeli wstępować do niej będzie wychowanek pacyfistów,
człowiek bez pojęcia o obowiązkach Polaka, wyrosły w
liberalno-demokratycznych zasadach, nierozumiejący ducha hierarchii. W
Wielkiej Polsce służba w armii będzie zakończeniem wychowania
narodowego, które wpoi przedpoborowym ducha hierarchii i da świadomość
obowiązków narodowych.
W Wielkiej Polsce hierarchia wojskowa będzie w sposób naturalny i
organiczny stanowić całość z hierarchią Organizacji Politycznej Narodu.
Łączność podstawy organizacyjnej siły zbrojnej i cywilnej Narodu usunie w
ustroju hierarchicznym przeciwstawienie cech żołnierza – cechom
nieumundurowanego obywatela.
A r m i a j e s t z b r o j n y m r a m i e n i e m N a r o d u, n i e
b ę d z i e w i ę c s t a ć p o z a N a r o d e m, j a k o i n n a c a ł
o ś ć.
12. Armia – pierwszym szeregiem zbrojnego Narodu.
Armia będzie żyć duchem ofensywy, będzie znać dążenia swego Narodu,
pragnąc nade wszystko ich realizacji. Armia, przepojona duchem obrony,
nie może wygrać żadnej wojny.
13. Żydzi z Polski będą usunięci, a majątki ich odebrane drogą ustaw.
Usunięcie Żydów z Polski będzie poprzedzone zwróceniem Narodowi
Polskiemu Jego dorobku przez całkowite wywłaszczenie żydów. Etapem
pierwszym będzie bezwzględne odsunięcie żydostwa od życia polskiego.
Planowe i radykalne usunięcie żydów z Polski – to ostatni etap polityki w
sprawie żydowskiej.
Żydzi pozbawieni będą praw politycznych, prawa udziału we wszelkich
polskich związkach społecznych, prawa służby w armii polskiej. Będą
pozbawieni prawa udziału w przedsiębiorstwach polskich, prawa
zatrudniania Polaków i prawa pracy u Polaków. Szkoły polskie będą wolne
od żydów, polskie życie kulturalne zostanie dla nich zamknięte.
Zasady te umożliwią Narodowi doczekanie się, w sposób najmniej kosztowny, chwili całkowitego wysiedlenia żydów z Polski.
Wystarczającym powodem do usunięcia żydów z naszego życia jest ich niezdolność do tworzenia Wielkiej Polski.
14. Mniejszości słowiańskie zdobędziemy dla Polski przez asymilację mas i zwalczanie wrogich jednostek.
Nie przez mechaniczne nakazy, ani naiwne schlebianie, ale przez
wielki plan przebudowy kulturalnej i gospodarczej kresów, przez
Powszechną Organizację Wychowawczą, przez dopuszczenie oraz całkowite
równouprawnienie mniejszości słowiańskich w Organizacji Politycznej
Narodu – prowadzi droga do zdobycia ludności kresowej dla Polski.
Ukraińcy mają słuszne prawo dążyć do własnego państwa na swoim
terenie macierzystym, ale nie na ziemiach, które leżą w granicach
Polski.
Wszelka działalność, mająca na celu oderwanie ziem polskich, będzie uniemożliwiona, a jej sprawcy wytępieni.
15. Gospodarka narodowa oparta będzie na zasadach:
a) Własność jest użytkowaniem rzeczy z ramienia Narodu.
Wszelka rzecz znajduje się na terytorium państwowego władztwa Narodu,
który – ze względu na dobro ogólne – może tę władzę pozostawić
jednostkom, lub grupom społecznym, dającym rękojmię dobrego jej
sprawowania.
Własność jest funkcją społeczną. W tym charakterze wiążą się z nią
obowiązki i uprawnienia. Obowiązki wymagają spełnienia następujących
warunków: 1) użytkowanie własności jest ograniczone interesem Narodu, 2)
użytkowanie własności określają odpowiednie prawa, 3) użytkowanie
własności musi być zgodne z ogólnym planem gospodarczym, 4) użytkowanie
własności musi być produkcyjne, przedmiot nie może być marnotrawiony.
Treścią uprawnień jest: 1) jednostka ma prawo swobodnego użytkowania
własności w granicach, ustalonych przez ogólne prawa i szczególne
wskazania planu gospodarczego, 2) jednostka może przekazać, lub sprzedać
przedmiot własności osobom, dającym gwarancję sumiennego wypełniania
obowiązków, związanych z własnością.
b) Osobista praca kierownicza, lub wykonawcza jest warunkiem prawa jednostki do zysku.
Podstawowym obowiązkiem jednostki wobec Narodu jest praca. Tylko
praca daje człowiekowi prawo do życia w społeczeństwie. W pracy
przejawia się inicjatywa, energia, wola, zdolności twórcze i wytrwałość
jednostki, oraz stopień jej ofiarności. Wyniki pracy będą decydować o
stanowisku jednostki w hierarchii Organizacji Politycznej Narodu,
decydować także będą o rezultacie gospodarowania – prawie do zysku.
Niemoralność kapitalizmu polega na tym, że oddziela on zysk od pracy,
pozwalając na czerpanie zysków niezasłużonych. W Wielkiej Polsce zysk
dostępny będzie tylko dla ludzi celowo i produkcyjnie pracujących. Praca
celowa i produktywna może nosić charakter dwojaki: kierowniczy lub
wykonawczy. Jednostka osiągać będzie mniejszy lub większy zysk w
zależności od wagi wykonywanej pracy. Harmonię między zyskiem a pracą
utrwalą ustawy – musi ona odpowiadać poczuciu słuszności i
sprawiedliwości.
c) podział dochodu narodowego powinien najpierw dać chleb każdemu,
chcącemu pracować Polakowi, a dopiero po tym bogacić jednostki.
Osiągnięcie największego czystego dochodu jest dla Narodu koniecznym
środkiem do rozbudowy gospodarki narodowej, zwalczenia bezrobocia i
zapewnienia wszystkim możliwości dobrych warunków życia. Dochód stanowi
potężny środek zaopatrzenia Narodu w narzędzia walki i gospodarki, daje
niezbędne do osiągnięcia celów politycznych środki materialne.
Naczelną zasadą gospodarki narodowej jest sprawiedliwy podział
dochodu społecznego. Każdy Polak musi mieć zapewnione osiągnięcie
niezbędnej do życia wysokości dochodu osobistego. Skutkiem tego będzie
zmniejszenie zysku wielu osób, zarabiających obecnie ponad potrzeby.
Wszelkie jednak wyrzeczenia się muszą być poniesione, aby jakiegokolwiek
Polaka nie odgradzała nędza od twórczości narodowej. Nad spełnieniem
tego czuwać będzie Organizacja Polityczna Narodu za pośrednictwem
aparatu bankowo -rozdzielczego. W gospodarce narodowej wielkość zysku
uzależniona będzie od tego, czy ogół zdołał zaspokoić swoje niezbędne
potrzeby. Jeśli tak, to zyski z użytkowania własności pracą mogą
wzrastać dowolnie, aż stworzą możliwości ogólnego podniesienia stopy
życiowej.
16. Przebudowy gospodarczej dokona Organizacja Polityczna Narodu;
stworzy ona nowy ustrój, kierować będzie gospodarką przez swoje sekcje
zawodowe
Organizacja Polityczna Narodu kierować będzie całokształtem zagadnień, związanych z gospodarką narodową.
Ogólna gospodarka planowa jest niezbędna dla dokonania przebudowy
ustroju społeczno-gospodarczego, zwalczenia bezrobocia i
urzeczywistnienia pełnej obronności gospodarczej państwa. Gospodarki tej
nie może prowadzić biurokracja państwowa. Nie można także pozostawić
gospodarki planowej zrzeszeniom, nie wychowanym ideowo i moralnie,
dbającym przede wszystkim o własny interes. Muszą ją prowadzić siły
fachowe, kierowane ideą polityczną. Dlatego też członkowie Organizacji
Politycznej Narodu grupowani będą dla celów ogólno politycznych na
zasadzie terytorialnej, a oprócz tego, dla celów gospodarczych – na
zasadzie zawodowej.
Sekcje zawodowe Organizacji Politycznej Narodu kierować będą polityką
gospodarczą, stać na straży moralności i planowości w gospodarce.
17. Wyzwolone przez przełom, siły duchowe Narodu, praca dziś
bezrobotnych, pieniądze, odebrane żydom i obcym, pasożytującym
kapitalistom – będą podstawą do wielokrotnej rozbudowy gospodarki
narodowej.
Warunkiem niezbędnym trwałej poprawy gospodarczej jest przełom
narodowy, wstrząs, który wydobędzie dotychczas nieuświadomione siły i
zdolności, nowe kierownictwa i nowe zaufanie. Jedynie siły, wyzwolone
przez przełom, mogą dostarczyć nowych środków pieniężnych, jakich wymaga
budowa gospodarcza Wielkiej Polski. O zaufaniu do pieniądza nie
decyduje, bowiem stopień pokrycia w złocie, lecz przede wszystkim
wielkość zorganizowanych sił narodowych, kierujących państwem i jego
gospodarstwem. Po przełomie zaś wszyscy Polacy, zarówno ci, którzy
obecnie pracują, jak i ci, którzy są dziś bezrobotni, tworzyć będą
zorganizowaną pracą wielkość Narodu.
Zaufanie do sił narodowych, wyzwolonych przez przełom, dostarczy
kredytu, kapitał początkowy należy wydobyć przede wszystkim stamtąd,
gdzie nieprawnie leży. Gospodarka narodowa uzyska wstępne środki
kapitałowe drogą odebrania majątków żydom i wywłaszczenia obcych
kapitałów, działających na szkodę państwa.
W przyszłości kapitał zagraniczny będzie mógł działać w Polsce tylko wyjątkowo, na zasadzie specjalnej umowy z państwem.
18. Podstawą ustroju rolnego – samodzielne, pełnorolne, niepodzielne
gospodarstwo chłopskie, utworzone przez parcelację i komasację.
Podstawą zdrowego ustroju rolnego jest jednostka gospodarcza, która
pozwoli właścicielowi prowadzić wytwórczość, zdolną zapewnić mu
odpowiednią stopę życiową, oraz zaspokoić potrzeby fizyczne i
kulturalne. Gospodarstwo chłopskie będzie całkowicie samodzielną
jednostką produkcyjną, o charakterze możliwie wszechstronnym. Dzielenie
gospodarstw chłopskich jakąkolwiek drogą będzie zakazane, w celu
zachowania niezbędnej pełnorolności. W celu uzdrowienia ustroju rolnego
zostanie przeprowadzona parcelacja bez odszkodowania oraz komasacja, z
zapewnieniem bytu dotychczasowym właścicielom.
19. Istnienie większej własności rolnej, prywatnej i publicznej
dopuszczone zostanie wyjątkowo w niewielkiej ilości ze względów
produkcyjno-gospodarczych.
Istnieją takie rodzaje gospodarki wiejskiej (np. hodowla nasion),
gdzie ze względu na rezultaty ekonomiczne gospodarowanie może się
odbywać t ylko na większych obszarach, gdyż inaczej nie osiąga celu. W
takich razach zostanie utrzymana większa własność wiejska, publiczna i
prywatna, za wyjątkiem lasów, które będą upaństwowione.
W interesie gospodarstwa narodowego zostanie zachowana niezbędna,
niewielka ilość wzorowo prowadzonych majątków ziemskich, publicznych lub
prywatnych. Istnienie tych ośrodków jest uzasadnione koniecznością
regulowania produkcji rolnej.
20. Każda wieś będzie jednostką terytorialną Orgazizacji Politycznej
Narodu. Chłopska sekcja zawodowa kierować będzie wsią, jako organizacją
gospodarczą.
Organizacja Polityczna Narodu stworzy z każdej wsi określoną
hierarchicznie jednostkę organizacyjną, urzeczywistniającą zasadę rządu
uświadomionych narodowo obywateli. Gromada wiejska, zorganizowana w
szeregach Organizacji Politycznej Narodu, czuwać będzie nad gospodarką
wsi przez chłopską sekcję zawodową. Sekcja zawodowa gromady wiejskiej
regulować będzie produkcję poszczególnych gospodarzy, powoła ona do
życia odpowiednie spółdzielnie wytwórcze i spożywcze, oraz utworzy
określone grupy, korzystające ze wspólnych narzędzi rolniczych.
21. Organizacja Polityczna Narodu, przebudowując gospodarstwo, da
chłopu miejsce w rozbudowanym i odżydzonym rzemiośle, handlu i
przemyśle, otworzy mu drogę do miasta.
Nadmiaru ludności wiejskiej nie można skazywać na głodową wegetację
na wsiach, musi ona znaleźć miejsce w miastach. Najbliższym terenem
rozwoju wsi będą małe miasta, rzemiosło i handel rolny. Chłopi stworzą
warstwę mieszczańską o charakterze rdzennie polskim. Warstwa taka jest
niezbędna dla Narodu. Pochodzenie jej będzie zespalało wieś i ułatwiało
przenikanie kultury na wieś, a niezużytych sił duchowych chłopa do
miasta.
22. Wszelki przemysł, gsdzie decydującym źródłem zysku nie jest praca właściciela, zostanie wywłaszczony.
Uzasadnieniem własności jest osobista kierownicza lub wykonawcza
praca użytkującego ją właściciela. Gdzie nie ma osobistej pracy
kierowniczej, lub wykonawczej i osobistej odpowiedzialności
jednostkowej, tam nie będzie własności. Decydować o tym będą sekcje
zawodowe przemysłu Organizacji Politycznej Narodu.
Własność bezimienna, oparta na papierach na okaziciela, jak w
spółkach akcyjnych, własność bez odpowiedzialności – rozdzielają zysk od
pracy i dlatego nie będą miały miejsca w Wielkiej Polsce.
Przemył wojenny, zakłady użyteczności publicznej, wszelkie zakłady o
charakterze monopolu, kopalnie surowców ulegną wywłaszczeniu i
upaństwowieniu.
23. Sekcje zawodowe Organizacji Politycznej Narodu rozbudują planowo przemysł i zorganizują produkcję.
Życie gospodarcze przemysłu tworzy ważną materialną podstawę
politycznej i kulturalnej siły Narodu. Dlatego też poszczególne jego
dziedziny muszą być dostosowane do potrzeb Narodu i zaspokajać określone
wymagania. W tym celu: 1. działalność wszystkich przedsiębiorstw,
zarówno upaństwowionych jak i prywatnych, odbywać się będzie według
ustalonego planu, 2. produkcja będzie zorganizowana i nastawiona na
zaspokojenie powszechnych potrzeb, 3. banki przeprowadzą szeroką akcję
finansowania nowych, niezbędnych gałęzi produkcji, a przede wszystkim
przemysłu wojennego.
Odpowiedzialność za opracowanie i kontrolę wykonania planu
gospodarczego przemysłu ponosić będą sekcje zawodowe Organizacji
Politycznej Narodu.
24. Handel hurtowy będzie publiczny, handel detaliczny będzie prywatny.
Gospodarka narodowa ponosi wielkie straty przez zbędne pośrednictwo.
Hurt nie może być źródłem zysku, nie może powiększać rozpiętości cen
przemysłowych i rolniczych, musi służyć zaspokajaniu potrzeb
społecznych. Hurtownie handlu rolnego przejśc powinny w ręce
spółdzielni, hurtownie produktów przemysłowych, nie sprzedawanych
bezpośrednio przez producenta, będą prowadzone przez publiczne
zrzeszenia zawodowe pod nadzorem sekcyj zawodowych Organizacji
Politycznej Narodu.
Publiczny charakter handlu hurtowego uniemożliwi prywatnym
posiadaczom wywieranie nacisku na dalsze ogniwa pośredników i
prowadzenie egoistycznej polityki handlowej. Publiczne hurtownie będą
wywierały celowy wpływ na kształtowanie się cen w handlu detalicznym,
prywatny zaś detalista, organicznie związany z odbiorcą, da
zapotrzebowaniami wierny obraz popytu na poszczególne towary. Pozwoli to
celowo rozwijać produkcję.
25. Wszystkie instytucje kredytowe będą w ręku państwa lub
organizacji publiczno-prywatnych, powołanych przez sekcje zawodowe
Organizacji Politycznej Narodu.
Banki stanowią potężne narzędzie kierowania i kontrolowania
gospodarstwa. W ustroju kapitalistycznym banki rozbudowywały gospodarkę,
a podporządkowując ją prywatnym interesom jednostek – stanowiły ośrodek
wpływów politycznych i ekonomicznych ludzi pieniądza. Jest to zjawisko
zasadniczo niemoralne. Inaczej będzie w ustroju Wielkiej Polski. Tam
banki będą narzędziem ekonomicznej polityki, będą służyć celom
podporzątkowania gospodarstwa interesowi Narodu, zgodnie z planem
gospodarczym.
WIELKA POLSKA – A NARODY.
26. Misją dziejową Polski jest stworzenie epoki chrześcijańskiego
nacjonalizmu, zdobycie Wschodu Europy dla cywilizacji chrześcijańskiej i
zorganizowanie narodów słowiańskich.
Tylko ten naród może być nazwany wielkim, który posiada świadomość
swej roli w świecie, a wysiłki wszystkich jego członków zmierzają do
wspólnych celów nie przez nakaz mechaniczny, lecz przez wewnętrzne
przekonanie, świadomość i wolę. Misją dziejową naszego Narodu są te
zadania, które tylko nasz Naród, a nie żaden inny spełnić może w
świecie.
Zjawiskiem, które zmienia oblicze cywilizowanego świata, jest
wystąpienie świadomych narodów, jako najwyższych związków społecznych.
Przyszłość dziejów świata zależy od tego, czy narody pójdą drogą prawdy
bezwzględnej, którą przechowuje katolicyzm, czy też błąkać się będą na
manowcach przemijających doktryn. Dziś myśl narodów europejskich gubi
się w sprzecznościach. Polacy są Narodem jednolicie i głęboko
katolickim. Myśl narodowa Polski budowana jest na prawdach katolickich, a
myśl religijna polska przepojona jest duchem miłości dla Narodu.
Dlatego rolą naszego Narodu jest stworzyć cywilizację prawdziwie
chrześcijańską i prawdziwie narodową zarazem. Polska pierwsza wyjdzie ze
splotu sprzeczności i da innym narodom wzór nowego ustroju.
Pomiędzy obszarem dawnej cywilizacji zachodnio-rzymskiej a obszarem
cywilizacji bizantyjskiej leży Europa środkowa. Tu Chrobry zakładał
trzecie imperium, panując w Polsce nad Dunajem i w Kijowie. Tu, wśród
narodów o budowie społecznej i kulturalnej, odrębnej od zachodu i
wschodu, jest miejsce na trzecią cywilizację polską, chrześcijańską,
idącą na podbój Wschodu. Europa środkowa jest w przeważającej mierze
słowiańska. Wspólne źródło mowy, wierzeń i obyczajów rworzy jedność
psychiczną i kulturalną Słowian. Potrzeba jednolitej linii politycznej,
potrzeba ośrodka słowiańszczyzny. Tym ośrodkiem może być tylko Polska i
musi być nim Polska dla Wschodu i Południa Europy.
27. Katolickie Państwo Polskiego Narodu poprowadzi przeciw komunizmowi i pangermanizmowi narody środkowej Europy.
Na wschód od Polski odbywa się mobilizacja mas do walki o panowanie
komunizmu nad światem. Na zachód od Polski odbywa się mobilizacja mas o
panowanie germańskiej rasy panów nad światem. Przyszłość świata ocalić
może tylko zorganizowanie narodów środkowo europejskich od zatoki
Fińskiej po Adriatyk i morze Czarne, narodów o wspólnej chrześcijańskiej
cywilizacji, zagrożonej od wschodu i zachodu.
Walkę idei, a gdy zajdzie potrzeba i walkę narodów z każdą z tych wrogich sił – poprowadzić musi Polska na czele narodów Europy.
DROGA DO WIELKIEJ POLSKI.
28. Przez przełom narodowy – do Wielkiej Polski. Do przełomu narodowego – przez wolę i ofiarę młodego pokolenia.
Opracowane i ogłoszone przez komitet redakcyjny Ruchu Młodych
Pod przewodnictwem Bolesława Piaseckiego
Skład Komitetu:
S. Cimoszyński, Z. Dziarmaga, W.J. Grabski, W. Kwasieborski, T.
Lipkowski, A.J. Reutt, M. Reutt, W. Rościszewski, W. Staniszkis, O.
Szpakowski, B. Świderski, A. Świetlicki, W. Wasiutyński