Zbliża się czwarta rocznica rozpoczęcia działań wojennych na Ukrainie i wszystko wskazuje na to, że piątej rocznicy już nie będzie. Kilka dni temu, internet obiegło krótkie wideo płaczącego ukraińskiego żołnierza. Chłopak miał 23 lata i po kilku dniach szkolenia jechał na linię frontu, gdzie zapewne przetrwa kilka godzin. Chłopak płacząc błagał o pomoc, wiedział że podzieli los już prawie 2 milionów, głównie młodych Ukraińców, którzy leżą gdzieś tam zakopani w Donbasie, często nawet bez grobu. Wojna jest straszna, wojna w imię globalistycznych interesów jest jeszcze straszniejsza. Tak naprawdę nie wiesz o co walczysz, o kraj, o ojczyznę, o rodzinę, czy może o karierę Urszuli von der leyen, Donalda Tuska i Jarosława Kaczyńskiego. Teraz jak prasa w USA otwarcie pisze, że jest to, amerykańska proxy wojna przeciwko Rosji, wydawałoby się, że ktoś w Europie zacznie wreszcie słuchać Wiktora Orbana. Jednak nie, kolejne fale młodych Ukraińców wysyłane są na linię frontu na pewną śmierć. Tysiące ukraińskich żołnierzy okrążonych jest w Pokrovsku i Krupiańsku, jeśli się nie poddadzą, czeka ich pewna śmierć. Pytanie jakie mi się nasuwa to, kim my jesteśmy? jakie wartości my reprezentujemy? Wszystko co ja dostaję od naszych polityków, to więcej śmierci, więcej mordowania, więcej bomb, do tego kłamstwa, na każdym poziomie. Zelensky powiedział wczoraj, że sytuacja w Pokrovsku jest pod kontrolą, że Rosjan jest tam tylko 60-dziu i walki trwają. Tak jakby ktoś go okłamywał, albo faktycznie Zelensky traci poczucie realności w której się znajduje, trudno jest mi napisać, co jest gorsze.
