Powstanie Rady Regencyjnej Królestwa Polskiego

              W wyniku porozumienia władz Austro-Węgier i Niemiec w tzw. Akcie 5 listopada z 1916 r. zagwarantowano powstanie samodzielnego Królestwa Polskiego. Dokument nie precyzował jasno kształtu przyszłego państwa, za to dokładnie określał kwestie wojskowe — państwom centralnym zależało w dużym stopniu na pozyskaniu polskiego rekruta. Przyszłe państwo polskie miało być monarchią. Pierwszym organem polskiej władzy, powstałym po wydaniu Aktu, była Tymczasowa Rada Stanu pod kierownictwem Wacława Niemojowskiego. Jej kompetencje od sierpnia 1917 r. przejęła Komisja Przejściowa Tymczasowej Rady Stanu, następnie zaś Rada Regencyjna Królestwa Polskiego. W skład rady weszli: książę Zdzisław Lubomirski,  abp Aleksander Kakowski oraz hrabia Józef Ostrowski. Kolegium regentów było oficjalną władzą zwierzchnią Królestwa Polskiego.

 

26 listopada 1917 Rada powołała pierwszy polski rząd pod przewodnictwem premiera Jana Kucharzewskiego, a 7 października następnego roku ogłosiła niepodległość Polski. Po rozwiązaniu Rady Regencyjnej 14 listopada 1918 r. władzę przekazano (socjaliście - przyp. Redakcji RCR) Józefowi Piłsudskiemu, który, przyjmując tytuł Tymczasowego Naczelnika Państwa, zmienił nazwę Królestwo Polskie na Republika Polska.

ŁK

Ilustracja: pieczęć Rady Regencyjnej, Wikimedia Commons, CC BY-SA.

Za:  http://muzhp.pl/pl/e/1293/powstanie-rady-regencyjnej-krolestwa-polskiego