8 listopada 1832 roku żandarmi w służbie orleańskiego uzurpatora
"Ludwika Filipa", a bezpośrednio podlegający jego ministrowi spraw
wewnętrznych - "okrutnemu karłu" Adolphe'owi Thiersowi, schwytali
ukrywającą się w Nantes po klęsce rojalistycznej insurekcji w Wandei,
księżniczkę Marię Karolinę Burbon-Sycylijską, diuszesę de Berry
(1798-1870), wdowę po zamordowanym w 1820 roku, młodszym synu ówczesnego
hr. d'Artois, a od 1824 - króla Karolu X, księciu Karolu Ferdynandzie.
Księżna wznieciła to romantyczne - a
jakże - powstanie w obronie praw do tronu swojego 12-letniego syna -
Henryka d'Artois, diuka de Bordeaux (który, po prawdzie, dopiero w 1844
roku stał się królem z prawa, Henrykiem V). Po aresztowaniu księżna
została przewieziona do twierdzy w Blaye, gdzie zastosowano wobec niej
bardzo surowy rygor więzienny.
Księżnę wytropił i wydał w ręce żandarmów - nie bezinteresownie, bo za ogromną wówczas sumę pół miliona franków - niejaki (z urodzenia) Simon Deutz (1802-1844). Nie była to jednak figura tuzinkowa, albowiem był on synem Emmanuela (Menahema) Deutza (1763-1842) - alzackiego żyda, mianowanego przez Napoleona w 1807, po zwołaniu Wielkiego Sanhedrynu, jednym z trzech członków Konsystorza Centralnego, a w 1810 jedynym już Wielkim Rabinem Francji, pełniącym ten urząd do śmierci.
Jego syn nie musiał się bardzo trudzić,
aby dotrzeć do kryjówki Księżnej, ponieważ cieszył się zaufaniem
legitymistów, jako że 3 II 1828 dokonał w Rzymie konwersji na
katolicyzm, otrzymując na chrzcie imię "Jacek" (Hyacinthe) i otrzymując
paszport Państwa Kościelnego, wystawiony na imię i nazwisko "Hyacinthe
de Gonzagues", chrztu udzielał mu sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej,
kard. Tommaso Bernetti, zaś jego rodzicami chrzestnymi byli: ambasador
Francji, diuk de Laval (A.-A. Montmorency-Laval) oraz... diuszesa de
Berry. Od tego czasu był wykorzystywany jako łącznik w różnych poufnych
misjach przez rojalistów. Jednak Judaszowa zdrada, jakiej się dopuścił,
pozwala wątpić również w szczerość jego religijnego nawrócenia.
W związku z powyższym kieruję za pośrednictwem nieocenionego w takich kwestiach i czujnego Pana Fejsbuka zapytanie do Pani Premier Rządu Najjaśniejszej Rzeczypospolitej, Szydło Beaty, czy przypominanie takich faktów kwalifikuje się już jako straszliwa myślozbrodnia antisemitizmusa, do której zwalczania - w każdym wypadku! - Szanowna Pani Premier zobowiązała się podczas podróży ad limina sanhedrinum do Izraela, czy też jeszcze tym razem się wywinę od odpowiedzialności? Pani Premier, proszę o zrozumienie: mam już swoje lata, więc jeśli mam ponownie iść do kozy, to chciałbym się jakoś przygotować: ciepły sweter, grube skarpety (na szczęście takie mam - zrobiła je specjalnie dla mnie na drutach pewna zacna Polka z Rygi), no i co tu ukrywać, kalesony też się pewnie przydadzą, bo mówią, że zima będzie ostra.
Za: https://www.facebook.com/jacek.bartyzel.7?hc_ref=NEWSFEED&fref=nf
OD REDAKCJI: Zauważamy i dołączamy do znamienitego poczucia humoru Pana Profesora w sprawie tytułowania syjonistycznego rządu, rządem Najjaśniejszej Rzeczypospolitej jednakże dla nas nawet żart staje się potwierdzeniem smutnej rzeczywistości w której przyszło nam żyć.
OD REDAKCJI: Zauważamy i dołączamy do znamienitego poczucia humoru Pana Profesora w sprawie tytułowania syjonistycznego rządu, rządem Najjaśniejszej Rzeczypospolitej jednakże dla nas nawet żart staje się potwierdzeniem smutnej rzeczywistości w której przyszło nam żyć.