Wymądrzający się na tematy polityczne
Polacy, nie znają na ogół kulis najnowszej historii Polski. Z tego
właśnie powodu powiedzenie „zła historia jest matką złej polityki” jest
wciąż boleśnie aktualne.
Wszystkie kluczowe decyzje polityczne i ekonomiczne zostały podjęte bez udziału Polaków w latach 1985 -1988, a więc na długo przed słynnym i fikcyjnym obaleniem komuny w 1989 roku.
-
1985 – decyzja o rozpoczęciu pierestrojki w ZSRR i o „obaleniu komuny” w Polsce
„W trzeciej fazie przemian zostanie
uformowany rząd w Polsce. Koalicyjny. Skupiający przedstawicieli partii
komunistycznej, reaktywowanej „Solidarności” i Kościoła… W tym rządzie
mogłoby się znaleźć kilku tzw. liberałów”. /A. Golicyn, 1985/.
-
1985 – początki fundacji Rockefellera w Polsce
Rok 1985 jest kluczowy także z tego
powodu, że właśnie wtedy Michaił Gorbaczow podjął decyzję o
Pieriestrojce (ros. перестройка – przebudowa). Otrzymawszy od Moskwy
carte blanche, generał Jaruzelski mógł swobodnie rozmawiać z w cztery
oczy z Davidem Rockefellerem podczas wizyty w USA 25 września 1985.
Zwolennicy teorii spiskowej twierdzą, że właśnie wówczas wmurowano
kamień węgielny w fundament procesu stopniowej aneksji polskiej
gospodarki przez kapitał powiązany z międzynarodowymi aktywami.
Aktualnie większość kapitału bankowego, handlowego, produkcyjnego w
Polsce należy do banksterów i wielkich korporacji.
-
1988 – powstanie spółek nomenklaturowych
„Typowa spółka nomenklaturowa
monopolizowała zaopatrzenie przedsiębiorstwa państwowego w surowce,
materiały i energię, a także – sprzedaż wyrobów gotowych, przechwytując
tym sposobem od obu stron cały zysk przedsiębiorstwa.
Ułatwiał to fakt, że dyrektor przedsiębiorstwa mógł zawierać z samym
sobą, jako prezesem spółki nomenklaturowej, odpowiednie umowy. W
ten sposób nomenklatura, w ramach przygotowań do powitania nowego
ustroju, przeprowadzała „pierwotną akumulację kapitału”, która mogła
dokonać się wyłącznie przez rozkradanie majątku państwowego, bo innego w zasadzie nie było”. /Prof. Jacek Tittenbrun, Bezdroża polskiej prywatyzacji/
-
1988 – zgoda na rejestrację fundacji Sorosa w Polsce
Fundacja Sorosa aż do dzisiaj działa na rzecz tzw. społeczeństwa otwartego i tolerancyjnego,
co w tłumaczeniu z lewackiej nowomowy brzmi: społeczeństwa bezbronnego i
ogłupionego. Prezesem „polskiego” zarządu fundacji jest Aleksander
Smolar, syn przedwojennych działaczy komunistycznych żydowskiego
pochodzenia, Grzegorza Smolara i Walentyny Najdus, wieloletni członek
partii komunistycznej. Przewodniczącym rady fundacji jest Marcin Król,
który o Polsce mówił tak:
(problem tkwi – przypis red.) Przede wszystkim w tym, że nie ma czegoś takiego jak Polska. Można powiedzieć, że istnieje Polska jako państwo, forma prawnego stowarzyszenia grupy osób, którzy określili siebie jako obywatele kraju o nazwie Rzeczpospolita Polska. To jedyny realny byt, cała reszta to abstrakcja. (…) tak naprawdę twór, który określamy mianem „Polska”, jest tylko wyobrażeniem. To nie jest twór rzeczywisty, gdyż wyobraża go sobie tylko pewna grupa ludzi. W gruncie rzeczy nikt nie ma prawa rościć sobie prawa do tego, by twierdzić, że jego wyobrażenie jest właściwe, jedynie słuszne. Każdy ma prawo do własnego wyobrażenia – i każde wyobrażenie jest subiektywne. / Nie ma czegoś takiego jak Polska. To tylko wyobrażenie/
-
1988 – Ustawa Wilczka wprowadzająca kapitalizm na czas określony, czyli do momentu pełnego uwłaszczenia się komunistów – powstanie kapitalizmu kompradorskiego
Ustawa Wilczka, z dnia 23 grudnia 1988
r., wprowadzająca kapitalizm w Polsce, funkcjonowała w pierwotnym
brzmieniu tylko do czasu uwłaszczenia komunistów, czyli zbudowania kasty
kapitalistów typu kompradorskiego oraz do czasu wrogiego przejęcia
polskich przedsiębiorstw. Ustawę wielokrotnie znowelizowano (40 zmian).
Pierwsza nowelizacja nastąpiła już w kwietniu 1990 r. Większość zmian
ograniczyła wolność gospodarczą.
Polityczny teatr dla polskich lemingów
- 1989 – Rejestracja nowej Solidarności
- 1989 – zawarcie okrągłostołowego układu Jaruzelski-Geremek
- 1989 – wybory parlamentarne z zagwarantowanym 65% parytetem dla komunistów i złodziei i 35 % parytetem dla włączonej w system nowej demokracji żydokomuny, komunistycznej agentury i reszty naiwnych.
- 1989 – Powołanie zasłużonego w dziele obrony socjalizmu, stalinowskiego publicysty i kolaboranta Tadeusza Mazowieckiego na urząd premiera
W 1989 roku, w wyniku farsy czerwcowych
wyborów cały „obalony komunizm” rozsiadł się w obfitym składzie (65%
miejsc) na ul. Wiejskiej w Warszawie, a w „chwilę” potem sowiecki
generał został wybrany na urząd Prezydenta III RP. Ministrem Spraw
Wewnętrznych w nierządzieMazowieckiego został oczywiście „obalony” generał Kiszczak, co umożliwiło bezpieczne spalenie najważniejszych akt MSW.
Operacja obalenia komuny, czyli
rozpoczęcie procesu aktualizacji komunizmu z niewydolnej wersji
sowieckiej do nowoczesnej wersji komunizmu zachodniego z dzisiejszym
substytutem wolnego rynku, przebiegła, nie licząc drobnych incydentów,
bez większych zakłóceń. Było to możliwe dzięki ignorancji polskiego
społeczeństwa, przytłoczonego równocześnie biedą i dającą złudne
nadzieje zachodnią i krajową propagandą.
Najbardziej smutnym paradoksem jest
również to, że wyzwalając się spod okupacji sowieckiej, poddaliśmy się
stopniowo dominacji unii posteuropejskiej bazującej na ideologii
nowoczesnego marksizmu. Przeciętny Polak wciąż nie ma świadomości, że
tzw. projekt europejski jest przede wszystkim lokalną wersją
totalitarnego NWO w środkowym – zaawansowanym etapie jego realizacji.
Autor: Czarna limuzyna
Za: http://www.ekspedyt.org/czarnalimuzyna/2017/02/15/58205_o-tym-jak-rockefeller-soros-i-jaruzelski-obalili-komune-w-polsce.html