Ukrainofilia i jawny pro-banderyzm - czyli tzw. "Czarny Blok" na Marszu Niepodległości

    Za dokładnie 2 tygodnie ulicami miasta stołecznego Warszawy przejdzie największa manifestacja narodowa i patriotyczna w Polsce, a może nawet w Europie - czyli Marsz Niepodległości. W tym roku pod niewątpliwie najlepszym w historii hasłem - "My chcemy Boga". Nie brakuje więc wściekłości i jadu ze strony różnych środowisk antykatolickich i anty-polskich, od lewa do prawa, zarówno ze strony otwartych wrogów i przeciwników idei MN, przez różnych pseudo-prawicowców jak Ziemkiewicze etc., po pseudonarodowe środowiska neopogańskie, czcicieli bałwanów, czy wyznawców "Wielkiej Lechii".

Są jednak także inni ukryci wrogowie, którym może aż tak bardzo nie przeszkadza hasło odwołujące się do Boga, ale którzy jednocześnie nie utożsamiają się z nim za bardzo, i zapewne woleli by także aby tego hasła nie było, gdyż wg. nich "dzieli ono niepotrzebnie środowisko", a Religia jest zapewne ich zdaniem "prywatną sprawą", bo na 1 miejscu, jako nadrzędną wartość, stawiają oni nie Boga i Wiarę, tylko Naród. Nazywają oni samych siebie "prawdziwymi nacjonalistami", "bezkompromisowymi radykałami", "antysystemowcami" itp., z pogardą wręcz odnosząc się o pozostałych uczestnikach Marszu... Mowa oczywiście o środowisku tzn. "szturmowców", które razem z "autonomami" i resztkami dogorywającego NOPu organizują "Czarny Blok" na Marszu Niepodległości. Kim naprawdę są ci, którzy sami siebie deklarują jako "anty-szowiniści", dążący do "paneuropeimzu" (jak można przeczytać chociażby na stronie internetowej autonom.pl)?

x. Rafał Trytek: Aborcyjny kult Molocha

       Kilka miesięcy po obchodach 1050. rocznicy rozpoczęcia chrystianizacji ziem polskich Sejm znaczną większością głosów odrzucił obywatelski projekt ustawy zakazującej zbrodni zabójstwa dzieci nienarodzonych. Stało się tak między innymi pod wpływem manifestacji proaborcyjnych, które odbyły się na ulicach wielu miast. Widok tych prawdziwie piekielnych hord w wulgarny i nieraz bluźnierczy sposób domagających się „prawa” do zabijania osób najbardziej bezbronnych, jakimi są nienarodzone dzieci, autentycznie przerażał. Stopień zawłaszczenia dużej części społeczeństwa przez kulturę mordu i pogardy dla człowieka, przez obsceniczność i wrogość do objawionej religii jest większy, niż do niedawna mogło się wydawać. O ile postępowanie partii rządzącej było łatwe do przewidzenia, o tyle warto jednak przypomnieć, że w Klubie Parlamentarnym Prawa i Sprawiedliwości obowiązywała dyscyplina podczas głosowania nad zakazem uboju rytualnego zwierząt, nie było jej natomiast w trakcie decydowania o kwestii dla życia narodu fundamentalnej. Po głosowaniu w prorządowych mediach dało o sobie znać zacietrzewienie środowisk pseudoprawicowych, myślących jedynie kategoriami kampanii wyborczych i niewahających się zarzucać obrońcom życia, że są „prowokatorami” i „agentami Moskwy”.

Zabójcze szczepionki i 880 mld za Warszawę, część 2 - Jan Zbigniew hrabia Potocki i Jerzy Zięba

Jarosław Gryń: Wola mocy, wewnętrzny płomień

       Od zarania dziejów ludzie starają się rozpracować otaczającą ich rzeczywistość. Zapewne każdy z nas, choć raz w życiu, zastanawiał się dlaczego jest tak, a nie inaczej, dlaczego jedni radzą sobie lepiej, a inni gorzej i w jaki sposób można ustawić się w życiu na pozycji wygranego. Faktem jest, że potrzeba odniesienia sukcesu jest głównym motorem ludzkiego postępowania,. Po zaspokojeniu potrzeb fizjologicznych oraz zapewnieniu sobie bezpieczeństwa to właśnie ona kształtuje nasz los.

Kwestia tego, jak dany człowiek interpretuje sukces jest sprawą odrębną. Ludzie są różni i różnie postrzegają otaczający ich świat. Czym innym jest sukces robotnika, a czym innym przedsiębiorcy. Czym innym sukces człowieka prymitywnego, a czym innym rozwiniętego. Osoba religijna inaczej widzi swój sukces niż ateista. Człowiek wychowany w duchu chrześcijańskim stawia go w zupełnie innym kontekście niż, dajmy na to, buddysta. Niebagatelną role odgrywa tu nasze „oprogramowanie”, którego wypadkową jest właśnie nasza osobista wizja sukcesu. Osoba przejawiająca skłonności do tzw. altruizmu widzi drogę do niego w skutecznym pomaganiu innym, zaś typowy egoista w służeniu sobie. Ludzie poszukują go, wypatrują, pragną najbardziej na świecie. To poszukiwanie jest bezpośrednim przejawem nietzscheańskej woli mocy. Tym mocniej wyraża się u danej osoby, im wyższy stanowi ona typ człowieka. Oczywiście „potrzeba sukcesu” brzmi w porównaniu do określenia „wola mocy” przaśnie i zwyczajnie, jednak nie zmienia to faktu, że jest jej efektem. Wszelkie przejawy woli mocy zasadzają się na tym samym. Na wewnętrznym dążeniu człowieka do stania się czymś więcej niż jest. Cytując Nietzschego: „wola stania się silniejszym w każdym ognisku siły jest jedyną realnościa — nie samozachowanie, lecz przywłaszczanie, opanowywanie, przewaga, chęć stania się silniejszym” ¹

Jacek Bartyzel: Społeczne Panowanie Chrystusa Króla w tradycyjnym nauczaniu Kościoła

 

OD REDAKCJI RCR: Dzisiaj obchodzimy święto Chrystusa Króla. Z tej okazji prezentujemy poniżej tekst Pana profesora Jacka Bartyzela w pełni ukazujący katolicką naukę w kwestii społecznego panowania Chrystusa Króla.

       Idea Społecznego Królestwa Chrystusa przenika naukę Kościoła katolickiego na wszystkich etapach Jego ziemskiego pielgrzymowania od chwili Jego ustanowienia przez Boskiego Założyciela. W sposób oczywisty i łatwy do potwierdzenia wieloma przykładami zakorzenia się ona w treści nauczania samego Chrystusa Pana, przekazanej nam w księgach Nowego Testamentu i w całej Tradycji apostolskiej, jak również – na zasadzie antycypacji i prefiguracji – w księgach Starego Testamentu, zwłaszcza prorockich¹. Zrozumiałe przeto, że przez wieki była ona także oczywistością dla słuchających Słowa Bożego rzesz katolików, a nawet dla wielu chrześcijan, którzy z różnych powodów i w różnych okolicznościach odpadli w toku dziejów od prawdziwego Kościoła.

Zarazem nie powinno budzić sporów stwierdzenie, że doktrynalną kulminacją nauczania pontyfikalnego w tym zakresie była ogłoszona 11 XII 1925 r. encyklika papieża Piusa XI „O królewskiej godności Chrystusa Pana”, zatytułowana, zgodnie ze zwyczajem, od dwóch pierwszych słów tekstu, Quas primas, zaś liturgicznym tegoż zwieńczeniem było jednoczesne ustanowienie Święta Chrystusa Króla.

Wałęsa przejął władzę od zdradzieckiej grupy Andersa i Kaczorowskiego

      Lech Wałęsa w 1991 roku powinien przejąć władzę od prawdziwego prezydenta Polski, Juliusza Sokolnickiego. 

W wyniku przeprowadzonego zamachu stanu, władzę objęła zdradziecka ekipa generała Władysława Andersa. 

Ale po kolei…

To, że Stany Zjednoczone i Wielka Brytania oddały nas w ręce Stalina, wie chyba większość obudzonych Polaków. Przez Amerykanów i Brytyjczyków zostało zamordowanych setki tysięcy Polaków.

Jednak do dzisiaj hołubi się pewne osoby, które należy zrzucić z piedestału. 

Jedną z nich jest generał Władysław Anders. Jego córka Anna Maria Anders w 2016 roku została kandydatką PiS w wyborach uzupełniających do Senatu. W wyniku głosowania z 6 marca 2016 uzyskała mandat senatora IX kadencji, uzyskując 30 661 głosów (47,26%). 

Z tego wynika, jak mało znana jest historia Polski, skoro w PiS znajduje się córka zdrajcy Polski.

Co chcemy osiągnąć – założenia Pracy Polskiej

        Jako młoda inicjatywa, która dopiero zaczyna wprawiać w ruch swój mechanizm napędowy musimy jasno i klarownie formułować swoje cele krótko i długoterminowe, ponieważ to one są osią działalności i powodzenia każdego projektu. Powinny być one realne i możliwe do osiągnięcia, a z drugiej strony muszą wnosić nową jakość i zmiany konieczne dla dobra społeczeństwa. Być ideowe, bo jesteśmy idealistami, ale być także pragmatyczne i rzeczywiste, bo tylko tak będą w naszym zasięgu. Jak więc pogodzić naszą ideowość z wyzwaniami obecnego czasu? Jakie w zasadzie cele sobie stawiamy?

Gdy przychodzi do wygłaszania swoich poglądów na politykę, gospodarkę czy sprawy międzynarodowe to ludzie, a szczególnie działacze polityczni nabierają wiatru w żagle i potrafią godzinami opowiadać o cudownych rozwiązaniach, które sprawią, że „będzie Polska od pierwszego”. W ludzkich umysłach, im bardziej one oczytane i lotne, są całe kopalnie recept na problemy, z którymi specjaliści borykają się od dziesięcioleci i nie potrafią znaleźć rozwiązania. Tylko jak przełożyć rozbudowane koncepcje, doktryny i programy na język zwykłego człowieka i konkretne rozwiązania będące możliwymi do wcielenia w życie? To jest właśnie podstawowy cel, który jako Praca Polska stawiamy przed sobą – racjonalizacja i wyklarowanie spośród idei nacjonalistycznej wątków, które są w zasobach polskiej myśli narodowej, a z punktu widzenia zwykłego Polaka są pożądanymi pomysłami, podnoszącymi poziom i komfort jego życia w ramach narodu.

Gliwice: Ruch Christus Rex na pikiecie pro-life

      W dniu 26 października 2017 odbyła się kolejna pikieta w obronie nienarodzonych dzieci, mordowanych przy biernej postawie obecnego rządu, dla zmylenia zwanego prawicowym. Pikieta tradycyjnie miała  miejsce pod Szpitalem Wielospecjalistycznym w Gliwicach na ul. Kościuszki 1. 

 Podczas naszej akcji nie obyło się bez kilku zdarzeń pokazujących, iż nasz protest jest naprawdę dobrą inicjatywą, atakującą tzw. "religię" świętego spokoju, którą praktykuje spory odsetek polskiego społeczeństwa. 

Pierwszą nasza oponentką była prezes pikietowanego szpitala, która to w sposób mało wyszukany zarzucała nam postępki zgoła niehonorowe, jak na przykład branie pieniędzy za udział w akcji. Nie będziemy tego komentować dla dobra tej Pani. Innym przykładem nieuzasadnionej agresji w stosunku do nas były wyzwiska rzucane z okien przejeżdżających samochodów, a i od tatusia z dzieckiem, przechodzącego obok nas usłyszeliśmy "urocze" słowo: kretyni. Oczywiście cały czas emanowaliśmy spokojem w słowach i czynach. Ale nie samymi negatywami byliśmy nagradzani. Wywiązała się dyskusja z przechodząca panią socjolog, której chodziło o formę dotarcia do ludzi.  Kilkanaście przechodzących i przejeżdżających osób poparło naszą akcję, dodając nam otuchy do dalszej walki o prawo nienarodzonych dzieci do narodzin i życia na tym świecie. 

Słowo Prezydenta II RP: Reparacje wojenne, Ryszard Kaczorowski i samorządy

Rozmowa z egzorcystą: Halloween – przejaw bałwochwalstwa i utraty wiary

        Mamy do czynienia ze zderzeniem dwóch cywilizacji: życia i śmierci. Druga z nich przejawia się między innymi tym, że kiedy my, chrześcijanie świętujemy narodziny dla Nieba wszystkich świętych i błogosławionych, cywilizacja śmierci każe spoglądać w groby i przebierać się za wampiry i diabły – mówi ksiądz Maciej Chmielewski, egzorcysta diecezji bydgoskiej.  

Obchodzenie Halloween rzeczywiście niesie za sobą duchowe zagrożenie, czy też może ostrzegający przed nim wykazują nadmierną ostrożność i przewrażliwienie?

Zły duch nie stawia przed ludźmi, których chce pozyskać, „zadań” trudnych, lecz to, co łatwe i przyjemne. Nie dąży od razu do opętania swojej ofiary, lecz z początku po prostu nakłania ją do grzechu. W tym przypadku posługuje się bałwochwalstwem – dawnymi wierzeniami, często naturalistycznymi, również druidzkimi i celtyckimi. Geneza obrzędów, które dziś ukazywane są w postaci świetnej zabawy, jest zgoła inna. W tamtych czasach praktyki te miały oblicze wręcz przerażające. Chodziło w nich o odpędzenie złych duchów i dusz mogących ingerować w ludzkie życie, szczególnie tej nocy, na przełomie października i listopada. Uczestnicy tych rytuałów zapijali swój strach ogromną ilością alkoholu, sięgali też po inne używki. Wymyślali różnego rodzaju „duchowe gadżety” bądź też dary – na przykład w postaci jedzenia – mające odstraszać lub w inny sposób nakłaniać demony do odejścia.

Adrian Nikiel: Najlepsze lata Budapesztu

        Gdy patrzy się z wyłącznie legalistycznego punktu widzenia, łatwo dostrzec, że od blisko stu lat Królestwo Węgier jest w sytuacji analogicznej do położenia Rzeczypospolitej po drugim rozbiorze – dwie trzecie terytorium znajduje się pod obcym panowaniem. Droga do zjednoczenia ziem Korony Świętego Stefana wydaje się bardzo daleka – na tym jednak podobieństwa się kończą. W dekadzie lat 1896-1906 żaden z Węgrów zapewne nie przewidywał takiego rozwoju nieodległych w czasie wydarzeń. Kolejny tom wydany w cieszącej się zasłużonym prestiżem krakowskiej serii Biblioteka Europy Środka to nie tylko frapujący obraz metropolitalnego Budapesztu i jego mieszkańców, ale również ukryta w tej olśniewającej panoramie odpowiedź na arcyważne pytanie: dlaczego w 1918 roku węgierski legitymizm przegrał? Dlaczego droga Budapesztu z Orientu na Zachód zakończyła się katastrofą?

Rewolucji na Węgrzech nie można oczywiście oddzielać od procesów rewolucyjnych w Europie, trwających już od renesansu, ale szczególne natężenie zyskujących w XIX wieku. Lato 1849 roku pozornie mogłoby kojarzyć się ze zwycięstwem prawowitej władzy, w rzeczywistości jednak to rebelianci odnieśli tzw. zwycięstwo moralne, gdyż w ciągu kolejnych dekad zrealizowali swoje cele i narzucili jako obowiązującą własną wielką narrację, ostatecznie tryumfując nad legendarną habsburską łagodnością.

Abp Fulton J. Sheen: Problem własności

          Ubóstwo rzeczywiście stanowi problem, ale nie jest to problem tak ogromny jak problem własności. Sposób korzystania z mienia determinuje biedę, ale gdy własność staje się czymś trwale umocowanym i solidnym, wówczas z największą trudnością może przyczynić się do rozwiązania problemu ubóstwa. Tym, co również czyni własność problemem dnia dzisiejszego są nowe wymiary biedy, z których wymienię tylko kilka. W przeszłości ubóstwo miało cykliczną naturę: były okresy depresji, które mogliśmy rysować na wykresach niczym góry i doliny, dziś ubóstwo ma charakter strukturalny, jest czymś rodzimym, wbudowanym w nasze społeczeństwo, wobec naszej egzystencji stało się czymś organicznym, jak kończyny i całe ciało.

Jak zauważył to jeden z pisarzy, ubóstwo było kiedyś powolną erozją nad brzegiem morza ekonomii, powolną, ale nie zawsze postępującą. William Szekspir opisał brzegi morza, gdzie fale „zastąpią zapas stratą, a stratę zapasem.” Obecnie ubóstwo jest jak fala, która obejmuje i połyka nie tylko wybrzeże, ale również ląd. Bieda nie przypomina już termitów, ale jest jak dynamit – szybka i destrukcyjna względem społeczeństwa.

Marcin Chabora: Powstanie węgierskie

      23 października 1956 roku na Węgrzech wybuchło powstanie, które było rewolucją Węgrów przeciwko dalej działającym tam reżimowi. Kolejnym powodem tego wystąpienia ludności była bardzo trudna sytuacja gospodarcza. Pomimo tego, iż do końca 1956 roku zdarzały się sporadyczne potyczki zbrojne i strajki, to przyjmuje się, że powstanie trwało do 10 listopada, ponieważ właśnie wtedy został pokonany ostatni ośrodek oporu znajdujący się na wyspie Csepel. W Budapeszcie natomiast powstanie skończyło się 4 listopada interwencją wojsk radzieckich.

16 października w mieście Szeged studenci reaktywowali demokratyczne stowarzyszenie studenckie. Zyskali dużą popularność nie tylko w swoim mieście, ponieważ zaczęli się do nich przyłączać studenci z innych miast. Już 20 października uformowali listę swoich demokratycznych żądań. Domagali się między innymi większych swobód obywatelskich, demokracji parlamentarnej i uzyskania niepodległości. Swoje postulaty rozpowszechniali na uczelniach i zakładach pracy, a nawet próbowali w węgierskim radiu – jednak bezskutecznie.

100 rocznica intronizacji Rady Regencyjnej Królestwa Polskiego

ZAPROSZENIE

        27 października (piątek) 2017 r. odbędzie się w krakowskim Ratuszu uroczystość upamiętniająca 100 rocznicę intronizacji Rady Regencyjnej. Aktem tym nadano kształt odradzającej się polskiej państwowości. Rada Regencyjna w zastępstwie nieobranego jeszcze króla stanęła na czele Królestwa Polskiego.

To przez Radę Regencyjną i Królestwo Polskie wiodła droga do wolności. Przedstawiciele wszystkich ówczesnych ugrupowań politycznych, nie licząc zdrajców narodu, uznali, że odradzające się Państwo Polskie będzie monarchią.

Na zdjęciu od lewej: hrabia Józef Ostrowski, kardynał Aleksander Kakowski, książę Zdzisław Lubomirski

Cały program uroczystości znajdą Państwo na załączonych zaproszeniach. Gdyby jakiekolwiek fragmenty tekstu były nieczytelne lub zrodziły się wątpliwości i pytania, to proszę je kierować na adres: biuro@monarchia.info.pl

PROGRAM RAMOWY UROCZYSTOŚCI 100 ROCZNICY INTRONIZACJI RADY REGENCYJNEJ „DROGA DO WOLNOŚCI”
Pod patronatem Prezydenta Miasta Krakowa
Prof. Jacka Majchrowskiego

Górnośląskie obchody 150-lecia Sokolstwa Polskiego

Jacek Hoga: sprzeciw rządu dla ułatwień w dostępie do broni to czysty bolszewizm

 

          Nie dość, że projekt nowej ustawy o broni i amunicji jest już po autodestrukcji dokonanej przez posła Pawła Kukiza, to teraz jeszcze otrzymaliśmy informację, jakie jest prawdziwe nastawienie rządu do ułatwień w dostępie do broni – zauważa Jacek Hoga, prezes Fundacji Ad Arma.

– Fundacja Ad Arma od początku podkreśla, że projekt powstały dzięki inicjatywie obywatelskiej, a zgłoszony do Sejmu przez posłów Kukiz’15 jest bardzo ryzykowany, m.in. ze względu na gwałtowną zmianę metody wydawania pozwoleń oraz z jednej strony znaczące ułatwienia, a z drugiej utrudnienia dla aktualnych posiadaczy broni – podkreślił Hoga.

Jego zdaniem administracja rządowa i biuro legislacyjne polskiego parlamentu kontynuują politykę zapoczątkowaną w roku 1934. – To jak władze podchodzą do tego projektu jest ewidentnym dowodem na to, że w polskich elitach politycznych dominuje myślenie bolszewickie - urzędnicy nadal walczą z przywróceniem Polakom praktycznego prawa do życia - prawa do obrony siebie, swojej rodziny i własności – zauważył prezes Fundacji Ad Arma.

Hrabia Jan Zbigniew Potocki! Kim jest człowiek, który twierdzi, że jest legalnym prezydentem!

Ewa Woydyłło: Jesteśmy narodem ćpunów. Koncerny wmawiają nam choroby i faszerują chemią

          Przemysł farmaceutyczny bardzo chętnie usidla ludzi, wciskając im tabletki na depresję. Faszerują nas chemią, wmawiają, że jesteśmy chorzy - mówi doktor Ewa Woydyłło, psycholog 

Jesień w pełni, zima za pasem, a nam coraz trudniej opuścić ciepłe łóżko i ruszyć w drogę do pracy czy do szkoły. Czy to rzeczywiście kwestia pogody, czy raczej naszego lenistwa?  

Na pewno nie jest to kwestia lenistwa. Ludzie bardzo reagują na kolory, na światło, pogodę i ciśnienie. Jest wiele osób, które silnie odczuwają działanie tych zewnętrznych bodźców. Wiedząc o tym, że w naszym klimacie mamy co najmniej cztery miesiące krótkiego dnia, długich wieczorów, późnego ranka, niskiego ciśnienia i wysokich opadów, powinniśmy być na to przygotowani. Przecież wiemy, że w naszej sferze klimatycznej pogoda od tysięcy lat wyglądała w taki sposób. Że październik, listopad, grudzień, styczeń i luty to są miesiące zimne, mroczne, kiedy niebo jest zachmurzone.

Tomasz J. Kostyła: Pamiątki i Kamienie

       Moje niepokorne pokolenie poniesie w sobie ten cały bagaż duchowych doświadczeń przez dalszą część życia w szarościach. Moje pokolenie- niedobitki, które się nie poddały teleturniejom, fastfoodom i hipermarketom, jeszcze się wiele nauczy dzięki Jego piosenkom.

Przemysława Gintrowskiego nigdy nie poznałem osobiście. A jednak stał się jedną z najważniejszych osób mi bliskich z kręgu polskiej kultury niezależnej, wpisanej w polską tożsamość. On mi towarzyszył od połowy lat osiemdziesiątych. Wtedy, kiedy na kasetach magnetofonowych usłyszałem po raz pierwszy program „Raport z Oblężonego Miasta”. W tym samym czasie odkryłem i zrozumiałem Zbigniewa Herberta. Herbert oraz Gintrowski- poezja i muzyka stwarzały niesamowity ładunek artystyczny, którego w szarej rzeczywistości PRL, mojemu pokoleniu, bardzo brakowało. Szukaliśmy wtedy wielu dróg i Bogu dzięki, trafiłem w odpowiednim czasie na trio: Gintrowski- Kaczmarski- Łapiński. 

W czasach, kiedy zdobycie takich nagrań graniczyło z cudem, dzięki pewnym solidarnościowym koneksjom mogłem wypożyczać niektóre kasety, których jakość dzisiaj dla wielu byłaby nie do przełknięcia. Ale po kilku odsłuchaniach, można już było samemu grać i śpiewać te piosenki. Nie było wypadu w góry bez takiego repertuaru…

Dlaczego Lwów jest polskim miastem

         Lwów był, jest i zawsze będzie Polskim miastem. Chyba nie muszę długo czekać, by usłyszeć słowa oburzonych:

Nacjonalista, Rewizjonista, Ruski agent

Może jednak poczekajcie chociaż do końca.

Miasto, które pachnie Polską

Bo Lwowskie Orlęta to tradycja święta! Po przyjeździe do Lwowa swoje pierwsze kroki kieruje w stronę Cmentarza Łyczakowskiego. Maria Konopnicka, Stefan Banach, Artur Grottger, Władysław Bełza Julian Ordon oraz Antoś Petrykiewicz i Lwowskie Orlęta. Polska obecna jest we Lwowie jednak nie tylko na cmentarzach. Odbija się w oknach kamienic i ulicznych studzienkach. Widzimy ją wyrytą w kamieniu i opadających liściach Parku Stryjskiego. Podniesiony kasztan w Parku Jezuickim i widok z Kopca Unii Lubelskiej. To miasto ciągle pachnie międzywojenną Polską. Biorę głęboki oddech, bo musi mi wystarczyć na długo.

Sztama z Ukraińcami

Po wschodniej stronie granicy mam wielu przyjaciół i z każdym kolejnym wyjazdem ich liczba jedynie się powiększa. Może to kwestia naturalnego doboru ludzi, którzy mnie otaczają, ale nikt nie dziwi się, że dla mnie Lwów pachnie Polską. Przechodząc obok wskrzeszonego Atlasa nie mogę nie pomyśleć o Henryku Zbierzchowskim, na Akademickiej nie szukam Puzatej Chaty tylko najlepszej międzywojennej Cukierni Zalewskiego. Za każdym razem dziwi mnie także, że przy jej zwieńczeniu nie czeka na mnie pomnik Aleksandra Fredry.

3 Droga: III konferencja gospodarcza im. Adama Doboszyńskiego w Krakowie

Księdza Popiełuszkę torturowali sowieci

          Oprawcy znęcali się nad nim sześć dni dłużej niż do tej pory sądzono. Ksiądz Jerzy Popiełuszko zginął 25, a nie 19 października - pisze "Polska", powołując się na nowe dowody. Duchownego torturowano w sowieckiej bazie w Kazuniu. Prawdopodobnie męczyli go także oficerowie KGB.

Do tej pory przyjmowano, że ksiądz Jerzy Popiełuszko został zamordowany przez esbeków z grupy Grzegorza Piotrowskiego 19 października 1984 roku. Okazuje się jednak, że mógł żyć jeszcze sześć dni.
Nowe fakty odsłonił historyk doktor Leszek Pietrzak, powołując się na nieznane do tej pory ekspertyzy i zeznania świadków. Wiele poszlak wskazuje na to, że przez ostatnie dni życia kapłan "Solidarności" był torturowany w sowieckiej bazie wojskowej i to prawdopodobnie przez oficerów radzieckiego wywiadu KGB.

Esbecy porwali księdza Popiełuszkę 19 października. Pomagał im agent "Desperat", Waldemar Chrostowski, który tego dnia pełnił funkcję kierowcy duchownego. Oprawcy wepchnęli duchownego do bagażnika i pomogli "Desperatowi" wyskoczyć z samochodu. Potem na kilku postojach bili księdza, a nad ranem - jak wynika z dokumentów, o których pisze "Polska" - przekazali go innej grupie i wrócili do Warszawy.

Rosyjscy działacze narodowi - monarchistyczni nadal w więzieniu

Aleksander Orszulewicz БАРС

      16 października sąd centralny w osobie sędziego Polnâkova zdecydował się na przedłużenie aresztowania  Aleksandra Orszulewicza (zatrzymanego 25 maja) do 27 listopada. Zdrowie aresztowanego Aleksandra (jak i pozostałych zatrzymanych) nie jest w dobrym stanie z powodu złych warunków panujących w areszcie.

 
Prawnik zatrzymanego został usunięty ze sprawy.

Link do strony organizacji:  

http://zarenreich.com/

Prezydent Andrzej Duda podpisał ratyfikację umowy z Izraelem ws. zabezpieczeń społecznych

       Jak podaje Kancelaria Prezydenta,  Andrzej Duda podpisał ustawę ws. ratyfikacji umowy o zabezpieczeniu społecznym między Polską a Izraelem. Zawarte w niej rozwiązania pozwolą m.in. na sumowanie okresów ubezpieczenia z obu państw, aby ustalić prawo do emerytury lub renty.

Podpisanie rządowej ustawy przez Prezydenta Andrzeja Dudę, wynika z umowy między Polską, a Izraelem jaka został podpisana w minionym roku, 22 listopada 2016 r. w Jerozolimie.Niniejsza ustawa dotyczy zabezpieczeń społecznych pomiędzy obywatelami obu państw. Na jej mocy istnieje możliwość transferu przyznanych świadczeń mi.in. emerytalnych, osobom mieszkającym na stałe w Izraelu.

W ramach podpisanej ustawy rząd polski ws. zabezpieczeń społecznych zobowiązuje się do wypłacania zamieszkującym na stałe w Izraelu: świadczeń macierzyńskich, emerytur, renty z tytułu niezdolności do pracy, renty rodzinne, jednorazowego odszkodowania, renty z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych oraz zasiłków pogrzebowych.

Rada Regencyjna do Narodu Polskiego - 1918 rok

"MY CHCEMY BOGA!" - oficjalne hasło Marszu Niepodległości AD 2017

          Przed dwoma dniami poznaliśmy oficjalne hasło tegorocznego Marszu Niepodległości, który za niecały miesiąc, w sobotę 11 listopada, w 99 rocznicę przekazania władzy wojskowej w Królestwie Polskim (późniejszej II RP) Piłsudskiemu, ma przejść ulicami Warszawy. 

Hasła MN z roku na rok bywały coraz to lepsze. Do historii przeszło hasło zeszłorocznego Marszu - "Polska Bastionem Europy". Jednak tegoroczne hasło zdecydowanie przebija wszystko, co było do tej pory. To bez wątpienia najlepsze hasło w historii Marszu Niepodległości od początku jego istnienia, czyli od 2010 r.

Hasło pochodzi oczywiście z pięknej pieśni maryjnej - "My chcemy Boga, Panno Świętą!", która w tym roku obchodzi 135. rocznicę swego powstania. Pieśń napisał w 1882 r. we Francji x. Moreau. 

Polski ogólnie pojęty Ruch Narodowy (nie mam tu na myśli partii politycznej o tej nazwie, a cały ruch społeczny, wszystkie organizacje narodowe a także niezrzeszonych Narodowców) przechodził w tym czasie swoistą przemianę. Początkowo wielki entuzjazm spowodowany niewątpliwym sukcesem MN w 2010, i jeszcze większym w 2011 roku, spowodował utworzenie organizacji a w końcu partii "Ruch Narodowy". Niestety przerost ambicji personalnych osób tworzących tą formację, doprowadził do jej stopniowego osłabienia ideowego, w imię "lepszego odbioru" przez społeczeństwo  (a zwłaszcza przez demoliberalne media...), aż w końcu całkowitego jej rozmycia podczas tzw. "wyborów", i przejścia na pozycje demoliberalne, aż do całkowitego podziału i rozpadu, już po tzw. "wyborach". Z tamtego wielkiego entuzjazmu w roku 2014 nie zostało już nic, poza wielkim rozczarowaniem. Wtedy jednak rozpoczął się, we wszystkich organizacjach (nie licząc tworów całkowicie demoliberalnych, jak np. stowarzyszenie "Endecja"), powolny proces, który trwa do dziś, a który polega na powrocie do zdrowej, autentycznej idei Narodowej. Przede wszystkim jest to zaś powrót do wartości katolickich, do stawiania w manifestach i deklaracjach ideowych na 1 miejscu Boga i Jego Prawa, oraz Wiary Katolickiej i tradycyjnego nauczania Kościoła katolickiego.

Leszek Pietrzak: Największa bitwa żołnierzy wyklętych

24 maja 1945 roku w Lesie Stockim niedaleko Puław oddział „Orlika” stoczył zwycięski bój z przeważającymi siłami komunistycznej bezpieki i wojska.

        O zmierzchu 22 maja 1945 r. liczący prawie 150 ludzi oddział partyzancki Armii Krajowej – Delegatury Sił Zbrojnych mjr. Mariana Bernaciaka „Orlika" postanowił opuścić swoje kwatery w rejonie Bobrownik nad Wieprzem, niedaleko Dęblina. Decyzja o wymarszu zapadła nagle, zaraz po tym, jak do dowódcy dotarła wiadomość o działającej niedaleko grupie operacyjnej resortu bezpieczeństwa, poszukującej partyzantów. Oddział „Orlika" ruszył na południe, licząc, że tam właśnie uda mu się znaleźć w miarę bezpieczne miejsce, aby nieco odpocząć i nabrać sił do nowej walki. Ostatnie tygodnie były dla oddziału trudne, okolice Puław były systematycznie przeczesywane przez duże grupy operacyjne UB i MO oraz jednostki 4. Dywizji Piechoty, wspierane przez brygadę zaporową NKWD. Siły te dysponowały nawet artylerią i bronią pancerną. Kolumny oddziału „Orlika" maszerowały całą noc. W gęstym deszczu, po wertepach i bezdrożach, zdołały w nocy pokonać prawie 30 kilometrów. Rankiem 23 maja dotarły w okolice wsi Las Stocki – leżącej w pobliżu Kazimierza Dolnego i szosy prowadzącej z Bochotnicy do Nałęczowa i Lublina. Partyzantom przybyłym do Lasu Stockiego towarzyszyły wozy taborowe z amunicją i uzbrojeniem. Mieli kilka granatników, tzw. piatów, dwa ciężkie karabiny maszynowe zdemontowane z niemieckich samolotów, różnego rodzaju pistolety maszynowe oraz dużą ilość tzw. gammonów – angielskich granatów do zwalczania czołgów i wozów pancernych. Wymęczonych forsownym marszem ludzi „Orlik" ulokował w Okręglicy – zachodniej części wsi Las Stocki, w domach wzdłuż wąwozu nazywanego Zadolem. Właśnie tutaj zamierzali nocować, trochę wbrew partyzanckiej zasadzie, mówiącej, że nie należy zatrzymywać się na dłużej w miejscu, do którego oddział przybył rankiem.

Kaczyński i zakaz aborcji. Co przeszkodzi tym razem?

 

        Przygotowany przez Komitet Inicjatywy Ustawodawczej #ZatrzymajAborcję projekt ustawy zakazujący zabijania dzieci poczętych na podstawie tzw. przesłanki eugenicznej, to druga w obecnej kadencji Sejmu inicjatywa obrońców życia. Po raz kolejny życie dzieci w łonach matek zależeć będzie od wyniku politycznej gry, którą prowadzi Jarosław Kaczyński, prezes Prawa i Sprawiedliwości.

Lider partii rządzącej przez wielu swoich zwolenników jest postrzegany jako gorliwy katolik, „ostatni sprawiedliwy” broniący wartości cywilizacji łacińskiej i genialny strateg polityczny. Określenia te tracą jakąkolwiek rację bytu, jeśli odniesiemy je do kwestii najważniejszej – prawnej ochrony ludzkiego życia od poczęcia do naturalnej śmierci. Najlepiej obrazuje to ubiegłoroczna batalia o całkowity zakaz aborcji, w której obrońcy życia poczętego ponieśli porażkę.

NASZE GRAFIKI: Papież Pius VI

Deklaracja Jego Królewskiej Wysokości Sykstusa Henryka Burbońskiego

Jedność Hiszpanii musi być utrzymana za wszelką cenę

 

Do karlistów i do wszystkich Hiszpanów dobrej woli,

 

Na dwa dni przed separatystycznym referendum, zwołanym w Katalonii przez rząd autonomiczny – zwodniczy i nieprawowity – nadal nie wiemy, czy hiszpański rząd de facto zamierza spełnić swój obowiązek i przeszkodzić w jego realizacji.

Czasy są groźne. Nakręcana z zagranicy propaganda proseparatystyczna nie napotykała sprzeciwu w mediach, którymi dysponuje państwo. Rząd Mariana Rajoya zdaje się kontynuować samobójczą politykę zapoznawania autentycznej tradycji katalońskiej i koncesji dla nacjonalizmu, od wielu lat przygotowującą grunt pod niebezpieczną sytuację, która właśnie się rozszalała. Katalonia jest częścią zasadniczą i nieodłączną Korony Aragońskiej, współtworzącej Monarchię Hiszpańską. Jest regionem na wskroś hiszpańskim (españolísima). Jakakolwiek przeciwna temu interpretacja ignoruje rzeczywistość i przeczy historii.

„Dwie korony”. Zachwyt i żal

       Ten film koniecznie trzeba zobaczyć. Z dwóch powodów: po pierwsze, żeby stanąć twarzą w twarz z tytanem ducha (a to się wszak często nie zdarza), po drugie zaś, aby się naocznie przekonać, iż polska kinematografia wcale nie musi być taką nędzą artystyczną, jak to nachalnie usiłują udowodnić rodzimej produkcji wyroby filmopodobne, brudną rzeką przelewające się przez kina w naszym kraju ku obrazie publicznej moralności i dobrego smaku.

„Dwie korony” Michała Kondrata to obraz dokumentalny relacjonujący dzieje życia Rajmunda Marii Kolbego, syna Juliusza i Marianny, który wstąpiwszy pod imieniem Maksymiliana w szeregi franciszkańskiej wspólnoty, wniósł do niej gigantyczny ładunek ducha. Ładunek stricte wybuchowy, który wkrótce eksploduje gejzerami inicjatyw. Śledzimy więc koleje losu człowieka, który swoim życiem ponad wszelką wątpliwość udowodnił, że wiara potrafi góry przenosić. Czyż wszak sam Mistrz nie powiedział: „Jeśli będziecie mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiecie tej górze: Przesuń się stąd, tam, a przesunie się. I nic niemożliwego nie będzie dla was” (Mt 17, 20)? A Maksymilian miał wiarę jak Mount Everest.

Monika Chochulska: Po piąte nie zabijaj

       Za nami kolejny czarny marsz, który został zorganizowany równo rok po ostatnim takim wydarzeniu. Feministki po raz kolejny nie zawiodły i pokazały, że tak naprawdę nie wiedzą, w jakim celu wychodzą na ulice. Jedna z aktorek zapytana, co myśli o jednym z artykułów projektu, mówiącym, że dziewczynka, która ukończyła 15 lat, może sama podjąć decyzję o przerwaniu ciąży odpowiedziała, że jest zaskoczona tą kwestią. Poza tym zarzuciła dziennikarzowi stronniczość w zadawaniu pytań.

Sam czarny protest zakończył się frekwencyjnym fiaskiem. Co bardziej złośliwi obarczyli winą jedną z popularnych drogerii za zorganizowanie w tym dniu wyprzedaży. Coraz mniejsza popularność tego wydarzenia wskazuje, że społeczeństwo zaczyna jednak otwierać oczy i odróżniać dobro od zła.

Adam Tomasz Witczak: Trzysta lat wspomnień

         W roku 1893 liberalna „Gazeta Warszawska” tak komentowała zabiegi odradzającego się podówczas angielskiego ruchu legitymistycznego: Grono bogatych próżniaków angielskich, zamiast innego sportu, uprawia od kilku lat agitacyę, mającą wpoić w tłumy przekonanie, że dzisiejszy dom panujący w Anglii, hannowerski, spadkobierca orańskiego, przywłaszczył sobie prawa, należące się słusznie starszej, katolickiej linii Stuartów (…). Owi nowi sportsmeni wydają nawet tygodnik „The Jacobite” (Jakobita) i zwołują wiece. Rząd atoli patrzy z pobłażliwym uśmiechem na zabawkę „pracowitych próżniaków”.

Ten pobłażliwy uśmiech był zrozumiały. Legitymiści hiszpańscy swoją odyseję krwi i walki przebyli w wiekach XIX i częściowo XX. Legitymiści francuscy w okresie Restauracji i później jeszcze przez kilka dekad byli przynajmniej aktywni politycznie. Legitymiści angielscy, chronologicznie najwcześniejsi, byli – w czasach, o których mowa, w epoce fin de siècle’u – już tylko grupą rekonstrukcyjną, niegroźną dla rodu późniejszych Windsorów czy ustroju panującego na Wyspach tudzież w całym „Zjednoczonym Królestwie”. Niektórzy z nich sami zresztą – ustami markiza de Ruvigny et Raineval – podkreślali swoją (warunkową, na wypadek, gdyby pojawiła się możliwość Restauracji, ale jednak autentyczną) lojalność wobec „królowej” Wiktorii i jej następców.

Deklaracja JKW Księcia Ludwika Burbońskiego z okazji dnia św. Ludwika 2017 r. Cercle Robert de Baudricourt

Drodzy Francuzi,

       25 sierpnia, w dzień święta mojego przodka Ludwika Świętego, który był pierwszą kanonizowaną osobą świecką, ale także wzorem monarchy, który swą wiarą doprowadził do pogodzenia władzy i wynikającego z niej przymusu z szacunkiem ludzi, możemy po raz kolejny zadać sobie fundamentalne pytania dotyczące Francji.

Piętnaście stuleci historii monarchii francuskiej, której utworzenie i uformowanie jest faktem przez wszystkich przyjętym, daje mi wszelkie uprawnienia, bym mógł się wypowiadać w imię tradycji, której jestem dziedzicem, oraz pokazać, co ona może nam ofiarować dziś i jutro.

W rzeczy samej, pojawiające się obawy i niepokoje są ogromne.

Pozostając w zgodzie ze swym sumieniem, powstrzymuję się od wchodzenia w jakąkolwiek polemikę z tymi, którzy są odpowiedzialni za zarządzanie sprawami publicznymi, i umieszczam siebie zdecydowanie na innej płaszczyźnie.

Vega: Dzieci są odkładane do miski i umierają po kilkanaście godzin

        – Jestem dumny, że jestem katolikiem. – Dla mnie to jest film misyjny. Robiąc go miałem poczucie, że poszerza światło w świecie ogarniętym ciemnością – mówi Patryk Vega o swoim najnowszym filmie pt. „Botoks”, który właśnie wszedł do kin.

– Liczę, że w sposób realny zmieni rzeczywistość. Nawet, jeśli pod jego wpływem jedna osoba zmieni zdanie i nie usunie dziecka, warto było go nakręcić – móiwł reżyser w „Minęła 20”. – Z ich historii wybrałem to, co jest bardziej poruszające. Lekarze powiedzieli, że dotąd w polskim kinie nie było żadnego filmu czy serialu, który w sposób autentyczny pokazywałby współczesną służbę zdrowia – wyjaśniał.

To normalny człowiek, który ma ręce, nogi i oczy

– Okazało się, że to, co wydawało mi się nudne, jest bardzo poruszającym tematem. Poruszyło, w jaki sposób wygląda abortowanie dzieci i znalazło odbicie w filmie – wyjaśniał Vega. – Lekarki, które przyjmowały setki porodów, mówiły, że w przypadku biopunkcji nawet 12-tygodniowe dziecko ucieka przed igłą. A 22-tygodniowe dziecko, które jest abortowane, to normalny człowiek, który ma ręce, nogi i oczy. Ludzie pytali mnie, czemu wybrałem tak duże dziecko do pokazania w filmie? Ale widziałem autentyczne zdjęcia z tego typu zabiegów i tam były tak duże dzieci – tłumaczył.

Potwierdzono tożsamość ostatniego Żołnierza Niezłomnego Antoniego Dołęgi

      Szczątki ludzkie odnalezione w Popławach-Rogalach koło Łukowa w Lubelskiem to szczątki żołnierza AK i WiN Antoniego Dołęgi - potwierdziła prokuratura. Żołnierz ukrywał się do swojej śmierci w 1982 r. i został pochowany po kryjomu. 

"Tożsamość zmarłego potwierdziła Prokuratura Rejonowa w Łukowie, która prowadziła postępowanie w tej sprawie" – poinformowała w środę PAP rzeczniczka Prokuratury Okręgowej w Lublinie Agnieszka Kępka.

Wyniki badań genetycznych nie pozwoliły na jednoznaczną identyfikację ciała, ponieważ brakuje materiału DNA od krewnych Antoniego Dołęgi w linii męskiej. "Prokuratura swoje ustalenia oparła głównie na zeznaniach świadków i cechach znalezionych szczątków" – wyjaśniła Kępka.

Biegli nie ustalili przyczyny zgonu, jednak nic nie wskazuje na to, aby nastąpiła ona z przyczyn innych niż naturalne. "Pochówek ciała poza obszarem cmentarza stanowił wykroczenie, ale jego karalność przedawniła się po roku" – dodała Kępka.

Szczątki Antoniego Dołęgi odnalezione zostały w czerwcu tego roku na skraju wsi Popławy-Rogale. Żołnierz ukrywał się w tej okolicy przez blisko 40 lat. Nigdy się nie ujawnił, pomagali mu mieszkańcy okolicznych wsi. Zmarł w 1982 r., pochowali go mieszkańcy po kryjomu, przez lata nikomu o tym nie mówili.

"bo mamoną rządzą Żydzi" - Witek Muzyk ulicy.

Jacek Bartyzel: Demokratyczna Republika Wołomińska uznana! (korespondencja z nieodległej przyszłości)

 

Wołomin, Warszawa, Bruksela 20. 02. 2020, dodano: 22.22 PM

      Jak się dowiadujemy z dobrze poinformowanych źródeł rząd w Warszawie zdecydował się wreszcie, prawie po dziesięciu dniach opieszałości, dołączyć do grona cywilizowanych państw świata i uznać niepodległość Demokratycznej Republiki Wołomińskiej; wiadomość tę ma ogłosić oficjalnie dziś późnym wieczorem na specjalnej konferencji prasowej szef polskiego rządu Dietrich Tusch. Tym samym, pokojowy, na szczęście, proces włączania demokratycznego Wołomina do społeczności wolnych i suwerennych narodów, zapoczątkowany jednostronnym ogłoszeniem niepodległości przez liderów politycznych narodu wołomińskiego, zdaje się dobiegać końca.

Kiedy na ulicach roztańczonego ze szczęścia Wołomina patrzę na twarze wołomińskich dziewcząt i chłopców, widzę nie tylko radość, ale i słuszną dumę przedstawicieli małego, lecz dzielnego i nieugiętego w dochodzeniu swoich praw narodu. Kiedy jednak w przytulnych ogródkach ulicznych dosiadam się do starszych mieszkańców, pośród których prawie co drugi to były żołnierz – weteran Armii Wyzwolenia Wołomina, to smakując miejscowy przysmak: pyszne wino owocowe, zwane przez rdzennych mieszkańców «jabolem», słyszę rozpisaną na wiele głosów, porywającą, epicką opowieść o trudnej, a częstokroć tragicznej, drodze Wołominian do niezawisłości. Można rzec, że zyskuję niepowtarzalną okazję do zanurzenia się w tej przestrzeni duchowej, którą nasi filozofowie nazywają „narracyjną koncepcją jaźni”, czyniącą tę jaźń „zakotwiczoną” we wspólnocie.

Konstytucja 1935 r polską racją stanu

    Rozmowa z Juliuszem Nowina Sokolnickim, Prezydentem Polski na uchodźstwie, Wielkim Mistrzem Orderu Świętego Stanisława odbyta 4 października 2004 w Colchester ( Anglia).

I.

- Jak doprowadzić do sukcesji Polski międzywojennej? Do ciągłości państwowości brutalnie przerwanej w 1939 r?

- Doprowadzić do sukcesji można tylko poprzez nawrót do konstytucji kwietniowej z 1935r. Co się faktycznie stało? Ja w 1990 r chciałem przekazać władzę nowo wybranemu prezydentowi , bez imiennie, bo w tym czasie kiedy zrobiliśmy ten akt nie było wiadomo, kto zostanie wybranym tym prezydentem. Ten akt został przesłany do Warszawy, do marszałka senatu , który go gdzieś zgubił. Fakt ten został ujawniony tylko przez pana Urbana w tygodniku "Nie". Ten akt nigdy też nie dotarł do nowego prezydenta. Potem, dlatego, że na emigracji istniały dwa rządy emigracyjne rywalizujące ze sobą, przyjechał do Warszawy pan Kaczorowski, lider tego konkurencyjnego, samozwańczego rządu i przywiózł on do Belwederu kilka pamiątek narodowych, ale też żadnego przekazania władzy z nim nie podpisano i nie zrobiono, bo Wałęsa był już wówczas wybranym i zaprzysiężonym prezydentem, więc nie można mu było przekazywać władzy. Czyli de facto nikt właściwie z emigracji władzy do kraju nie przekazał.

Krwawy biznes – martwe ludzkie płody wykorzystane w przemyśle

      Aborcja – krwawa wojna, mająca zarówno swoich zwolenników jak i przeciwników. Usunięcie rozwijającego się w organizmie matki dziecka, jest nie tylko groźne, ponieważ zwiększa ryzyko zachorowania na raka piersi, ale również ludzkie martwe płody pozwalają zarobić znaczną ilość pieniędzy.

„Nam są potrzebne martwe płody”

Szokującym, lecz prawdziwym stwierdzeniem jest iż ludzkie martwe płody potrzebne są w biznesie i światowym przemyśle.  Raport organizacji Life Dynamics wyjaśnia, iż „aborcja na żądanie” znacznie ułatwia niemalże nieograniczony dostęp do „materiałów” i „surowców”, które wykorzystuje się w przemyśle.

Po raz pierwszy usłyszeliśmy ową informację, kiedy okazało się iż firma Neocutis na swej stronie www umieściła informację iż do produkcji kremów używa tkanek z płodów ludzkich po aborcji. Na stronie widnieje zdanie o „komórkach embriona uzyskanych w procesie jednorazowej aborcji płodu”.

Wydarzenia w Hiszpanii komentuje profesor Jacek Bartyzel. Jedność albo islamizacja. Dokąd zmierza Katalonia?

      Gdyby Katalonia odłączyła się od Hiszpanii, to powstałaby republika, która prawdopodobnie najszybciej na obszarze całej Hiszpanii stałaby się islamska. To przerażająca perspektywa – mówi w rozmowie z PCh24.pl prof. Jacek Bartyzel wyjaśniając złożone procesy, jakie doprowadziły na przestrzeni dziejów do rozwoju katalońskiego separatyzmu.

Jak konserwatysta powinien patrzyć na to, co dzieje się obecnie w Katalonii, w tym na podnoszony niekiedy argument o tzw. prawie narodów do samostanowienia?

Konserwatysta musi na to patrzeć z niepokojem i smutkiem, gdyż to jest proces dezintegracji wspólnoty kształtującej się przez wieki. Charakteryzowała się ona dwoma cechami. Po pierwsze, jedność opierano o wyznawanie tej samej wiary. Hiszpańscy tradycjonaliści używają pojęcia unidad católica, czyli jedność katolicka. Po drugie, jedność wynikała z osoby monarchy – katolickiego króla wszystkich historycznych prowincji, które złożyły się na Hiszpanię.

Prawda dla Polaka 63 ( JAN ZBIGNIEW POTOCKI)

Prezydent Potocki - Polskie sądy są nielegalne! Sprawa Jacka Międlara to potwierdza!

Porwane złoto II RP

      W 1939 r. majątek Banku Polskiego został wywieziony z okupowanego kraju. Na zawsze. Do dziś nie wiadomo, w czyje ręce trafiło 1208 drewnianych skrzynek wypełnionych po brzegi sztabkami i workami monet ze złota.

Mały tankowiec „Eocene”, należący do amerykańskiej kompanii naftowej Socony Vacuum, zawinął do portu w Konstancy 14 września 1939 roku. Kapitan statku, 33-letni Brytyjczyk Robert Brett, został wciągnięty w wir dziwnych wydarzeń, które niespełna rok później opisał w londyńskim „Sunday Dispatch”. Niezwykłą przygodę kapitana gazeta opatrzyła sensacyjnym tytułem: „Porwałem Hitlerowi 21 mln funtów szterlingów”.

Oto jak swoje przeżycia opisywał młody kapitan: „Nigdy nie mogłoby mi nawet przyjść na myśl, że pewnego dnia będę miał w lukach mego statku »Eocene«, tankowca o 4216 tonach wyporności, więcej złota niż jakikolwiek inny statek przedtem i prawdopodobnie – potem”. Na tankowiec załadowano dorobek II Rzeczypospolitej: 1208 niedużych drewnianych skrzynek. Opasywały je żelazne taśmy. Nie wszystkie miały uchwyty, co utrudniało noszenie. Każda ważyła 60 kilogramów. W środku znajdowały się albo sztaby złota wielkości wydłużonej cegły, albo worki ze złotymi monetami.

Słowo Prezydenta II RP: Jabłonowski i Potocki - Odbudujmy II Rzeczpospolitą Polskę!

MUZYKA KONTRY: LEGION - Ostania Krucjata

      Materiał tutaj zawarty stanowi akt wypowiedzenia wojny totalnej przeciwko wszelakim nieprawościom i ciemnym siłom tego świata. Niechaj więc to przesłanie sprowokuje odbiorcę do radykalnego przeciwdziałania, mobilizując wszelkie siły samoobrony. Naszym celem jest permanentna kontrrewolucja wymierzona we wrogów Civitas Dei, z którymi prowadzimy odwieczną świętą wojnę na śmierć i życie. Opowiadamy się po stronie Tradycji, broniąc całego dorobku dziejowego, rozpaleni żywym ogniem Wiary, Prawdy i Wolności. Jesteśmy przepojeni narodowym mistycyzmem wyzwalającym w nas wszystko to, co szlachetne, godne i sprawiedliwe. 

Liberia nos quaesumus Domine ab omnibus matis. Eure, eure nos Domine ! Christus Rex ! 

Legion

Słowo Prezydenta II RP: O Polonii i Fawley Court - Prezydent Jan Zbigniew hrabia Potocki

Gruba kasa od Sorosa dla polskich aborcjonistek

 

       Milion złotych na zablokowanie inicjatywy „Stop aborcji” otrzymały organizacje stojące za „czarnymi marszami”. Większość tych pieniędzy pochodziła od organizacji i fundacji finansowanych przez George’a Sorosa – czytamy w „Gazecie Polskiej Codziennie”.

Dzisiaj mija dokładnie rok od „czarnego poniedziałku”. 3 października 2016 r. kilkanaście tysięcy feministek wyszło na ulicę, by zamanifestować sprzeciw wobec obywatelskiego projektu ustawy „Stop aborcji”. Zakładał on wprowadzenie pełnej ochrony życia człowieka na najwcześniejszym etapie rozwoju.

NASZE GRAFIKI: Louis de Funes - Katolik i Monarchista

Jak zwracano się do siebie w czasach staropolskich? Tajemnica staropolskiej tytulatury

Portret XVIII-wiecznego szlachcica Andrzeja Ukolskiego

Staropolskie zwroty adresatywne nazywane były przez cudzoziemców „tytułomanią”. Co było tego przyczyną?

       Każda warstwa i grupa społeczna dawnej Rzeczpospolitej ukształtowała własną grzeczność językową i obyczajową – inne zasady obowiązywały bowiem w środowisku szlachecko-magnackim, ludowym czy żołnierskim. Dominował jednak szlachecki wzorzec grzeczności, co powodowało przyjmowanie go przez inne warstwy i grupy społeczne. Model ten był niezwykle obszerny, obejmując wiele zasad grzecznościowych. Mówiąc o staropolskim modelu grzeczności należy zwrócić szczególną uwagę na zwroty adresatywne, nazywane tytulaturą. Po pierwsze, ponieważ przywiązywano do nich szczególną uwagę, po drugie zaś były bardzo krytykowane przez obywateli innych państw. Dlaczego nie oszczędzano w tej kwestii Polakom krytyki? Przyczyna była prosta: zwroty adresatywne były zbyt rozbudowane – w listach zajmowały nierzadko więcej miejsca niż jego treść.

"Semper Fidelis" - wczesny zwiastun filmu o Orlętach Lwowskich

Jarosław Gryń: Pseudo reforma, czyli partyjniacy i kolesie

          Od kilku miesięcy obserwujemy spektakl zwany dyskusją o reformie wymiaru sprawiedliwości. Dyskusja ta przetacza się głównie przez media, zaś tzw. reforma dała asumpt do politycznej walki toczonej przez „bratnie” ugrupowania PO i PiS.

Być może zacząłem swój wywód trochę uszczypliwie i wiele osób uzna to za zbytnie uogólnienie. Jednak z paru przyczyn, o których później, nie będę się przejmował nierzeczową krytyką i fochami zwolenników „drobnej zmiany”. Rozgrywka toczona na szczytach przez żądne władzy moralne trupy od zawsze napawała mnie obrzydzeniem. Niechęć ta jest tym większa, im dalej uczestnicy tej szopki odchodzą od sedna sprawy.

Gwoli przypomnienia, czy też uświadomienia tym, którzy się zagubili w gąszczu partyjnych banerów oraz osobistych sympatii i antypatii, o co w tym wszystkim chodzi: PiS chce przejąć władzę nad sądami upolityczniając je w stopniu większym niż miało to miejsce dotychczas, a PO i reszta ekipy totalnej opozycji pragnie zachowania status quo, czyli kolesiowskich układów i „spółdzielni sądowniczej”.

Nasza odpowiedź katalońskim separatystom: Viva Grande España, Viva Franco, Viva Rey!

Rafał A. Ziemkiewicz: Cesarsko-królewska Polsko-Rosja

       Już parę razy zwracałem tu uwagę, że Królestwo Polskie, zwane potocznie Kongresowym, to bardzo ciekawy temat do historycznych dociekań. Kolejna rocznica jego utworzenia pewnie spotka się ze znacznie mniejszym zainteresowaniem niż rocznice powstania styczniowego czy warszawskiego. A przecież Królestwo było dla pokolenia żołnierzy Kościuszki i Napoleona zwycięskim ukoronowaniem ich wieloletnich starań – odzyskaną, wolną Polską. 

Co prawda sam Kościuszko szybko wycofał wstępną zgodę na uczestniczenie w jego inauguracji, ale był Dąbrowski i inni bohaterowie Legionów – mowę koronacyjną na cześć cara-króla Aleksandra napisał i wygłosił sam autor polskiego hymnu narodowego. Zadbano też o legalność powstającego, czy też właśnie odtwarzanego, państwa – prawa do korony uroczyście przekazała Romanowom dynastia saskich Wettynów, na rzecz której ustanawiała dziedziczność tronu polskiego Konstytucja 3 maja. Nawiasem mówiąc, układ powołujący do życia Królestwo też sygnowany był datą 3 maja, ale jeszcze nie słyszałem, by ktoś o tym podczas majowego święta przypominał. 

Słowo Prezydenta II RP: Co z tą nielegalną Polską? - Jan Zbigniew hrabia Potocki

Marian Małecki: Kapitulacja Jerozolimy i antychrześcijański mit

 

       Dokładnie 2 października 1187 r. obrońcy Jerozolimy poddali się Saladynowi. Wiele lat później narodził się antychrześcijański mit, według którego muzułmanie okazali się wówczas bardziej ludzcy od rzekomo brutalnych krzyżowców. Ta fałszywa legenda funkcjonuje po dzień dzisiejszy. A jak było naprawdę?

Pomiędzy wiosną a latem 1187 r. zmieniła się diametralnie sytuacja Królestwa Jerozolimskiego. Dość przeciętny dotąd, za to okrutny sułtan Saladyn, przechodził wówczas do historii. Wojska krzyżowców, które z reguły unikały otwartych starć z muzułmanami (odpierając dotąd ich ataki w solidnych zamkach), teraz stawiły im czoła w otwartym polu. Jeśli do tego dodać, że żyzne okolice Nazaretu rycerze chrześcijańscy opuścili bez zapasów wody, udając się na bezwodny płaskowyż w okolicach wzgórz Turanu by walczyć w upale lata w pełnym rynsztunku bojowym, to wynik bitwy był prosty do przewidzenia. Tak jak dziesięć lat wcześniej chory na trąd Baldwin IV pokonał przez zaskoczenie (wychodząc z twierdzy) tegoż Saladyna pod Montgisard, tak tu, na wierzchołkach wzgórza Hittin, krzyżowcy ponieśli druzgocącą klęskę - klęskę tak wielką, że utracili św. Krzyż. Tolerancyjny - jak uważa część historyków Zachodu - sułtan Saladyn pozwolił relikwię przytwierdzić do końskiego ogona i wlec po obozie zwycięzców. Do niewoli dostał się cały establishment polityczny i wojskowy państwa, w tym król jerozolimski - Gwidon Luzynian. Saladyn nie podarował życia księciu Renaldowi de Châtillon, nie oszczędził życia członkom zakonów rycerskich - jak templariusze i joannici. Tych mordowano szczególnie okrutnie. Pozwolono sufim, ówczesnym „nauczycielom” Koranu, trenować ciosy na bezbronnych jeńcach. Resztę sprzedano - jeśli wierzyć kronikarzowi - uzyskując za chrześcijańskiego niewolnika równowartość pary sandałów. Bezbronne Królestwo Jerozolimskie dogorywało. Przyczyną tego stanu rzeczy był nie tylko temperament króla i kilku doradców, ale także zdrada - pójście księcia Rajmunda, pana na Tyberiadzie, na układ z Saladynem i wpuszczenie jego armii na „rekonesans” do Galilei. Kiedy templariusze odczytali ten akt jako zdradę i stanęli do walki w pobliżu miejsca zwanego  Źródłami Cresson - w bitwie zginęli prawie wszyscy. Pojednanie Rajmunda z królem było aktem spóźnionym. Połączone siły musiały skapitulować. Sułtanowi poddawały się kolejne zamki, a tam gdzie stawiano zaciekły opór, w razie przegranej obrońcy mogli liczyć wyłącznie na śmierć. Przekonali się o tym w swoim czasie templariusze z Chastellet, na których muzułmanie dokonali krwawej rzezi, a następnie zapełnili studnie korpusami tysiąca chrześcijan.

Słowo Prezydenta II RP: Jan hrabia Potocki - Państwo Polskie zostało całkowicie zniszczone!

Konferencja Naukowa „O Ład Moralny Rzeczypospolitej” w Kamieniu Śląskim

     Delegacja Ruchu Christus Rex podczas Światowej Konferencji Naukowej: „O Ład Moralny Rzeczypospolitej” która odbyła się w Kamieniu Śląskim k/Opola w dniach 29.09-1.10.2017 roku i była organizowana przez Królewski Order Św. Stanisława BM, EMC Global Foundation oraz Fundację Królewskiego Orderu Św. Stanisława BM spotkała się z Marszałkiem Konfederacji Spiskiej Panem Janem Skowerą. Omówiono sprawy ważne i wspólne dla obu organizacji oraz przyjęto uzgodnienia co do dalszej współpracy. W wolnej chwili zwiedziliśmy pałac Odrowążów, gdzie urodził się jeden z najsłynniejszych polskich dominikanów św. Jacek Odrowąż oraz jego brat św. Czesław. Zwiedziliśmy również okoliczny park przypałacowy oraz przepiękną kaplicę św. Jacka.