W sytuacji głębokiego kryzysu
moralnego w Kościele oraz rozprzestrzeniania się homoherezji warto znać
dokumenty papieży w sprawie walki z przeciwnymi naturze zachowaniami,
jakich dopuszczali się w przeszłości również duchowni. Nauczanie
katolickie w sprawie grzechu homoseksualizmu oraz argumenty przeciw
legalizacji tzw. związków jednopłciowych zebrano w pracy pt. „W obronie
wyższych praw”.
Bulla papieska Cum Primum, święty Pius V, 1 kwietnia 1566:
„W dążeniu do wyplenienia wszystkiego, co w jakikolwiek sposób
stanowi obrazę majestatu Bożego, postanowiliśmy ponad wszystko i bez
okazywania litości karać te sprawki, o których w oparciu o autorytet
Pisma Świętego lub z uwagi na ich wyjątkowy ciężar wiadomo, że nie
podobają się Bogu i powodują jego gniew bardziej niż inne; a mianowicie
zaniedbywanie kultu Bożego, zgubną symonię, grzech bluźnierstwa oraz
potępienia godne lubieżne występki przeciw naturze; za przewiny te Bóg
sprawiedliwie karze ludy i narody zsyłając na nie kataklizmy, wojny,
głód i zarazę (...)
Jeśli kto popełni szkaradny występek przeciw naturze, za który gniew
Boży spadł na niegodziwców, władzy świeckiej w celu wymierzenia kary
przekazany będzie, a jeśli jest duchownym pozbawiony swego urzędu
zostanie, po czym spotka go analogiczna kara”.
Bulla papieska Horrendum illud scelus, święty Pius V, 30 sierpnia 1568:
„Ów odrażający występek, za który zepsute i rozpustne miasta [Sodoma
i Gomora] z Boskiego wyroku spalone zostały, przepełnia nas goryczą
i bólem i skłania nas do karania występku tego z największą gorliwością.
Ze wszech miar słusznie Piąty Sobór Laterański [1512-1517] postanowił,
że każdy duchowny złapany na takim występku przeciw naturze, za który
gniew Boży spadł na niegodziwców, ma zostać zwolniony ze stanu
duchownego lub zmuszony do odbycia pokuty w klasztorze (c. 4, X, V, 31).
Ażeby zaraza na tak wielkie zasługująca potępienie nie szerzyła się
korzystając z bezkarności, która największą zachętą jest do grzechu,
oraz po to, by surowiej karać duchownych, którzy winnymi owych bezecnych
występków będąc śmierci duszy się nie lękają, postanowiliśmy, że karać
ich będzie władza świecka wedle prawa cywilnego.
Dlatego też, pragnąc z większą niż dotąd żarliwością stosować się do
tego, co zarządziliśmy na początku naszego pontyfikatu (bulla Cum Primum),
ustanawiamy, że każdy kapłan lub duchowny świecki czy zakonny,
niezależnie od rangi i godności, który dopuści się takiego odrażającego
występku, zostanie na mocy istniejącego prawa pozbawiony wszystkich
wynikających ze stanu duchownego przywilejów, stanowisk, godności
i beneficjów kościelnych, a po zdegradowaniu przez sędziego kościelnego
władzy świeckiej przekazany będzie, by ta wymierzyła mu taką karę, jaka
w prawie przewidziana jest dla ludzi świeckich, którzy w otchłań taką
wpadli”.
Więcej papieskich dokumentów oraz argumentacji doktorów i ojców
Kościoła oraz świętych, a także inne argumenty przeciwko legalizacji
związków homoseksualnych oraz homoherezji odnaleźć można w pracy pt. „W
obronie wyższych praw. Dlaczego musimy przeciwstawiać się legalizacji
związków homoseksualnych?”. Publikację opracowało Amerykańskie
Stowarzyszenie Obrony Tradycji, Rodziny i Własności (TFP), zaś w języku
polskim została wydana w roku 2005 przez Stowarzyszenie Kultury
Chrześcijańskiej im. Ks. Piotra Skargi. Wstęp do wydania polskiego
napisał ks. prof. Tadeusz Ślipko SJ.
Za: https://www.pch24.pl/swiety-pius-v-o-homoseksualizmie-ksiezy--odrazajacy-wystepek-karac-bez-okazywania-litosci,62592,i.html
