Początki są zawsze najtrudniejsze, a w poznawaniu nowych ludzi najbardziej stresujące jest przedstawianie się: a jednak trzeba sobie jakoś z tym poradzić, ponieważ inaczej będzie tylko gorzej. Trudno jednak w paru słowach odpowiedzieć na pytanie „kim jesteśmy?” i „co robimy?” Mimo to spróbujemy.
Jesteśmy młodymi ludźmi, którzy lubią i chcą się identyfikować jako konserwatyści – i którzy od jakiegoś czasu odczuwali pewien dyskomfort związany z tym, że organizacje polityczne na prawicy w tym kraju są albo zawłaszczone przez nacjonalizm, albo martwe. I postanowiliśmy coś z tym zrobić sami, ponieważ jak głosi mądrość ludowa, kto umie liczyć, ten liczy na siebie.
Więcej informacji pojawi się zapewne z czasem (wychodząc w praniu), a teraz, żeby Czytelnik tego posta miał przynajmniej ogólne wyobrażenie z kim ma do czynienia, przedstawiamy naszą deklarację ideową:
I. Polska jest krajem katolickim, wprawdzie nie została stworzona przez Kościół, ale w znacznym stopniu przezeń uformowana, stąd katolicyzm musi zostać religią stanu. Jednocześnie inne tradycyjne wyznania powinny mieć zagwarantowaną wolność religijną i swobodę kultu, w granicach wyznaczonych przez porządek publiczny i zasady etyki katolickiej.
II. Polska jest dobrem wspólnym wszystkich mieszkańców. Każde pokolenie obowiązanie jest zwiększać siłę tudzież znaczenie Ojczyzny i przekazywać Ją w spadku swoim następcom. Spośród mieszkańców Polski, największe znaczenie przysługuje narodowi polskiemu, jednak mniejszościom narodowym należy zagwarantować jak najszersze możliwości pielęgnacji ich tradycji i tożsamości, jednakże w duchu dbałości o dobro wspólne – Polskę – nie zaś w opozycji do Niej.
III. W kwestiach polityki historycznej i stosunku do własnej historii należy kłaść nacisk na ciągłość państwową Polski, a także podkreślać rolę tych postaci i wydarzeń, które Polskę wzmacniały lub do takiego wzmocnienia dążyły, a także akcentować pozytywną rolę monarchów w dziejach Polski.
IV. W sprawach polityki wewnętrznej należy dążyć do oparcia życia społecznego na Tradycji, wielkiej spuściźnie naszych przodków oraz odtworzenia społeczeństwa organicznego, z monarchą-ojcem jako naturalnym zwieńczeniem piramidy społecznej. Ustrój terytorialny powinien opierać się na szerokiej decentralizacji, być może nawet autonomii niektórych dzielnic Polski, albo wręcz federacji.
V. W zagadnieniach polityki zagranicznej trzeba dążyć do przywrócenia Polsce suwerenności, odrzucenia systemu blokowego, a także zmierzać ku temu, by polityka ta charakteryzowała się niezależnością opartą na sile. Kluczowe dla Polski znaczenie mają stosunki z Niemcami i Rosją. Polska powinna dążyć do zbudowania bloku państw położonych między tymi mocarstwami i stanąć na ich czele. Nie należy pokładać wiary w sojuszach egzotycznych, zwłaszcza z państwami, których doktryna widzi w silnej Polsce zarzewie konfliktów w Europie Środkowej.
VI. Przez oparcie życia społecznego na Tradycji należy także rozumieć odbudowę tradycyjnej kultury polskiej i kultur lokalnych, a tym samym walkę z antyestetyką tak w sztuce, jak i architekturze. Zmierzać musimy do zaostrzenia norm planowania przestrzennego, które w wielu samorządach traktowane są jako nieistniejące.
VII. W sprawach gospodarczych podstawową, kluczową rolę powinien odgrywać sektor prywatny, poddany jednak ocenie zasad katolickiej nauki społecznej i regule subsydiarności. Państwo powinno jednak zachować kontrolę nad sektorami o znaczeniu strategicznym oraz wyznaczać kierunki polityki gospodarczej. Stosunki handlowe z innymi państwami powinny być zróżnicowane (od wolnego handlu po protekcjonizm) zależnie od polskiej racji stanu.
Za: https://www.facebook.com/suwerenisci/posts/363434400914414?__tn__=K-R
