Człowiek żyje po to, aby być szczęśliwym. Warunkiem szczęścia
Polaka, związanego wiekami ze swym narodem, jest twórcza praca dla
Narodu Polskiego. Niezbędność tej pracy jest uzasadniona choćby tym, że:
a) jednostka jest zbyt blisko związana ze środowiskiem, w którym żyje, aby szczęście jej było niezależne od pomyślności grupy;
b) praca dla wspólnoty narodowej rozwija szlachetne bezosobiste wartości, wyciągając jednostkę poza granice tępego, zwierzęcego materializmu.
Obowiązek oddania twórczej pracy Narodowi uzasadnia podporządkowanie
interesom narodowym wszelkiej własności materialnej. Skoro bowiem oddaje
się do dyspozycji Narodu wartości duchowe – słusznym jest także oddanie
wartości materialnych.
Z tego wynika:
Wszelkie interesy gospodarcze muszą być podporządkowane interesom
moralnym i politycznym Narodu. Własność powoduje obowiązek
rozporządzania posiadanymi dobrami zgodnie z interesem Narodu. Własność
jest wypełniona przede wszystkim obowiązkami, a nie uprawnieniami.
Uprawnienia związane z własnością dotyczą jedynie wyboru środków
używania i użytkowania zgodnie z dobrem Polski. Wyłania się pytanie, kto
będzie orzekał, czy dany Polak gospodaruje dobrze czy źle. Pamiętajmy,
że w Wielkiej Polsce, każdy Polak będzie miał swe miejsce w Organizacji
Politycznej Narodu, do której przystąpienie będzie dobrowolnym wyrazem
chęci udziału w rządach Państwem. Zawodowe Komórki Organizacji
Politycznej Narodu będą pomagały, kontrolowały i oceniały jednostkę w
jej działalności gospodarczej. Rolnicy będą oceniali pracę rolnika,
pracującego w ich okręgu, handlowcy będą kontrolowali handel w swoim
rejonie itd. Kontrola wykonywania obowiązków płynących z własności jest
zatem jednym ze skutków współpracy Polaków danego zawodu w Organizacji
Politycznej Narodu. Nie ma to nic wspólnego z interwencjonizmem
aktualnie powołanego rządu państwowego.
Zysk
Celem gospodarki narodowej jest możliwie największy zysk. Zysk jako
wynik gospodarowania jest jednak wartością nie tylko materialną, ale
wiąże się bezpośrednio z moralnością. Moralny charakter zysku zależy od
sposobu jego osiągnięcia i podziału w Narodzie. W Wielkiej Polsce każdy
musi żyć z własnej pracy. Wielkość zysku musi pozostawać w ścisłym
związku z ilością pracy, wkładanej przez gospodarowanie przez daną
jednostkę. Używanie pracy najemnej w przedsiębiorstwie jest moralne i
uzasadnione tylko wtedy, gdy pracodawca przewyższa ilością i jakością
pracy swych pracowników. Tylko chorzy i starcy mają prawo żyć z
kapitału. Wszyscy anonimowi kapitaliści, niepracujący właściciele
zostaną w ustroju Wielkiej Polski zniweczeni.
Źródłem zysku jednostki w Wielkiej Polsce może być tylko praca osobista, wynikająca z korzystania z własności zgodnie z interesem narodu. Sprawdzianem zdrowego działania gospodarki narodowej jest słuszny podział zysku. Każdy Polak ma prawo i obowiązek twórczej pracy dla dobra Polski. Twórcza praca wymaga pewnego minimum środków materialnych. Tych środków może jednostce dostarczyć jedynie zysk płynący z pracy.
Ruch Młodych rzuca hasło upowszechnienia zysku. Zysk narodowy musi
się dzielić w ten sposób, aby każdy chcący pracować Polak miał
zapewnione minimum utrzymania – dopiero nadwyżka pozostająca po tym
zasadniczym podziale zysku, dzielić się winna według różnic
indywidualnych, jednostek gospodarujących. Dopóki jest choć jeden
bezrobotny – nikt nie ma prawa zarabiać nic więcej ponad minimum
utrzymania.
Organizacja
Gospodarce narodowej postawić należy przede wszystkim dwa wymogi:
a) by była podporządkowana interesom moralnym i
b) by była jak najrentowniejsza.
b) by była jak najrentowniejsza.
Oba te wymogi wymagają planu, ładu w stosunkach gospodarczych,
warunkiem zaś tego ładu jest zorganizowanie życia gospodarczego Narodu.
Organizacja Polityczna Narodu będzie w swych terytorialnych komórkach
prowadzić pracę dwojako, grupując ludzi dla zagadnień ogólnopolitycznych
bez względu na zawód; dla zagadnień zaś gospodarczych będą na
wszystkich szczeblach Organizacji Politycznej Narodu funkcjonowały grupy
zawodowe. Grupy zawodowe Organizacji Politycznej Narodu będą
przeprowadzały aktualne plany gospodarcza w sposób bezwzględnie
obowiązujący wszystkie jednostki gospodarujące. Powstanie zaś tych
ogólnonarodowych planów gospodarczych, ustali się na dwóch zasadach: po
pierwsze na uwzględnieniu inicjatywy i informacji wszystkich
zorganizowanych zawodowo członków Organizacji Politycznej Narodu, po
drugie plan ten będzie tworem zwierzchnich władz Organizacji Politycznej
Narodu jednoczącej społeczeństwo z Państwem.
Samowystarczalność
Samowystarczalność jest dla nas zaledwie asekuracją, ubezpieczeniem
na wypadek wojny lub załamania się państwa, z którym Polska ma stosunki
gospodarcze. Samowystarczalność jest także pierwszym stopniem do
imperializmu gospodarczego Polski. Polsce, dla podniesienia wielkości
kapitału narodowego niezbędne są wartości gospodarcze leżące poza
granicami Rzeczypospolitej. Wartościami tymi są kolonie, jako źródło
surowców i obce państwa – jako rynki zbytu. Zapewnić to musi polityczna
potęga Polski.
Rolnictwo
Chłop polski musi osiągać jako wynik gospodarowania środki,
umożliwiające mu twórczy rozwój sił moralnych i fizycznych. Stawiamy
zasadę bezwzględnej parcelacji wielkiej własności i komasacji
gospodarstw karłowatych.Typem zasadniczym ustroju rolnego Polski stać
się musi gospodarstwo o obszarze od 5 ha do 10 ha, zależnie od rodzaju
gleby. Dla gospodarstw tych będzie istnieć ustawowy zakaz podziału.
Większe gospodarstwa będą mogły istnieć wyjątkowo w niewielkiej ilości w
wypadku uzasadnienia gospodarczego. Pozostającego nadmiaru ludności
chłopskiej nie wolno skazywać na nędzną wegetację na wsi. Nadmiar
ludności chłopskiej musi zająć miejsca, zajmowane w gospodarce narodowej
przez żydów, oraz w przemyśle, zbudowanym za wywłaszczone pieniądze
żydowskie.
Przemysł
Wszelki przemysł, gdzie osobista praca właściciela nie przyczynia się
do powstania zysku – zostanie upaństwowiony. Dotyczy to w szczególności
wojennego górniczego, monopolicznego i wojennego. Każdy inny zakład
będzie przedmiotem własności prywatnej, związanej dyrektywami grup
gospodarczych Politycznej Organizacji Narodu. Warunkiem zdrowia
gospodarczego Polski jest wielka rozbudowa przemysłu mogąca wchłaniać
masy ludności wiejskiej. Przemysł ten zostanie zbudowany za pieniądze
wywłaszczone żydom, oraz kosztem heroicznego narodu.
Handel
Zbliżenie producenta do odbiorcy jest tutaj wytyczną zasadniczą.
Zwalczać będziemy handel hurtowy, jako zbędnie podrażający ceny towarów.
Tam, gdzie nie da się usunąć handlu hurtowego drogą spółdzielni, lub
przede wszystkim drogą bezpośredniego kontaktu wytwórcy z konsumentem – w
tych dziedzinach zostanie handel hurtowy upaństwowiony.
Pieniądz
Każdy pieniądz współczesny opiera się na złocie i na zaufaniu. Mówi
się o procentach pokrycia w złocie, reszta to kredyt moralny. W Wielkiej
Polsce, po radykalnej przebudowie ustroju narodowego, po wydobyciu
wstrząsem głębokim nowych sił Narodu, można będzie obniżyć procent złota
na rzecz zaufania. Oprócz więc pieniądza, opartego wysokoprocentowo o
złoto dla wymiany zagranicznej, będzie istniała waluta wewnętrzna.
Pieniądz ten, oparty przede wszystkim na zaufaniu we wzbudzone przełomem
siły Narodu, a w mniejszym stopniu na złocie, umożliwi – obok
wywłaszczonych środków żydowskich – politykę wielkich inwestycji
przemysłowych.
Kredyt
Wszelkie instytucje kredytowe wraz z bankami zostaną upaństwowione.
Bank jest kapitalistycznym przedsiębiorstwem, szczególnie silnie
demoralizującym właścicieli przez budzenie w nich chęci coraz większych
zysków i przez oddalenie jednostki, dysponującej finansami do
bezpośredniej działalności gospodarczej. W gospodarstwie narodowym
instytucje kredytowe będą narzędziem świadomej, planowej polityki
gospodarczej, prowadzonej przez państwo i z jego ramienia przez grupy
zawodowe Organizacji Politycznej Narodu.
Żydzi
Wszelkie dobra materialne polskie, pozostające w rękach żydowskich
zostaną wywłaszczone bez odszkodowania. Jedynym i wystarczającym powodem
jest pewność, że żydzi polskiej własności używają na szkodę Narodu
Polskiego.
Obcy kapitał
Obcy kapitał zostanie w Polsce wywłaszczony. W stosunku do narodów zaprzyjaźnionych możliwe jest odszkodowanie.
za: „Falanga”, 1937
