W
wyniku porozumienia władz Austro-Węgier i Niemiec w tzw. Akcie 5
listopada z 1916 r. zagwarantowano powstanie samodzielnego Królestwa
Polskiego. Dokument nie precyzował jasno kształtu przyszłego państwa, za
to dokładnie określał kwestie wojskowe — państwom centralnym zależało w
dużym stopniu na pozyskaniu polskiego rekruta. Przyszłe państwo polskie
miało być monarchią. Pierwszym organem polskiej władzy, powstałym po
wydaniu Aktu, była Tymczasowa Rada Stanu pod kierownictwem Wacława
Niemojowskiego. Jej kompetencje od sierpnia 1917 r. przejęła Komisja
Przejściowa Tymczasowej Rady Stanu, następnie zaś Rada Regencyjna
Królestwa Polskiego. W skład rady weszli: książę Zdzisław Lubomirski,
abp Aleksander Kakowski oraz hrabia Józef Ostrowski. Kolegium regentów
było oficjalną władzą zwierzchnią Królestwa Polskiego.
26
listopada 1917 Rada powołała pierwszy polski rząd pod przewodnictwem
premiera Jana Kucharzewskiego, a 7 października następnego roku ogłosiła
niepodległość Polski. Po rozwiązaniu Rady Regencyjnej 14 listopada 1918
r. władzę przekazano (socjaliście - przyp. Redakcji RCR) Józefowi Piłsudskiemu, który, przyjmując tytuł
Tymczasowego Naczelnika Państwa, zmienił nazwę Królestwo Polskie na
Republika Polska.
ŁK
Ilustracja: pieczęć Rady Regencyjnej, Wikimedia Commons, CC BY-SA.
Za: http://muzhp.pl/pl/e/1293/powstanie-rady-regencyjnej-krolestwa-polskiego
Za: http://muzhp.pl/pl/e/1293/powstanie-rady-regencyjnej-krolestwa-polskiego
