Prawda
o istnieniu bytów anielskich zakorzeniona jest w chrześcijaństwie od
początku jego istnienia. Ma stałe miejsce w Starym Testamencie i w
nauczaniu Jezusa Chrystusa i Apostołów. W Piśmie Świętym wyraz anioł ( z gr. angelos – posłaniec, zwiastun) występuje
ok. 313 razy, nie wliczając w to określeń pokrewnych i imion własnych
archaniołów. Nie dziwi więc fakt, że tematem angelologii zajęli się
wybitni teologowie: Orygenes, Tertulian, Grzegorz z Nazjanzu, Bazyli
Wielki, Ambroży, Augustyn, Pseudo-Dionizy, Grzegorz Wielki czy wreszcie
twórca nauki o aniołach – doktor anielski, Tomasz z Akwinu. Św. Tomasz z Akwinu powiadał, że różnice między aniołami są tak wielkie, że zachwycić mogą nawet samego anioła.
Anioły jako duchy czyste, podlegają
Hierarchii Niebieskiej. Wyróżniamy Chóry Anielskie: a) Serafini, b)
Cherubini, c) Trony, d) Panowania, e) Mocarstwa, f) Potęgi czyli Władze,
g) Księstwa, h) Archaniołowie, i) Aniołowie; dalej o różności Ich i
stosunkach do ludzi (3), a także: k) Anioł Wcielenia, l) Aniołowie Męki
Pana Jezusa, m) Aniołowie Stróżowie, n) Aniołowie Sądu, o) Aniołowie
Najświętszego Sakramentu.
Aniołowie otaczają Tron Boży, nieustannie
oglądają Oblicze Boga, co jest dla nich źródłem nieustannego szczęścia i
rozkoszy. Są najwierniejszymi sługami Bożymi, wysławią świętość,
mądrość i inne nieskończone doskonałości Boga. Kościół, Pismo Święte i
Tradycja naucza nas że aniołowie są duchami, stworzone po by lepiej
poznawać niż my ludzie, światło Boga. Im bardziej kto jest wyswobodzony z
materii i ciała tym jego widzenie jest jaśniejsze, a pojęcie czystsze.
Istota ludzka ma ciało, a więc jest zbliżona do ziemi, Aniołowie zaś są
bliżej Boga i wymaga to by byli zupełnie duchowi. Ich liczba jest bardzo
wielka. Prorok Daniel w widzeniu Nieba powiada: "Tysiąc tysięcy służyło
Mu, a po dziesięć tysięcy kroć sto tysięcy stało przed Nim”.