80 lat temu, 20 września 1942 r., powołano Narodowe Siły Zbrojne, drugą co do wielkości formację zbrojną Polski Podziemnej. Pod sowiecką okupacją żołnierze NSZ byli najzacieklej represjonowaną częścią podziemia antykomunistycznego, a w propagandzie oskarżani o kolaborację z Niemcami.
Już w październiku 1939 r. pod okupacją niemiecką powstawały pierwsze organizacje konspiracyjne wywodzące się z obozu narodowego. Większość liderów Stronnictwa Narodowego znalazła się na emigracji, a to sprawiało, że początkowe próby stworzenia jednolitego kierownictwa konspiracji były skomplikowane. Pierwszym komendantem założonej w 1939 r. Organizacji Wojskowej Stronnictwa Narodowego został gen. Marian Januszajtis. Do dziś nie wiadomo, czy wiedział o nominacji, ponieważ przebywał w okupowanym przez Sowietów Lwowie i pod koniec października został aresztowany przez NKWD. Jego obowiązki przejął ppor. Bolesław Kozubowski „Bolesław”. Pod koniec 1939 r. organizujące się zbrojne podziemie przyjęło kryptonimy: Narodowa Organizacja Walki i Narodowa Organizacja Wojskowa. Już wówczas pojawiły się głosy postulujące zjednoczenie ze Związkiem Walki Zbrojnej, ale napotykały sprzeciw członków obozu narodowego, którzy obawiali się rozmycia ideowego swojej organizacji.