Rola organizacji paramilitarnych w systemie obronnym kraju

Rozważając zagadnienie organizacji paramilitarnej powinniśmy dokonać pewnego podziału. Funkcjonujące obecnie pojęcia: społeczna organizacja proobronna oraz organizacja paramilitarna określają wyraźnie dwa odrębne kierunki podejścia do Obrony Terytorialnej.

W wielu artykułach na ten temat nie ma wyraźnego podziału na organizacje społeczne i organizacje paramilitarne. W niniejszym artykule postaram się dokonać wyraźnego podziału na te dwie grupy, by lepiej zrozumieć istotę zagadnienia.

Strzelec z JS 4018 Gdańskźródło: www.js4018.csin.pl

Rocznica śmierci mjr Hieronima Dekutowskiego "Zapory"

GLORIA VICTIS !

…Nie dajmy zginąć poległym. Zbigniew Herbert

Ppor. Hieronim Dekutowski “Zapora”, lipiec 1944 r.

64 lata temu, 7 marca 1949 r., komunistyczni oprawcy zamordowali w więzieniu MBP na warszawskim Mokotowie mjr. Hieronima Dekutowskiego “Zaporę” – cichociemnego, legendarnego dowódcę oddziałów partyzanckich Armii Krajowej, a później Zrzeszenia WiN na Lubelszczyźnie. Skazany na karę śmierci przez WSG w Warszawie, został zamordowany wraz z grupą sześciu swoich oficerów. Z rąk komunistycznych morderców zginęli:

• Mjr Hieronim Dekutowski “Zapora” (ur. 1918) – cichociemny, komendant oddziałów leśnych Inspektoratu DSZ-WiN Lublin, a następnie dowódca zgrupowania partyzanckiego liczącego w szczytowym okresie ponad 300 ludzi;
• Kpt. Stanisław Łukasik “Ryś” (ur. 1918) – dowódca oddziału w zgrupowaniu “Zapory”;
• Ppor. Roman Groński “Żbik” (ur. 1926) – dowódca oddziału żandarmerii zgrupowania;
• Por. Jerzy Miatkowski “Zawada” (ur. 1923) – żołnierz zgrupowania, a następnie adiutant “Zapory”;
• Por. Tadeusz Pelak “Junak” (ur. 1922) – żołnierz “Zapory”, członek siatki terenowej WiN;
• Por. Edmund Tudruj “Mundek” (ur. 1923) – żołnierz oddziału “Rysia” w 1944 r. wywieziony do ZSRR, od 1946 r. ponownie w jego oddziale;
• Por. Arkadiusz Wasilewski “Biały” (ur. 1925) – żołnierz zgrupowania, adiutant “Zapory”.

 

Dziemieszkiewicz Mieczysław ps. "Rój”

Dziś ogólnopolski dzień "Żołnierzy Wyklętych" - Cześć i chwała BOHATEROM!

Dziemieszkiewicz Mieczysław (1925 – 1951) ps. Rój”, żołnierz NZW, ostatni dowódca Okręgu Warszawskiego NZW.

Urodził się 28 I 1925 we wsi Zagroby, pow. Łomża, w rodzinie robotniczej. Jego ojciec Stanisław w 1920 brał udział w wojnie z bolszewikami. Przed wojną ukończył szkołę podstawową, podczas okupacji niemieckiej uczęszczał na kursy tajnego nauczania w Makowie Maz. Od 1943 służył w NSZ.

Wiosną 1945 został wcielony do „ludowego” WP, skąd zbiegł po kilku miesiącach i wstąpił do oddziału partyzanckiego NZW ppor. Mariana Kraśniewskiego ps. Burza. Uczestniczył w wielu akcjach przeciwko posterunkom MO oraz konfidentom UB. Jesienią 1946 jego oddział został rozformowany, Dz. pozostał wówczas w konspiracji z kilkoma podkomendnymi, nadal prowadząc działalność partyzancką. Otrzymał nominację na szefa ochrony osobistej kpt. Zbigniewa Kuleszy ps. Młot, komendanta Okręgu Warszawskiego NZW.