Tysiąc lat temu król Polski zdobył Kijów

      14 sierpnia 1018 roku król Polski Bolesław I Chrobry wkroczył na czele swojej armii do stolicy Rusi Kijowskiej. Była to najbardziej śmiała z wypraw wojennych wojowniczego króla.

Bolesław Chrobry był wówczas u szczytu potęgi. Na początku 1018 roku polski władca zawarł pokój w Budziszynie z cesarzem niemieckim Henrykiem II. Kończył on serię trzech ciężkich wojen z Cesarstwem, wspieranym dodatkowo przez Czechów, trwających od 1002 roku. Pokój potwierdził zwycięstwo Piasta. Polska zdobyła Łużyce i Milsko ale też Morawy oraz tereny współczesnej Słowacji. Niemcy obiecali nawet posiłki wojskowe na przyszłą wyprawę wojenną Bolesława.

Swoje zwycięstwo nad Cesarstwem władca Polski ukoronował w sposób dosłowny. Koronując się Bolesław stał się pierwszym królem Polski, podnosząc rangę swojego państwa. Bolesław postanowił wykorzystać konflikt wewnętrzny w sąsiedniej Rusi Kijowskiej. Książę Świętopełk został wypędzony z Rusi przez swojego brata Jarosława Mądrego, który z kolei utrzymywał kontakty z Cesarstwem, prowadząc wymierzoną w Polskę politykę. Sygnałem wrogości ze strony Jarosława była odmowa wydania siostry Przedsławy za Bolesława. Polski władca ubiegał się o jej rękę. Jeszcze w 1017 roku Rusini próbowali zdobyć należący do Polski Brześć.

Krzywym Okiem: Przemysław Witkowski - Polska jako Królestwo Niebieskie, czyli rzecz o monarchistach

        Czy polski monarchizm to coś więcej niż ekstremalny margines i kilka jednostek o dyskusyjnej poczytalności? Sprawdza Przemysław Witkowski.

Od saskich Wettynów po Jezusa z Nazaretu, od monarchii konstytucyjnej po faszystowskie królestwo niebieskie – w polskim ruchu monarchistycznym rozkwita sto ideowych kwiatów, od statecznych, konserwatywnych legitymistów po ultraradykałów; restaurować monarchię chcieli zarówno poważni publicyści czy historycy idei, jak i przypadki rodem z muzeum osobliwości. Zacznijmy jednak od początku, czyli od końca – I Rzeczpospolitej i czasu zaborów.

Dynaści

Zapewne nie wszyscy dziś już pamiętają, że Polska nie zniknęła w otchłani rozbiorów jako monarchia elekcyjna – Konstytucja 3 Maja przywracała dziedziczenie korony. Na ofiarę wybrano Wettynów – po Stanisławie Auguście Poniatowskim w Warszawie zapanować miał elektor saski lub jego potomkowie. Związek dynastii z Polską był zresztą dość trwały – z tego rodu pochodzili królowie August II Mocny i August III Sas, zaś wnuka tego ostatniego, Fryderyka Augusta I, Napoleon Bonaparte uczynił w 1807 roku Księciem Warszawskim. Jego też również cesarz Francji planował osadzić na tronie, już jako króla, po sukcesie w kampanii rosyjskiej. Ofensywa okazała się jednak kompletną klapą, Napoleon przegrał, a Wettynowie musieli pożegnać się z polskim tronem.

Z Archiwum: Marek Jan Chodakiewicz - 55. rocznica powstania Narodowych Sił Zbrojnych

  (Przedruk z "Rzeczpospolitej", nr 220, 20 IX 1997.)

Hitler nie pobłogosławił

         W 1991 roku, przed pogrzebem ostatniego szefa sztabu Narodowych Sił Zbrojnych, ppłk. Piotra Abakanowicza, ktoś wymalował na jego trumnie swastyki. Nieznany sprawca lub sprawcy uznali, że w życiu oficera wydarzyło się coś, co sprawiło, że ostatnią drogę zmarłego należy naznaczyć hitlerowskim piętnem.

Losy Abakanowicza były podobne do dziejów innych żołnierzy podziemia niepodległościowego. Pod koniec lat 40. pułkownika aresztowali, a następnie zamordowali funkcjonariusze komunistycznego Urzędu Bezpieczeństwa (UB). Jego ciało - wspominał Jan Rossman, wyższy rangą dowódca Szarych Szeregów - wrzucono do zwykłego dołu. Dopiero po 1989 r. rodzina odnalazła miejsce pochówku i otrzymała pozwolenie na ekshumację oraz pogrzeb.

Wiele, choćby swastyki wymalowane na trumnie pułkownika, świadczy o tym, że NSZ nadal uznaje się za organizację, której głównym celem była współpraca z Niemcami i mordowanie Żydów. Nic bardziej błędnego. NSZ, 15-krotnie liczniejsze od AL, wniosły o wiele większy wkład do walki z okupantem, niż formacje komunistyczne. Tymczasem środowiska opiniotwórcze i naukowcy z wciąż unikają tematyki związanej z Narodowymi Siłami Zbrojnymi.

Homopogarda dla symboli narodowych. Wstrząsający marsz w Poznaniu

    Przedstawiciele organizacji LGBT przekonują, że marsze równości to niekontrowersyjne, pozytywne pochody. Parada w Poznaniu pokazała jednak coś zupełnie innego: pogardę homoseksualistów dla symboli narodowych.

Środowiska homoseksualne przemaszerowały ulicami Poznania, manifestując swoją orientację seksualną i domagając się przywilejów. Ich postulaty wsparły władze miejskie, które promowały wydarzenie, poprzez wywieszanie tęczowych flag na środkach komunikacji miejskiej. Jednak niezadowolenie mieszkańców z tego powodu sprawiło, że odstąpiono od nachalnego propagowania marszu.

Nikogo, kto zna pogardę tęczowych środowisk dla tradycyjnych wartości, nie zaskoczył odrażający styl manifestacji, nazywanej marszem równości. Homoseksualiści nieśli ze sobą kolorowe flagi, na których widniało… tęczowe godło Polski. Budziło to szczególne oburzenie protestujących, przeciwko tej niesmacznej manifestacji.

Powstanie Brygady Świętokrzyskiej NSZ

Rozkaz specjalny Nr 3

Na podstawie rozkazu Komendanta Głównego NSZ gen. Powały z dniem dzisiejszym zostaje zorganizowana na terenie OW - V większa jednostka taktyczna.

Jednostka taktyczna świeżo zorganizowana otrzymuje nazwę organizacyjną: BRYGADA ŚWIĘTOKRZYSKA.

Skład Brygady:

W skład Brygady Świętokrzyskiej wchodzą oddziały Akcji Specjalnej NSZ dotychczas czynne na terenie OW - V jako też oddziały świeżo sformowane.

Organizacyjnie Brygada zostaje zestawiona w następujące człony:

1/ - D-ca Brygady
2/ - Kwatera Główna
3/ - Sztab Brygady
4/ - 202 pp.
5/ - 204 pp." -

Z rozkazu Komendanta Okręgu Nr V Narodowych Sił Zbrojnych mjr. NN "Olgierda Mirskiego", o utworzeniu Brygady Świętokrzyskiej NSZ, 11 sierpnia 1944 r.

TRZY PYTANIA DO...Prof. Bartyzela: "Zachód umiera i jest właściwie w stanie totalnego rozkładu moralnego i społecznego"

      Jeżeli ten potop imigracyjny nie zostanie powstrzymany- biorąc pod uwagę fakt, że czynnik demograficzny też działa na jego korzyść- to granica i też linia frontowa między zachodem islamskim a resztką Europy będzie przebiegać gdzieś pomiędzy zachodnimi granicami Polski, Czech czy Węgier - mówi portalowi wPolityce.pl prof. Jacek Bartyzel, historyk idei. 

wPolityce.pl: Zgodzi się Pan z tezą, że elity zachodnioeuropejskie ponoszą klęskę za klęską w obliczu zagrożenia, jakie niosą ze sobą zamachy terrorystyczne?

Prof. Jacek Bartyzel: Tak, to właściwie oczywista oczywistość. Można by się tylko zastanawiać czy oligarchia demoliberalna, która panuje na Zachodzie robi to z niewiedzy i głupoty, czy też jest w tym jakiś ukryty, szatański plan, który wypływa z pewnej ideologii stworzenia świata. Zakłada ona, że cywilizacje, rasy i religie zostaną wymieszane i zostanie stworzona ludzka magma bez tożsamości, którą będą rządzić i manipulować siły globalnego rynku. Bez względu jaka jest motywacja, to parafrazując poetę powiedziałbym- używając świadomie pewnej pozornej tautologii- że słońce Zachodu chyli się ku zachodowi. Zachodu w sensie cywilizacyjnym i zachodu jako zjawiska fizycznego. Zachód umiera i jest właściwie w stanie totalnego rozkładu moralnego i społecznego. Dwie rzeczy mogłyby jedynie go uratować. 

Adam Tomasz Witczak: Ostatni romantycy starego prawactwa

         Albert Spaggiari, Jan Kay, Iwo Guérin-Sérac, Jan Piotr Cherid, Rafał Gan-Ganowicz. Czas pogrzebał już ciała, nazwiska zaś pozostały w pamięci nielicznych. Ostatni romantycy prawicy, balansujący zawsze na niebezpiecznym pograniczu – życia i śmierci, prawa i bezprawia, cnoty i grzechu.

OAS, Katanga, Liban, Biafra, Jemen, GAL, Gladio, Aginter Press – te wszystkie hasła i miejsca, z którymi byli mniej lub bardziej związani. Ostatnie, zimnowojenne epopeje zagubionego we współczesności prawactwa, które dziś może chyba tylko umierać, ale powoli, ale wtedy jeszcze miało w sobie dość zapału i naiwności, by wydać z siebie takie postaci.

Nie chodzi tu o zwykłych bohaterów – o tych bez skazy, w pełni cnotliwych, prostych w swym literalnym oddaniu właściwym normom. Taki mógł być Piotr Chateau-Jobert na swej drodze, wiodącej od jednego Résistance do drugiego, tego algierskiego (Organizacji Tajnej Armii, OAS).

Proaborcyjni aktywiści obrzucili działaczy pro-life podpalonymi butelkami z benzyną

       Argentyńscy zwolennicy prawa do aborcji obrzucili działaczy pro-life oraz policję tzw. „koktajlami Mołotowa”, czyli podpalonymi butelkami z benzyną. Brutalne ataki miały miejsce tuż po tym, gdy argentyński Senat odrzucił możliwość legalizacji zabijania dzieci nienarodzonych na życzenie.

Po wielu protestach i licznych, wielotysięcznych manifestacja w obronie życia, Senat w Argentynie zdecydował się odrzucić ustawę legalizującą aborcję na życzenie. Decyzja izby wyższej parlamentu wywołała ogromną złość wśród proaborcyjnych aktywistów. W nocy doszło do poważnych ataków na świętujących zwycięstwo działaczy pro life. Proaborcyjni aktywiści zaatakowali również policję, którą podobnie jak działaczy pro life, obrzucili „koktajlami Mołotowa” – informują reporterzy „Evening Standard”. Do starć doszło w stolicy Argentyny – Buenos Aires.

Corneliu Zelea Codreanu: Kilka uwag na temat demokracji

 

Od Redakcji XPortal: Przedstawiamy Państwu fragmenty dłuższego tekstu autorstwa Kapitana Codreanu, opublikowanego pierwotnie w „Pentru Legionari” (Bukareszt, Totul Pentra Tara, 1937), zawierające aktualną także i dziś krytykę demokracji oraz wskazówki co do właściwego pojmowania istoty Narodu. 

DEMOKRACJA

       Chciałbym dokonać kilku uwag, wziętych z codziennego doświadczenia, w sposób, który mógłby być zrozumiany przez każdego młodego Legionistę czy robotnika. Żyjemy w uciskającym gorsecie demokracji. Czy jest on czegokolwiek warty? Tego jeszcze nie wiemy. Ale wiemy jedną rzecz, i wiemy ją z pewnością. Wiemy, że kilka największych i najbardziej cywilizowanych narodów Europy zrzuciło ten gorset. Czy aby na zawsze? Inne narody dają z siebie wszystko, by także się go pozbyć. Dlaczego? Czy wszystkie narody oszalały? Czy rumuńscy politycy są jedynymi rozsądnymi ludźmi na świecie? Jakoś w to wątpię. Ci, którzy go zrzucili i ci, którzy chcą to zrobić muszą mieć swoje własne powody. Ale nie koncentrujmy się na powodach innych narodów, skupmy się raczej na argumentach które przekonałyby nas, Rumunów, do zrzucenia gorsetu demokracji. Jeśli nie mamy powodów, dla których mielibyśmy to uczynić, lub jeśli przyczyny nie są dobre, wtedy powinniśmy pozostać przy demokracji, nawet jeśli cała Europa od niej odchodzi.

Parada LGBT w Poznaniu - kontrdemonstracja

         11 sierpnia odbędzie się długo zapowiadany ogólnoeuropejski marsz dewiantów seksualnych w Poznaniu "Poznań Preede Week". Będzie to największa impreza LGBT w tym roku. Biorąc pod uwagę duże zainteresowanie mediów oraz wzmożone próby realizacji postulatów lobby LGBT "tylnymi drzwiami", między innymi wprowadzanie sex edukacji do szkół w niektórych miastach, oczywistym jest że należy pokazać nasz sprzeciw wobec ich postulatów. Tym bardziej, że poza hasłami niszczenia rodziny i deprawacji dzieci, należy spodziewać się zwyczajowych postulatów dotyczących aborcji na życzenie. 

W związku z tym weźmy udział w kontrdemonstracji, mającej na celu zablokowanie parady i  pokazanie społecznego sprzeciwu wobec roszczeń tęczowych pedofilów.