Ustrój gospodarczy oparty na własności
indywidualnej, nieskrępowanej, w myśl teorii liberalnej, żadnymi
względami natury społecznej [patrz: Liberalizm].
W swym pierwotnym założeniu, gospodarka liberalno-kapitalistyczna miała się opierać na swobodzie współzawodnictwa, dostosowującej wytwórczość do spożycia oraz chroniącej inicjatywę prywatną przed zejściem na tory niezgodne z potrzebami społeczeństwa. Z biegiem czasu kapitalizm doprowadził jednak do skupienia się bogactw w coraz mniejszej ilości rąk [patrz: Koncentracja], co ułatwiło zmowy przemysłowców i w praktyce usunęło z wielu działów przemysłu współzawodnictwo, podrywając samo założenie ustroju kapitalistycznego i pozbawiając go samoczynnej regulacji, która stanowiła jego główną zaletę.
W swym pierwotnym założeniu, gospodarka liberalno-kapitalistyczna miała się opierać na swobodzie współzawodnictwa, dostosowującej wytwórczość do spożycia oraz chroniącej inicjatywę prywatną przed zejściem na tory niezgodne z potrzebami społeczeństwa. Z biegiem czasu kapitalizm doprowadził jednak do skupienia się bogactw w coraz mniejszej ilości rąk [patrz: Koncentracja], co ułatwiło zmowy przemysłowców i w praktyce usunęło z wielu działów przemysłu współzawodnictwo, podrywając samo założenie ustroju kapitalistycznego i pozbawiając go samoczynnej regulacji, która stanowiła jego główną zaletę.