13 kwietnia 1889 w Jastrzębiu Górnym urodził się Ludwik Piechoczek - działacz plebiscytowy, powstaniec śląski, poseł do Sejmu Śląskiego, poseł Sejmu II Rzeczypospolitej, działacz Obozu Zjednoczenia Narodowego, organizator kampanii skierowanych przeciwko hitleryzmowi.
Ukończył szkołę ludową, był górnikiem w kopalni Donnersmarck w Chwałowicach, działał w polskich organizacjach kulturalno-oświatowych. Walczył w I wojnie świtowej po niemieckiej stronie między innymi nad Marną i Sommą. Ranny w listopadzie 1917 roku został zwolniony ze służby wojskowej.
Po zakończeniu wojny współuczestniczył w zakładaniu Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska w powiecie rybnickim. Uczestniczył w trzech powstaniach śląskich. W dwóch pierwszych pełnił funkcję dowódcy II Baonu w 2 pułku Strzelców Rybnickich, natomiast w III powstaniu był w dowództwie Grupy „Południe”. Szczególnie zasłużył się w dniach bitwy pod Olzą, gdzie zorganizował rozproszone jednostki powstańcze i poprowadził je do zwycięskiego kontrataku. Posiadał stopień podporucznika wojsk powstańczych. W okresie plebiscytu brał czynny udział w kampanii plebiscytowej oraz organizował wiece narodowe. Pełnił także funkcję zastępcy komisarza plebiscytowego, a po trzecim powstaniu został przewodniczącym komisji ds. likwidacyjnych trzeciego powstania na okręg rybnicki. W 1924 roku został prezesem Zarządu Powiatowego Związku Powstańców Śląskich i piastował to stanowisko aż do 1939 roku. Był także przewodniczącym Rady Okręgowej Związku Związków Zawodowych w Katowicach oraz wiceprzewodniczącym ZG Związku Zawodowego Robotników Przemysłu Górniczego. Został odznaczony Orderem Virtuti Militari, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1929), Krzyżem Niepodległości (1931) oraz Krzyżem na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi.
Był posłem II i III kadencji Sejmu Śląskiego, a w latach 1935–1938 posłem na Sejm Rzeczypospolitej IV kadencji. Związany z Narodowo-Chrześcijańskim Stronnictwem Pracy i Obozem Zjednoczenia Narodowego. Brał udział w rozmowach z przedstawicielami Obozu Narodowego. Uważał że ze względu na zagrożenie niemieckie trzeba jednoczyć wszystkie polskie stronnictwa w jeden front antyhitlerowski.
Przed wybuchem II wojny światowej, współpracował z Wojskiem Polskim i Strażą Graniczną nad zorganizowaniem Obrony Narodowej w powiecie rybnickim i wodzisławskim. Kierował także manifestacją antyhitlerowską. Był inicjatorem wielu akcji skierowanych przeciwko hitleryzmowi.
W dniu wybuchu wojny kierował się na Wschód by uniknąć aresztowania. Wrócił by organizować ruch oporu w październiku 1940 roku. Zaraz po powrocie został aresztowany przez gestapo i przewieziony do aresztu w Rybniku, a stamtąd 8 grudnia 1940 roku do KL Auschwitz, gdzie został zamordowany przez Niemców 8 stycznia 1941 roku.
Za: facebook.com
