Urodzony 7 lutego 1908 r. w Poznaniu, syn Teodora, drogisty i Marty z
domu Matczyńskiej. W 1918 r. rozpoczął naukę w Gimnazjum św. Marii
Magdaleny w Poznaniu. Zdał tam maturę w 1926 r. Następnie podjął studia
na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego. Był prezesem
korporacji akademickiej Helionia. Dyplom i tytuł magistra prawa
otrzymał w 1932 r. W 1934 r. rozpoczął działalność w ONR.
Uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939 r. w stopniu ppor. rez.,
odnosząc kilka ran. W konspiracji należał do "Grupy Szańca" wywodzącej
się ze struktur przedwojennego ONR-ABC. Opublikował następujące
broszury konspiracyjne: Polska po wojnie (1941), Szaniec Bolesławów (1941), Likwidacja niemczyzny na ziemiach zachodnich
(1942-43). Po utworzeniu NSZ był w strukturach Służby Cywilnej Narodu
szefem Wydziału Zachodniego i redaktorem naczelnym pisma "Naród i
Wojsko". Pełnił funkcję członka zespołu sądowniczo-badawczego przy
Inspektoracie Ziem Zachodnich NSZ. Był ideologiem NSZ, propagującym
"myśl zachodnią" - powrotu granic polskich nad Odrę i Nysę Łużycką. Od
października 1943 r. był członkiem Komitetu Politycznego Organizacji
Polskiej. Od września 1944 do stycznia 1945 r. pełnił funkcję komendanta
Okręgu Krakowskiego NSZ-OP (części NSZ niescalonej z AK). Od grudnia
1944 r. był członkiem sądu oficerskiego przy Dowództwie NSZ.
Od lutego 1945 do czerwca 1945 r. był organizatorem Obszaru
Zachodniego OP, a od marca do kwietnia 1945 r. komendantem Okręgu
Pomorze NSZ z siedzibą w Poznaniu. Rozpoczął - planowane przez KG NSZ -
odtwarzanie sieci organizacyjnej NSZ na Pomorzu i przygotowania do
utworzenia komendy okręgu w Bydgoszczy. W kwietniu 1945 r. brał udział w
organizowaniu Okręgu VII Śląskiego NSZ i śląskiej OP. W ramach OP był
kierownikiem tzw. Obozu Narodowego. W lipcu 1945 r. próbował utworzyć
studencką organizację narodową w Poznaniu - Pokolenie Polski
Niepodległej. Po rozbiciu w lipcu 1945 r. struktur Okręgu Poznań i
Okręgu Pomorze NSZ Neyman kierował z Poznania pracami nad odtworzeniem
komendy Okręgu Pomorze NSZ. Na przełomie lat 1945 i 1946 wraz z grupą
NSZ-OP wszedł w skład NZW.
Aresztowany 15.02.1947 r. przez funkcjonariuszy Departamentu III
MBP. Sądzony w dniach 11.02-2.03.1948 r. przez WSR w Warszawie i
skazany na karę śmierci. Stracony 12.05.1948 r. w Warszawie.
Zrehabilitowany w 2004 roku. (...)
Rafał Sierchuła
Źródła:
- Biedroń Tomasz, Okręg Krakowski Narodowych Sił Zbrojnych w latach 1945-1946, "Zeszyty Historyczne WiN-u", rok II, nr 3, 1993.
- Kaczmarek Zygmunt, Neyman Lech Karol, maszynopis.
- Komorowski Krzysztof, Konspiracyjny ruch narodowy na Pomorzu Nadwiślańskim 1939-1947, [w:] Szucki Piotr (red.), Narodowe Siły Zbrojne. Materiały z sesji naukowej poświęconej historii NSZ, Warszawa, 25 października 1992 roku., Warszawa 1994, str. 81-102.
- Żebrowski Leszek, Zeszyty do historii Narodowych Sił Zbrojnych. Zeszyt V, Chicago 1990, "Zeszyty Historyczne", rok II, nr 2-3, styczeń-czerwiec 1991, str. 26.
- Materiały własne autora.
