Kiedy
zaczęła się nowa, sowiecka okupacja Polski? Wielu uważa, że w lecie
1944 r., kiedy w Chełmie, potem w Lublinie zainstalował się wymyślony
przez Stalina PKWN, przerobiony na „rząd tymczasowy”, a komuniści
zaczęli wydawać swoje bezprawne „dekrety”. Jednak prawdziwym początkiem nowej okupacji była noc z 3 na 4 stycznia 1944 roku. Tej nocy Sowieci, w pogoni za Niemcami, przekroczyli na linii Rokitno – Olewsk granicę RP (Rokitno – polskie miasteczko przygraniczne w powiecie sarneńskim; Olewsk – sowieckie miasteczko przygraniczne). Nie „przedwojenną granicę Polski”, lecz granicę Polski!
Określenia
„przedwojenna granica”, „powojenna granica” sugerują, że granica
państwa to zjawisko sezonowe, a nie element międzynarodowego ładu.
Rzeczpospolita miała granice potwierdzone w układach międzynarodowych,
zwłaszcza w traktacie wersalskim (28 VI 1919) i w traktacie ryskim (18
III 1921). Tajne porozumienia między Sowietami i Niemcami z roku 1939
były w świetle prawa nieważne. Polacy mieli prawo oczekiwać, w momencie
wkroczenia wojsk sowieckich w granice RP, że „sojusznicy naszych
sojuszników” uznają za nieważne swoje układy z Niemcami kosztem Polski.
Niestety,
po pierwszej okupacji sowiecko-niemieckiej przyszła druga, już tylko
sowiecka, nazywana do dziś „wyzwoleniem”! Polegała ona
na usankcjonowaniu przez aliantów sowieckiego zaboru Polski z roku 1939.
Na uczynieniu z nas dominium sowieckiego. Nowa okupacja sowiecka Polski
rozpoczęła się rankiem 4 stycznia 1944 r. na Kresach, ale potem
rozciągnęła się na cały kraj. Na terenie Polski „lubelskiej”
(„pojałtańskiej”) była dotkliwa i fatalna w skutkach, do dziś
odczuwanych, gdyż trwała prawie pół wieku. Jeszcze dotkliwsza i głęboko
tragiczna była dla naszych rodaków na Ziemiach Utraconych. Nie
zapominajmy o nich.
Piotr Szubarczyk
Za: „Nasz Dziennik” (4 stycznia 2013 r.)
OD REDAKCJI: Okupacja komunistyczna trwała prawie pół wieku, liberalno-demokratyczna o wiele groźniejsza w skutkach trwa nadal...
