Kilkanaście dni temu, w Rzymie, pod
lśniącym czystą bielą symbolem Krzyża Celtyckiego i rzymskim
pozdrowieniem, włoscy nacjonaliści wraz z delegacjami Francuzów i Greków
oddali hołd trzem Włochom, zabitym w 1978 roku w trakcie walk przy
ulicy Acca Larenzia. Ministerstwo sprawiedliwości w naszym nadwiślańskim
kraju, mimo jazgotu rodzimej lewicy spod znaku fioletowej flagi uznało,
że „celtyk” nie propaguje żadnego systemu totalitarnego i w związku z
tym nie może być uznawany za symbol idei nazistowskiej, a hasło „White
Pride” jest niczym innym, jak określeniem walki z multikulturalizmem.
Nie trzeba wyliczać tego, ilekroć nacjonaliści w Europie pod tym
symbolem manifestowali, oddawali hołd europejskim bohaterom, ponieważ
wystarczy wyguglować i znaleźć fotografie z Polski, Włoch, Francji,
Hiszpanii czy Grecji, i samo się znajdzie. Mimo tego warto przypomnieć o
tym, skąd się wziął Krzyż Celtycki, ponieważ poprawność polityczna
nadal dominuje w świadomości społecznej, co wykorzystują za każdym razem
zawodowi antyfaszyści, by móc występować przeciw jednym, a bronić
drugich.
***
Rodowód Krzyża Celtyckiego wywodzi się z czasów przedchrześcijańskich, a
uściślając – z celtyckiego kręgu kulturowego. Pierwotnie miał wymiar
solarny, występował w formie czteroramiennego krzyża, przyozdobionego
tradycyjnymi celtyckimi wiankami z ruty i do dziś jest uznawany za jeden
z najstarszych symboli solarnych w Europie. Po obaleniu kultów
pogańskich i chrystianizacji krajów celtyckich (m.in. Irlandii) został
przyjęty przez Kościół jako religijny symbol chrześcijan z kręgu
celtyckiego. W VIII wieku w celtyckich regionach Wysp Brytyjskich
zaczęto stawiać wysokie krzyże, których pokaźna część przetrwała w
Kornwalii, Walii, na wyspach Iona i Hebrydy oraz w Irlandii.
Chrześcijańska wersja Krzyża Celtyckiego została zmodyfikowana –
wszystkie ramiona wystają poza okrąg, a dolne ramię jest wydłużone,
tworząc tym samym podstawę.
***
Krzyż Celtycki był przez wieki symbolem walki o niepodległość. Anglicy
dążyli przez wiele wieków swojej historii do przejęcia kontroli nad
narodami zamieszkującymi Wyspy Brytyjskie i ich podporządkowania. Symbol
ów był zatem symbolem walki Irlandczyków, Walijczyków i Szkotów o
niepodległość swoich Ojczyzn, i stąd nabrał ideowego, politycznego i
niepodległościowego charakteru. Siłą rzeczy stał się symbolem
nacjonalistycznym, ponieważ walka narodów zamieszkujących Wyspy
Brytyjskie z państwem dążącym do ich podporządkowania miała charakter
nacjonalizmu obronnego. Towarzysząc narodom celtyckim w walce o
niepodległość, „celtyk” był także wezwaniem do walki o restaurację
wiary, kultury i tradycji tychże narodów.
***
Krzyż Celtycki powszechnie kojarzy się z subkulturą skinheadów, dlatego
jest on rozpowszechniony jako gadżet i symbol na koszulkach, okładkach
płyt i zinów, naszywkach (dostępnych również w sklepach z odzieżą
rockową) i innych gadżetach, jednak spłycanie tego symbolu do subkultury
nie powinno mieć miejsca, ponieważ po 1945 roku był jednym z symboli
powojennego nacjonalizmu. Jako pierwsi po wojnie „celtyka”
rozpropagowali w latach 60. francuscy nacjonaliści z Occident oraz
słynne Czarne Szczury z Groupe Union Defense, następnie hiszpańskie
Bases Autonomas, nacjonaliści z Flandrii i Włoch, a z biegiem lat
„celtyk” rozprzestrzenił się na całą Europę. Krzyż Celtycki w kolorze
białym na czarnej fladze oznacza opór, walkę z Systemem oraz
przywiązanie do wspólnego, europejskiego dziedzictwa. W niektórych
krajach europejskich, tj. w Niemczech, jest on prawnie zakazany ze
względu na „szerzenie nienawiści”, „propagowanie totalitaryzmu” i tym
podobne zarzuty, które są pochodną powojennego niszczenia tożsamości
wśród narodów europejskich w imię walki z faszyzmem. W Polsce jest
stosowany przez nacjonalistów i narodowo zorientowanych kibiców
sportowych.
***
Rzecz jasna, jako polscy nacjonaliści posiadamy szereg własnych symboli,
które są ważnymi znacznikami identyfikującymi nas ze spuścizną
przedwojennego ruchu narodowego (Falanga, mieczyk Chrobrego) i
stanowiącą o ciągłości idei narodowo – radykalnej. Pamiętajmy jednak, iż
Polska jest częścią Europy. Europy opartej na prawie rzymskim,
filozofii starożytnej Grecji, etyce chrześcijańskiej oraz różnorodności
kultur narodowych. Krzyż Celtycki jest symbolem uniwersalnym, ponieważ –
jak to ujął prof. Jacek Bartyzel w jednym ze swoich wpisów na pejsbuku –
jest wspaniałym przykładem inkulturacji przez chrześcijaństwo symboli
przedchrześcijańskich. Jest symbolem oporu przeciw wrogom Europy, którzy
wciąż dążą do obalenia Tradycji i ustanowienia na jej gruzach „nowego
porządku”.